Een persoon die vraagt naar de duur van de werking van methadon in het lichaam, gebruikt dit middel waarschijnlijk op dit moment of is van plan dit te gaan doen.
Om deze reden is het belangrijk om de basisprincipes van methadon te begrijpen. Bekend als een behandelingsprotocol voor herstel van opioïdenmisbruik, is methadon een langwerkend synthetisch opiaat.
Een enkele dosis methadon heeft meestal effecten gedurende 24-36 uur. Binnen deze periode moet iemand die een methadon-onderhoudstherapie volgt, teruggaan naar de verstrekkingskliniek, arts of andere faciliteit om de volgende dosis te krijgen. Methadon is er in drie formaten:
- Tabletten: Ook wel diskettes genoemd, ze worden opgelost in water en vervolgens oraal ingenomen.
- Poeder: Dit wordt ook opgelost in water voor orale consumptie.
- Vloeibaar: Methadon-onderhoudsklinieken gebruiken meestal, zo niet altijd, het vloeibare formaat.
Injecteerbare methadon is altijd illegaal. Er zijn geen erkende medische faciliteiten of artsen die injecteerbare methadon verstrekken aan een herstellend individu.
Methadon wordt beschouwd als een vervangingstherapie omdat het iemand in staat stelt te stoppen met het innemen van een schadelijker opioïde, zoals heroïne, en deze te vervangen door een veiliger opioïde (methadon). Sommige mensen denken misschien dat het nemen van methadon neerkomt op het vervangen van de ene verslaving door de andere, maar het National Institute on Drug Abuse is het daar absoluut niet mee eens. Wanneer methadon wordt gebruikt als onderdeel van een plan voor verslavingsherstel, is het een effectieve, op onderzoek gebaseerde behandeling die iemand kan helpen abstinentie van illegale opioïden te behouden.
Het is nuttig om een beetje over de geschiedenis van methadon te weten om dit medicijn in het licht van zijn therapeutische verdiensten te zien. In 1937 werd wat wij kennen als methadon voor het eerst gesynthetiseerd in een farmaceutisch laboratorium in Frankfurt, Duitsland; het werd geïdentificeerd als VA 10820. In 1942 gaf de American Medical Association VA 10820 officieel de naam waaronder wij het nu kennen: methadon.
Methadon werd pas in 1947 klinisch getest. In datzelfde jaar begon het farmaceutische bedrijf Eli-Lilly met de productie van methadon onder de handelsnaam Dolophine, waarbij het als pijnstiller werd bestempeld (in het Latijn betekent dolophine “einde van de pijn”).
In de jaren zestig werd de VS geconfronteerd met een toenemend heroïnegebruik. Onderzoekers zagen in dat methadon, een synthetisch opiaat, heroïnegebruikers veilig kon helpen tijdens het ontwenningsproces door het verlangen naar drugs te verminderen. Tegen 1964 werd methadon gebruikt voor opioïdenvervangingstherapie in behandelingsklinieken. In 1971 hielp de federale overheid om het gebruik van methadon in de verslavingsbehandeling uit te breiden en te reguleren. In 2001, methadone regulations were modified to improve accessibility.
As the history of methadone reflects, over time, there has been ongoing medical approval of this drug and a widening of its availability.
If Methadone Is a Synthetic Opioid, How Is It Any Safer than Heroin?
As noted, methadone does not stimulate opioid receptors in the brain to the extreme that heroin and other opioids do. In addition, methadone side effects are associated with being more mild than heroin. These side effects include but are not limited to:
- Headache
- Loss of appetite
- Constipation
- Weakness
- Weight gain
- Nausea
- Vomiting
- Tongue soreness
- Stomach pain
- Vision problems
- Changes in mood
- Dry mouth
- Flushing
- Sweating
- Trouble urinating
- Trouble sleeping
- In females, skipping menstrual periods
- Diminished sexual desire or ability
Methadone Side Effects
In some instances, individuals may experience more severe side effects after methadone use, including but not limited to:
- Seizures
- Pounding heartbeat
- Fainting
- Trouble breathing
- Difficult swallowing
- Itching, rash, or hives
- Hoarseness
- Severe nervousness
- Severe restlessness
- Extreme drowsiness
- Hallucinations
- Swelling of the throat, mouth, tongue, eyes, or face
The appearance of side effects, as well as their severity grade, depends in part on physiological factors that are specific to the individual who is receiving methadone maintenance therapy. Since this is a medically managed treatment, if any moderate to severe symptoms emerge, a person should ask the attending methadone clinic or prescribing doctor for assistance. In een ernstige situatie is het echter noodzakelijk om spoedhulp te zoeken. Methadon is doorgaans een veilig medicijn, mits de patiënt zich aan de gebruiksrichtlijnen houdt.
Hoe vervangt methadon opioïden?
Methadon gedraagt zich in de hersenen op een vergelijkbare manier als heroïne en andere opioïden. Neurotransmitters fungeren als chemische boodschappers tussen zenuwen en cellen in de hersenen. Om een keten van communicaties in de hersenen en het lichaam op gang te brengen, moeten neurotransmitters zich in receptoren nestelen. Heroïne bijvoorbeeld wordt door het lichaam gemetaboliseerd tot morfine, dat als een sleutel in een slot in opioïde receptoren past. Methadon past in dezelfde receptoren, maar het werkt langer dan heroïne en andere opioïden. Het wordt ook als minder gevaarlijk beschouwd.
Methadon is een volledige mu-opioïde agonist. Dit betekent dat methadon de afgifte van bèta-endorfine en enkefaline kan stimuleren, wat op zijn beurt pijnverlichting, diepe ontspanning en euforie teweegbrengt. Aangezien de opioïdereceptoren door methadon worden geactiveerd, zij het in mindere mate dan bij morfine, treedt er geen ernstige ontwenning op in het lichaam. De activering van de receptoren door methadon heeft tot gevolg dat het verlangen naar opioïden wordt onderdrukt of geëlimineerd.
Hoe lang blijft methadon in het lichaam?
Volgens Mental Health Daily zijn verschillende factoren betrokken bij de hoeveelheid tijd die methadon in het lichaam blijft. Deze factoren omvatten, maar zijn niet beperkt tot, de stofwisselingssnelheid van de patiënt, het niveau van de leverwerking, het gewicht, de lengte en de voedselinname gedurende de betreffende periode.
Volgens rapporten varieert de halfwaardetijd van methadon sterk, en wel als volgt: 24-36 uur, 13-47 uur, 15-40 uur, en 8-59 uur. Aangezien het breedste venster 8-59 uur is en alle andere mogelijkheden omvat, wordt dit veilig beschouwd als het meest nauwkeurige (hoewel brede) venster. In dagen uitgedrukt komt een halfwaardetijd van 8-59 uur overeen met 1,83-13,52 dagen. Met andere woorden, een persoon kan methadon 1,83-13,52 dagen in het lichaam vasthouden. (Opmerking: deze dagentelling is gebaseerd op de halfwaardetijd, die hier niet in detail wordt uitgelegd.)
Methadonontwenning
Methadon brengt, omdat het een synthetisch opiaat is, het risico van verslaving met zich mee als het wordt misbruikt. Zoals het National Institute on Drug Abuse uitlegt, leidt regelmatig gebruik van een verslavende drug tot lichamelijke afhankelijkheid, een natuurlijk proces van aanpassing aan de voortdurende aanwezigheid van de drug. Lichamelijke afhankelijkheid is niet hetzelfde als verslaving. Hoewel het waar is dat lichamelijke afhankelijkheid een onderdeel is van verslaving, is de omgekeerde stelling niet juist.
Individuen die methadon nemen als onderdeel van een gestructureerd herstelplan voor drugsmisbruik zullen na verloop van tijd waarschijnlijk lichamelijk afhankelijk worden van deze medicatie, maar zullen er doorgaans geen psychologische verslaving aan vertonen. Psychologische verslaving houdt in dat men gedrag vertoont, zoals het aanleggen van voorraden van het misbruikte middel, dat de verslaving beschermt en ondersteunt. Of iemand nu alleen lichamelijk afhankelijk is of verslaafd is geraakt aan methadon, als het gebruik wordt gestaakt of de vertrouwde dosis drastisch wordt verlaagd, kunnen ontwenningsverschijnselen optreden. Ontwenningsverschijnselen zijn een belangrijk kenmerk van lichamelijke afhankelijkheid en, in het verlengde daarvan, verslaving.
Het is noodzakelijk erop te wijzen dat methadon-onderhoudsbehandeling individuen ten minste twee opties biedt. Een cliënt kan besluiten om maanden, jaren of een heel leven op dit plan te blijven, of een cliënt kan besluiten om de methadon af te bouwen. Een cold-turkey detoxificatie wordt nooit geadviseerd.
Een studie gepubliceerd in het tijdschrift European Addiction Research keek naar twee groepen, elk met 25 deelnemers, die in een methadon-onderhoudsprogramma zaten. De ene groep werkte aan een tapsgewijze aanpak en de andere niet. De onderzoekers ontdekten dat bepaalde factoren en ervaringen van invloed waren op de groep die niet taper wilde. Vergeleken met de taperende groep, had de stay-on-methadone/no-taper groep een lange geschiedenis van misbruik van opioïden en gemengd drugsgebruik, kreeg een hogere methadondosis, had de neiging mensen te kennen die niet geslaagd waren met een methadon taper, had geen vertrouwen in een taper voor hun situatie, en was over het algemeen tevreden met hun methadon-onderhoudsprogramma. Het onderzoek was inzichtelijk en bevatte een bevinding die relevant is voor iedereen die kiest voor methadononderhoud: Blijven op methadon of afbouwen is een persoonlijke beslissing die moet worden genomen met het advies van een arts.
Als een persoon besluit om af te bouwen van methadon, kunnen ontwenningsverschijnselen optreden. Het is belangrijk om te begrijpen dat alle risico’s die gepaard gaan met ontwenning kunnen worden beheerd. Healthline identificeert de volgende ontwenningsverschijnselen van methadon:
- vermoeidheid
- angst
- rusteloosheid
- zweten
- misselijkheid
- overgeven
- krampen
- diarree
- griepachtige verschijnselen (bijv, loopneus)
Een methadontapering kan helpen voorkomen dat ernstige ontwenningsverschijnselen optreden. Nogmaals, het is niet raadzaam om een cold-turkey ontwenning te doen, en het is gemeld dat mensen die dat doen ernstige symptomen kunnen hebben voor meerdere dagen of langer, omdat methadon een langwerkende drug is. Tijdens een medisch begeleide afbouw kunnen begeleidend medisch en ondersteunend personeel helpen om eventuele fysieke en psychologische ongemakken te verlichten. Zo kan een arts bijvoorbeeld medicijnen voor maag- en darmproblemen verstrekken. Hoewel men zich zorgen kan maken over het afbouwen, kan de methadonontwenning veilig worden beheerd en resulteren in volledige detoxificatie.