Het verhaal van TED begint in 1984, vijf jaar voor de geboorte van het World Wide Web. Het begon als een conferentie in Monterrey, Californië, georganiseerd door architect en iconoclast Richard Saul Wurman.
Wurman wilde dat TED het “ultieme etentje” zou worden met hemzelf als gastheer. Wurman koos de sprekers uit de beste en slimste van Silicon Valley, Hollywood en de academische wereld.
Advertentie
In tegenstelling tot de huidige TED-conferenties, waar de lezingen zorgvuldig worden gescript en gerepeteerd, waren er geen speeches. Wurman’s oorspronkelijke visie voor TED was om de “anti-conferentie” te creëren – geen saaie PowerPoint-dia’s en lezingen van een uur. Bij TED stonden groepen briljante mensen op het podium en spraken over de dingen die hen fascineerden. Wurman stond met hen op het podium en leidde de show. Als hij zich verveelde, stuurde Wurman de spreker zonder problemen van het podium.
De allereerste TED-conferentie in 1984 bevatte een demonstratie van de compact disc, een e-book reader en een presentatie van fractaalwiskundige Benoit Mandlebrot. Ondanks de bejubelde sprekers werd de openingsconferentie een financiële flop.
Zes jaar later probeerden Wurman en zijn zakenpartner het opnieuw, en de TED-conferentie nam een hoge vlucht. TED-talks kregen uiteindelijk een 18-minuten format – de limiet van de menselijke aandachtsspanne, zo wordt verondersteld – en de alleen voor genodigden toegankelijke pow-wow voor vernieuwers en machtsspelers werd al snel een van de meest gewilde intellectuele tickets van het jaar.
Nooit een fan van stabiliteit, werd Wurman moe van het leiden van de conferentie en verkocht hij de rechten op TED in 2001. De koper was een non-profitorganisatie genaamd de Sapling Foundation, geleid door Chris Anderson.
Anderson bracht een non-profit gevoeligheid naar TED, terwijl hij vasthield aan de visie van een conferentie die wereldveranderende ideeën samenbracht in brokken van 18 minuten.
Onder Andersons leiding werd het TED-publiek uitgebreid met TEDGlobal, een reeks wereldwijde conferenties. De organisatie creëerde de jaarlijkse TED Prize, een beurs van 1 miljoen dollar om elk jaar de inspanningen van één bijzonder inspirerende TED-spreker te ondersteunen. En in 2006, een jaar nadat YouTube live was gegaan, nam TED het geïnspireerde besluit om video’s van geselecteerde conferentiegesprekken online te zetten.