Als u overweegt om tijdens uw volgende vakantie aan de kust lokale zeevruchten te proeven, kunt u beter geen rauwe oesters eten, aldus Thomas A. Moore, MD, FACP, voorzitter infectieziekten van het Oschner Medical Center in New Orleans, tijdens een voordracht tijdens de vooropleiding Hospital Medicine op Internal Medicine 2012.
“Er zijn veel redenen om ze niet te eten. Hepatitis A is er een; een andere is toxoplasmose. De grootste risicofactor voor het krijgen van deze parasitaire infectie is de consumptie van rauwe oesters,” zei Dr. Moore. “Het is als Russische roulette. Af en toe eten is OK, maar als je aan de boemel gaat, krijg je het,” zei hij.
Een ander risico – en het onderwerp van een deel van zijn lezing – is Vibrio vulnificus. Dit organisme maakt deel uit van de normale zeeflora, vooral oesters, en heeft de neiging ziekten te veroorzaken in warmere maanden. Met een sterftecijfer van 50% is het verantwoordelijk voor 90% van alle aan zeevruchten gerelateerde sterfgevallen in de V.S. Een paar jaar geleden verloor Michael Winner, voedselcriticus bij de Sunday Times (Londen), bijna zijn been doordat hij de ziekte opliep na het eten van een slechte oester, merkte Dr. Moore op.
Het aantal gevallen van V. vulnificus is langs de Golfkust toegenomen, “misschien als gevolg van de opwarming van de aarde,” zei Dr. Moore.
Afzien van het eten van rauwe weekdieren beschermt je echter niet volledig tegen de huid- en weke delen infectie die door het organisme wordt veroorzaakt, omdat het ook kan worden opgelopen door blootstelling buiten het voedsel om, zei hij. Toch meldt 90% van de patiënten die ziek worden van V. vulnificus dat ze in de voorgaande zeven dagen oesters hebben gegeten, merkte hij op.
Typisch begint de ziekte met een abrupt begin van stijfheid, daarna koorts en uitputting. Dit wordt gevolgd door hypotensie in een derde van de gevallen. In 75% van de gevallen ontwikkelen zich binnen 36 uur na het begin van de symptomen metastatische huidlaesies, meestal aan de ledematen, waarbij de benen vaker voorkomen dan de armen. Leukopenie en trombocytopenie komen ook vaak voor, maar niet universeel, zei hij.
“Vibrio vulnificus wordt vooral geassocieerd met ernstige, kenmerkende weke delen infectie en/of septicemie,” zei Dr. Moore. “Wat je meestal niet ziet is diarree; het dringt de bloedbaan binnen zonder symptomen te veroorzaken.”
Patiënten ontwikkelen meestal sepsis binnen 16 uur na de symptomen en cellulitis ergens tussen vier uur en vier dagen (de gemiddelde tijd is 12 uur), zei hij.
De arts moet aan V. vulnificus denken als een patiënt septikemie heeft die gepaard gaat met necrotiserende huidlaesies; immuungecompromitteerd is, zoals bij leveraandoeningen; en oesters en/of zout water heeft gegeten of eraan is blootgesteld in de afgelopen één tot drie dagen.
Als u V. vulnificus vermoedt, waarschuw dan het laboratorium dat de tests uitvoert, want anders kan het worden gemist. Slechts 25% van de laboratoria in de staten aan de Golfkust kweken routinematig op de bacterie, zei hij.
Bij de behandeling van gecompliceerde huid- en weke delen infecties als gevolg van V. vulnificus is tetracycline de beste optie. Andere goede opties zijn ceftriaxon en ciprofloxacine.
Patiënten met cellulitis door V. vulnificus reageren goed op antibiotica, maar een vroege diagnose is cruciaal omdat de aandoening snel vordert, voegde Dr. Moore eraan toe. Vroegtijdige chirurgische consultatie wordt ook geadviseerd. “Deze patiënten hebben vaak vroegtijdig en agressief debridement nodig,” zei hij.
Patiënten die bacteriëmie hebben ontwikkeld, reageren niet zo goed op behandeling, hoewel het starten met antibiotica binnen 24 uur na het begin van de symptomen het sterftecijfer voor deze mensen helpt verlagen, zei hij.
Diegenen die nog steeds rauwe oesters willen eten na het leren van de mogelijke gevolgen, kunnen hun kansen om ziek te worden verlagen door tabasco te gebruiken, merkte Dr. Moore op. Onderzoek suggereert dat de azijn in de specerij de groei van V. vulnificus remt, dus hoe hoger het azijngehalte van je gekozen merk, hoe beter, zei hij.
Oh, en gekookte oesters? Helemaal veilig, zei hij.