Ik ben in 2010 gestopt met Facebook en ik heb het nooit gemist. Ik stuur sms’jes naar vrienden en familie met wie ik contact wil houden. Ik ben zelfs weer begonnen met brieven schrijven.
Ik heb een handjevol mensen met wie ik graag contact houd, dus met hen houd ik gewoon contact. Daar hoef ik Facebook niet voor te gebruiken. Ik heb er geen behoefte aan dat ze nog meer van mijn gegevens stelen voor het aanvechtbare gemak dat het biedt.
– Dary Merckens, 35, chief technology officer van Gunner Technology, Las Vegas
Ik ben meer dan vijf jaar geleden, in 2013, gestopt met het gebruik van Facebook. Uiteindelijk was ik het zat. Op een dag had ik een openbaring dat ik een groot deel van mijn tijd niet wilde besteden aan het bekijken van het leven van andere mensen. Het was gewoon een enorme tijdrovende bezigheid. Ik begon Twitter vaker te gebruiken en ik had altijd al een Instagram sinds het uitkwam, dus ik dacht dat ik al mijn social media-tijd op die twee platforms zou richten, omdat ze minder inbreuk maken op het leven van mensen.
– Melissa Stites, 28, grafisch ontwerper, Philadelphia
Facebookgroepen worden vaak gebruikt voor communicatie tussen teams, hoewel ik de laatste tijd merk dat steeds meer gemeenschappen overstappen op Slack. De waarheid is dat het niet zo moeilijk is om contact te houden. Ik gebruik een mix van chat-apps, Slack, Skype, en gewone oude SMS en telefoongesprekken. Het kost moeite, maar uiteindelijk is het het waard. Facebook is voor mij luie vriendschap.
– Nithin Coca, 35, freelance journalist, Oakland
Ik heb in maart 2018 de stekker eruit getrokken. het was moeilijk om te wennen aan het niet meer hebben van dat platform in mijn leven – ik ging van het kennen van bijna elk detail van het leven van mijn vrienden, vroegere studenten en families naar bijna niets. Vroeger opende ik Facebook ’s ochtends als eerste en doorliep ik mijn routine van reageren en kijken wie wat van plan was. Maar met alles, strijkt de tijd alle kreukels glad en soms vergeet ik dat Facebook bestaat. Mijn oud-studenten hebben mijn e-mail en veel hebben mijn telefoonnummer. Ze weten dat ze het kunnen delen als een andere student het nodig heeft of dat ze me kunnen vinden op Twitter of Instagram.
– John Romano, 40, leraar natuurkunde, Philadelphia
Vind mazen in de wet.
Ik ben zo’n vijf jaar geleden gestopt met Facebook. Ik schrok van de gedachte dat Facebook gegevens verzamelde over mijn voorkeuren als consument. Ik kon zien hoe mensen Facebook gingen gebruiken, niet om familieleden te vertellen wat ze in het weekend deden, maar de politisering en polarisering die het huidige politieke landschap met zich meebrengt.
Maar er zijn veel sociale-mediatools die je vragen je aan te melden bij Facebook, en als publicist moet ik soms op Facebook rondkijken voor wat informatie. Het is moeilijk omdat Facebook altijd wil dat je een account aanmaakt. Ik heb manieren gevonden om dat te omzeilen. Ik log in met de referenties van anderen of laat andere leden bijvoorbeeld een bedrijfsprofiel opzoeken.
– Steve Fisher, 56, president van een marketing- en PR-bedrijf, Los Angeles
Step up your texting.
Since the 2016 election, Facebook went from being a place to keep up with people to an all-out battleground about politics. Facebook werd een beerput en ik wilde eruit. Ik maakte van Instagram gewoon mijn hoofdzaak. Dus tegen de handvol die ik miste, zei ik dat ze zich bij mij op Instagram moesten voegen. Degenen met wie ik alleen op Facebook en nergens anders contact hield, heb ik de kogel door de kerk gebeten en gedag gezegd. Als Facebook onze enige vorm van communicatie is, zijn het toch geen goede vrienden of familie. Het was makkelijk voor mij – maar ik moet mijn moeder nu meer foto’s van haar kleinkinderen sms’en. Het was en is eigenlijk verlichtend: minder stress, minder bezorgdheid, meer vrije tijd. Ik mis het helemaal niet.
– Brian Lenney, 39, tekstschrijver, Boise
Ik heb Facebook in 2012 verwijderd. Ik zat fulltime op school, werkte fulltime en had een deadline voor de verdediging van mijn proefschrift. De kick was toen ik in een klas sociale psychologie zat en een bekende psycholoog uitlegde dat de hersenen naar de nieuwsfeed kijken en deze interpreteren als één persoon: Iedereen’s hoogtepunten worden één supermens die je altijd moet bijhouden. Plotseling moet je naar Italië reizen, een graad halen, trouwen, een baby krijgen, een huis kopen, allemaal in het komende jaar.
De eerste keer dat ik echt merkte dat ik geen Facebook had, was toen ik op het laatste moment werd ingeloot op een feestje omdat iemand was vergeten dat ik niet op het Facebook-evenement stond. Instagram verving Facebook in zekere zin en hielp me contact te houden. Groepsteksten werden ook steeds gebruikelijker en brachten vriendenkringen en mijn familie bij elkaar als een snelle manier om contact te houden.
– Colette Glatts, 29, manager beheerde diensten, Philadelphia
Download je gegevens.
Ik zit al tien jaar in de technische wereld en ben meer dan een jaar geleden gestopt met Facebook. Door al mijn gegevens te downloaden, kon ik de contactgegevens en verjaardagen van iedereen achterhalen. Nu is mijn leven eigenlijk beter omdat de verjaardagen in mijn agenda staan, wat me ertoe aanzet mijn vrienden en slapende banden een sms te sturen in plaats van een Facebook-like, die lang niet zo’n persoonlijke impact heeft als een directe sms.
– Adam C. Conrad, 32, softwareconsultant en oprichter van Anon Consulting, Boston
Denk na over de relaties waaraan je prioriteit wilt geven.
Ik heb persoonlijk een hekel aan sociale media en ben twee jaar geleden gestopt met Facebook en Instagram. Snapchat heb ik nooit gehad, en Twitter heb ik al een tijdje geleden de deur uit gedaan: Ik hoef niet te bewijzen dat mijn leven beter of cooler is dan dat van een ander.
Als je vrienden echt goede vrienden zijn, dan zullen ze niet vergeten dat je bestaat als je Facebook verlaat. Als je niet op sociale media zit, moet je persoonlijk met iemand praten om meer over zijn leven te weten te komen.
– Nicole Faith, 26, oprichter, 10 Carat Creations, New York
Ik heb Facebook zo’n zes jaar geleden verwijderd omdat het voelde alsof alles over ieders leven zo gecureerd was. De eerste vier jaar was het makkelijk voor me om contact te houden met mensen omdat ik een baan had in een restaurant bij mij in de buurt waar het voelde alsof ik iedereen kende. Naarmate de tijd verstreek en ik het drukker kreeg, veranderde mijn lokale sociale bubbel. Ik kreeg het gevoel dat mensen om wie ik gaf me vergaten.
Dit is een enorme sociale leerervaring voor me geweest over wat voor soort vriendschappen ik in mijn leven wil. Ik wil niet dat mensen in mijn leven mijn foto’s op internet liken, maar me niet kunnen erkennen als ik ze in het echt zie. Onlangs ben ik teruggekeerd op Instagram omdat ik me zo vervreemd voelde. Ik volg ongeveer 90 mensen om wie ik geef, en 20 dierenaccounts.
– Amber Hayes, 28, server, Philadelphia