Leren hoe je empathie kunt bijbrengen begint met de koesterende relaties die we met kinderen hebben.
Empathie is ons vermogen om de behoeften en het lijden van andere mensen te herkennen, aan te voelen en erop te reageren. Het is het noordpunt van het Kompasvoordeel, dat symbool staat voor de krachtige impact die empathie naar buiten toe heeft in onze sociale wereld.
Het aanleren van empathie is geen eenvoudig, eenrichtingsverkeer. Om het vermogen tot empathie voor anderen te ontwikkelen, moeten kinderen zich gehoord, gezien en begrepen voelen door hun primaire verzorgers. Ouders en leerkrachten die een kind kennen, waarderen en respecteren, ongeacht de uiterlijke prestaties, helpen dat kind zich emotioneel veilig te voelen en open te staan voor emoties van anderen.
Kinderen en tieners leren over de gevoelens van anderen als ouders, leerkrachten en andere verzorgers emoties met hen delen op een manier die zij begrijpen. Naarmate kinderen groeien, krijgen ze niet alleen het vermogen om het perspectief van anderen in te nemen en te voelen wat anderen voelen, maar ook het vermogen om op anderen te reageren met compassie.
In het boek UnSelfie: Why Empathetic Kids Succeed in Our All-About-Me World, citeert Dr. Michele Borba meer dan 350 studies die de vitale rol aantonen die empathie speelt in de gezonde ontwikkeling van kinderen. Sinds 2013 gebruikt het Making Caring Common Project van Harvard University het nieuwste onderzoek om ouders te helpen begrijpen dat het dringend noodzakelijk is om van zorgzaamheid een gezinsprioriteit te maken. Hoe meer kinderen empathie oefenen, hoe sterker hun empathiespieren worden, net als onze fysieke spieren.
Mijn onderzoek toont al meer dan tien jaar aan dat empathie nauw verbonden is met de ontwikkeling van andere menselijke kernvaardigheden – nieuwsgierigheid, sociabiliteit, veerkracht, zelfbewustzijn, integriteit, vindingrijkheid en creativiteit. Als de empathiespieren geactiveerd worden, worden kinderen nieuwsgieriger naar de wereld om hen heen en werken ze samen met anderen aan een beter leven. Deze actie ontketent een brede ontwikkelingsgroei.
Het klaslokaal voor hoe je kinderen empathie bijbrengt, bestaat niet uit uit het hoofd leren of alleen maar uitleggen. Empathie groeit door relationele ervaringen. Wat betekent dit? Hoe kun je empathie thuis en in de klas tot een prioriteit maken?
Een eenvoudig raamwerk voor het aanleren van empathie
De afgelopen jaren heb ik het voorrecht gehad om samen te werken met Design for Change USA, een non-profitorganisatie met een krachtig raamwerk dat leerkrachten en ouders laat zien hoe ze empathie kunnen aanleren op een manier waarop de hersenen van een kind zijn ontworpen om te leren – door relationele ervaringen.
Vereenvoudig gezegd, relationele ervaringen gaan gepaard met diepe emotionele verbindingen en omvatten meerdere manieren van interactie. Vaak zijn relationele ervaringen levensveranderend en raken ze ons op een manier die we ons nog vele jaren herinneren.
Omgekeerd bereiken transactionele ervaringen resultaten op de korte termijn en vereisen ze weinig emotie. Hoewel beide soorten ervaringen deel uitmaken van onderwijzen en leren, kan empathie alleen worden aangeleerd door de praktijk en de kracht van relationele ervaringen.
Het Design for Change raamwerk werd voor het eerst ontwikkeld en gelanceerd in India door de prijswinnende onderwijzer Kiran Bir Sethi. In samenwerking met deskundigen van de Stanford Design School en IDEO, lanceerde zij een beweging die hielp veranderen hoe we kinderen empathie bijbrengen. Met behulp van het FIDS-framework (FEEL, IMAGINE, DO, SHARE) oefenen meer dan 2 miljoen jongeren in 65 landen niet alleen empathie, maar zetten ze empathie ook om in actie.
Van Empathy Warmups, tot Design Sprints, tot volledige Community Action-projecten, het FIDS-framework wordt gebruikt in Amerikaanse klaslokalen en naschoolse programma’s met flexibiliteit van de leraar. Toch is het model zo eenvoudig dat ouders het thuis kunnen gebruiken om kinderen te helpen empathie te ervaren en creatieve daden van vriendelijkheid te stimuleren.
Hoe kun je het FEEL, IMAGINE, DO, SHARE proces thuis gebruiken? In tijden van crisis – als een vriend het moeilijk heeft, een familielid ziek is of een buurman hulp nodig heeft – kunnen ouders kinderen betrekken bij het FIDS-kader om een verschil te maken.
De #DoGoodFromHome Challenge
Tijdens de COVID-19-crisis heeft Design for Change USA de #DoGoodFromHome Challenge gelanceerd. It’s a model for how kids can experience a simplified version of FIDS right from home. Whether responding to COVID or to other needs in a child’s family or community, kids can make a difference.
These four simple steps, part of all Design for Change projects, looks like this:
How to Teach Empathy in Four Easy Steps
The Design for Change framework was created for teams of students that work together on school or community projects. But parents can easily use the simplified framework above to teach empathy at home. When you help children move through the four steps of FEEL, IMAGINE, DO, SHARE you help them cultivate core inner strengths.
FEEL
In the FIDS process, empathy (FEEL) comes first. Delen hoe je je voelt (modeling) en kinderen uitnodigen om te delen hoe zij zich voelen is een essentieel onderdeel van gezonde ouder-kind relaties. Door op deze manier empathie te oefenen, leren familieleden elkaar begrijpen. Familiebijeenkomsten kunnen een goede gelegenheid zijn om gevoelens te delen en in te checken over mensen die misschien hulp nodig hebben.
In de #DoGoodFromHome Challenge, gaat het bij de fase “voelen” om het begrijpen van de behoeften van anderen. In de COVID-19 crisis kan de relationele band van uw kind met bejaarde grootouders uw kind motiveren om diep mee te voelen met bejaarde buren. Wat de situatie ook is, kinderen zullen empathie voelen voor anderen op basis van hun eigen relationele ervaringen in het leven. Als ouders gesprekken op gang brengen die kinderen helpen de behoeften van anderen beter te begrijpen, helpen ze kinderen zich in andere mensen te verplaatsen.
IMAGINE
Het proces van verbeelden geeft kinderen een stem en stimuleert hun creativiteit. Het zegt tegen hen: “Jouw gevoelens en ideeën zijn belangrijk. Jij hebt de kracht om te helpen.” Hoewel u misschien veel ideeën hebt over hoe uw kinderen anderen kunnen of moeten helpen, gaat het bij deze stap niet om uw creativiteit. Het gaat om het vermogen van uw zoon om zich voor te stellen hoe hij bewogen wordt om te helpen. Het gaat om het vermogen van uw dochter om te reageren op het lijden van anderen zonder dat haar verteld wordt hoe. Wanneer uw kind heeft gebrainstormd en heeft besloten hoe hij/zij het liefst wil reageren, vraag dan hoe u en andere gezinsleden kunnen helpen. Laat uw kind de leiding nemen!
DO
De derde stap is actie. Misschien heeft uw dochter besloten om tijdens de COVID-19-crisis briefjes te schrijven naar bejaarden in verpleeghuizen. Misschien heeft uw zoon aangeboden het gras van een buurman te maaien toen die zijn been brak. De situaties en ideeën zijn eindeloos. Als kinderen actie ondernemen vanuit hun eigen gevoel en verbeelding, ervaren ze de kracht van vindingrijkheid.
DELEN
De laatste stap is om te delen met anderen. Waarom? Op het eerste gezicht zou je kunnen vragen: “Is het niet genoeg om zorgzame daden te ‘doen’ zonder de behoefte aan externe erkenning?” Inderdaad, dat is het doel. Met veel relationele en empathische oefening, groeien kinderen uit tot zorgzame volwassenen. Zorgzaamheid wordt een deel van wie ze van binnen zijn, ongeacht uiterlijke beloningen.
Het Design for Change raamwerk vraagt kinderen om hun werk te delen om verschillende belangrijke redenen. Ten eerste zorgt het delen van verhalen voor bewustwording en inspireert het andere kinderen om te leren. De #DoGoodFromHome Challenge werd bijvoorbeeld gedeeld op sociale media om andere kinderen te inspireren om eenvoudige daden van vriendelijkheid te doen in een wereldwijd uitdagende tijd.
Ten slotte is de belangrijkste reden om te delen het reflecteren op leren. Om met anderen te kunnen delen, zelfs met de eigen familie, moet een kind een verhaal kunnen vertellen – het verhaal van “hoe ik me voelde, wat ik me voorstelde dat ik kon doen, en wat ik deed”. Om een verhaal te kunnen vertellen, moet uw kind nadenken over het proces. Dit verbetert het zelfbewustzijn en helpt kinderen hun oorspronkelijke gevoelens van empathie te koppelen aan hoe ze reageerden. Dit soort verhalen zorgt voor leren en geeft kinderen een proces waar ze hun hele leven op kunnen voortborduren.
Het FIDS raamwerk is gebaseerd op design thinking, een mensgericht, innovatief proces dat wordt gebruikt om een breed scala aan uitdagingen aan te pakken, van productontwerp tot het oplossen van maatschappelijke problemen. Deze manier van denken heeft opvoeders geholpen te leren hoe ze kinderen over de hele wereld empathie kunnen bijbrengen door probleemoplossers en vernieuwers te worden. Studenten worden de ontwerpers van verandering en de changemakers. Ze leren hoe ze empathie kunnen omzetten in actie.
Hoe empathie te onderwijzen? This brilliant four-step framework from Design for Change is easy to remember as you make caring a priority in your home or classroom!
Additional Resources
Learn about Design for Change USA programs.
Learn about Design for Change world partnerships.
Take a survey to learn how often you and your children use your empathy muscles and other core human abilities!
Related Articles You May Enjoy
Empathy: How Families Lead with Gratitude and Kindness
Kindness Quotes That Teach Kids to Care
(Design for Change images used with permission from Design for Change USA)
Published: March 31, 2020