De VC’s van vandaag worden zo goed gecompenseerd dat de enige vraag is of ze uiteindelijk rijk of krankzinnig rijk worden
Als carrière kan risicokapitaal een benijdenswaardige carrière lijken. Net als castingdirecteuren uit Hollywood brengen durfkapitaalinvesteerders een deel van hun dagen door in casual kleding, zittend rond een vergadertafel en nippend aan een fles water, waarbij ze een uur lang audities afnemen bij ondernemers. VC’s gaan er prat op dat, zelfs als ze bedrijven ontmoeten die ze uiteindelijk niet financieren, ze hun hele dag doorbrengen met het ontmoeten van intelligente, innemende mensen met unieke ideeën over de toekomst.
Maar het geld is natuurlijk een grote aantrekkingskracht. In theorie zijn VC’s net als de ondernemers die ze steunen: Ze worden alleen rijk als genoeg van de bedrijven waarin ze investeren floreren. In werkelijkheid worden de durfkapitalisten van vandaag aan het begin zo goed gecompenseerd, dat de enige vraag is of ze uiteindelijk rijk of krankzinnig rijk worden.
De sleutel tot de rijkdom van een durfkapitaalinvesteerder is de “carry”: Het percentage van de winst dat de partners nemen voordat ze de winst aan hun investeerders uitkeren. Twintig procent is standaard, maar sommige topfirma’s nemen een aandeel van 25% of 30%. Dus voor elke $100 miljoen winst nemen de partners een deel van $20 miljoen tot $30 miljoen voordat ze de rest onder hun investeerders verdelen.
Een succesvolle VC van een topfirma kan verwachten ergens tussen de $10 miljoen en $20 miljoen per jaar te verdienen. De allerbesten verdienen zelfs nog meer.
In de tussentijd is er ook nog de “managementfee” van 2% of 2,5% die durfkapitaalondernemingen hun investeerders in rekening brengen. In het geval van een fonds van een miljard dollar komt dat neer op nog eens 20 tot 25 miljoen dollar.
Er is ook nog wat je de gelaagdheidfactor zou kunnen noemen: De grote firma’s brengen elke twee tot vier jaar een nieuw fonds bijeen, maar de fondsen berekenen deze vergoedingen doorgaans over vijf jaar. Dat betekent dat de meer succesvolle firma’s tegelijkertijd managementvergoedingen innen voor twee of drie fondsen, plus hun aandeel in de winst.
Bij topfirma’s verdient de laagste medewerker die door de stapel pitches ploetert en de financiën van potentiële portfoliobedrijven bestudeert, ergens tussen de $120.000 en $150.000 per jaar. Een promotie tot junior VC – een principal bij sommige bedrijven, een “venture partner” bij andere – vertaalt zich in een jaarsalaris dichter bij $500.000, samen met een knabbeltje van de winst. De general partners bij de meer gevestigde firma’s verdienen een jaarsalaris van $1 miljoen of meer, maar dat is slechts een fractie van het geld dat ze hopen binnen te halen.
Een partner bij een topfirma in de Valley vertelde me dat hij en zijn partners zichzelf elk jaar $3 miljoen betaalden. Verbaasd over zo’n hoog bedrag flapte ik eruit: “Maar ik dacht dat jullie het meeste geld van de carry kregen?”
“Dat is ook zo,” zei hij, met een schouderophaal en een verontschuldigende glimlach. Op voorwaarde dat ik hem of zijn bedrijf niet bij naam zou noemen, legde hij me de rekensom uit. In zijn winkel nemen ze 30% van de winst voor ze die verdelen. “Het doel voor een fonds in een vroeg stadium is 5 keer,” zei hij: 5 miljard dollar op een fonds van 1 miljard dollar, of 4 miljard dollar winst. (In dat scenario zullen hij en zijn half dozijn partners 1,2 miljard dollar (30% van de winst) verdelen over de levensduur van dat ene fonds.
Een succesvolle VC voor een topbedrijf kan verwachten ergens tussen de 10 miljoen en 20 miljoen dollar per jaar te verdienen. De allerbesten verdienen zelfs nog meer.
Nagenoeg iedereen die ook maar enig succes heeft geboekt in Silicon Valley, lijkt ervan te dromen durfkapitalist te worden. “Ik heb steeds weer dezelfde ervaring”, zegt Scott Dettmer, een advocaat uit Palo Alto die in 1995 Gunderson Dettmer oprichtte, een advocatenkantoor dat zich richt op snelgroeiende tech-startups. “Een oprichter verkoopt zijn bedrijf, hij neemt een paar maanden vrij, en dan vraagt hij om een afspraak om langs te komen. En dan vertelt hij me dat hij een durfkapitalist wil worden.” De wereld in het algemeen vereert misschien de ondernemer, maar voor veel succesvolle ondernemers is de droom het leven als een werkende durfkapitalist.