Volgens de legende betrapte een jager een beeldschone Inca-prinses tijdens een wandeling in de zandduinen nabij het huidige Huacachina. Terwijl ze liep en zichzelf bewonderde in een spiegel die ze bij zich had, vingen haar ogen zijn voyeuristische blik. Geschokt begon de prinses te vluchten en liet haar spiegel vallen. De spiegel explodeerde in scherven en het glas werd een kleine poel in de woestijn, die de prinses opslokte en haar in een zeemeermin veranderde.
Dit gebied staat bekend als de “Oase van Amerika” en is een van de enige echte woestijnoases in Amerika. Als een weelderig eiland in een zee van zand, kabbelt het waterige zwembad in blauwe en groene tinten, volledig omringd door de woeste omgeving eromheen.
Omringd door palmbomen, is de groene Peruaanse waterpoel al meer dan 70 jaar een toeristische trekpleister. De Oase, bezaaid met restaurants en hotels, was vroeger een toevluchtsoord voor de hogere klasse, die de woestijn ontvluchtte vanuit het nabijgelegen Ica. Sinds kort is de kleine stad, met slechts 115 inwoners, een centrum geworden voor backpacken, duinbuggy-ritten en sandboarden, een sport die treffend wordt beschreven door haar naam.
In de afgelopen jaren is Huacachina helaas gaan lijken op de vluchtende prinses van haar legendarische oorsprong. Het waterpeil van de oase is voortdurend gedaald, en de gemeenschap heeft haar in stand gehouden door water op te pompen uit externe bronnen. De toekomst van deze Zuid-Amerikaanse oase en legendarische zeemeerminwoning blijft onduidelijk door de toenemende budgettaire problemen en beperkingen op het pompen.