‘Ik heb gespiekt bij een schoolexamen en ik voel me vreselijk. Hoe kom ik hier overheen?’

Met zoveel druk van buitenaf, heb ik toegegeven aan spieken op een examen. Ik voel me absoluut verschrikkelijk omdat het helemaal niet is waar ik voor sta, veel mensen lijken me te haten en ik respecteer hun mening volledig omdat wat ik deed verkeerd was … maar ik ben zo bang dat het me nu zal definiëren; voorheen had ik een perfecte staat van dienst en uitstekende prestaties en ik weet niet hoe ik hier overheen kan komen. – Anoniem

Kernpunten

  • iedereen maakt fouten, maar ze definiëren ons niet
  • onze hersenen zijn zo ingesteld dat we ons schamen als we een fout hebben gemaakt
  • vergeef jezelf!

Je bent niet de enige die wel eens iets heeft gedaan waarvan je wenste dat je het niet had gedaan. Tegen de tijd dat we volwassen zijn, hebben de meesten van ons, zo niet iedereen, dat wel eens gedaan. Mensen bedriegen, liegen, kwetsen anderen, of falen. Het hoort bij de menselijke aard.

Veel mensen hebben gespiekt bij examens. Zo gaf bijna 30% van de universiteitsstudenten die deelnamen aan een Brits onderzoek uit 2012 toe dat ze “werk hadden ingeleverd dat volledig van een internetbron afkomstig was” als hun eigen werk.

Lees meer: Wanneer verandert hulp krijgen bij een opdracht in spieken?

Deze fouten hoeven ons niet te definiëren. Als we ze op een gezonde manier verwerken, kunnen fouten ons helpen vormen wie we zijn, waar we om geven en hoe we anderen behandelen.

Op het moment zelf kunnen fouten pijnlijk zijn. Het kan een groot ding lijken, dat veel van onze gedachten in beslag neemt, van invloed is op hoe we onszelf zien en het gevoel geeft dat iedereen voor altijd gefocust zal zijn op deze mislukking.

Maar denk eens aan iemand die je kent die een fout heeft gemaakt. Besteed u al uw tijd aan het denken over de mislukking van die persoon – is die mislukking alles wat die persoon voor u is? Waarschijnlijk niet. Mensen denken het grootste deel van hun tijd aan zichzelf, en mensen hebben veel manieren om zich te verzoenen, te vergeven en te vergeten.

Dus waarom geeft ons brein ons het gevoel dat het het einde van de wereld is als we falen?

Blame our brains

Mensen zijn een groepssoort. Onze hersenen zijn geëvolueerd om erop te letten wanneer mensen ons uitsluiten of veroordelen omdat we een slecht of ongeschikt groepslid zijn.

Onze hersenen zijn erop ingesteld dat we ons vreselijk voelen als we vinden dat we een onaangepast lid van onze sociale groep zijn geweest. from .com

Wanneer we iets verkeerds doen, werken onze gevoelens als een waarschuwingssignaal; een rood knipperend vies gevoel dat ons vertelt dat er een probleem is. Deze schuldgevoelens kunnen vooral erg zijn als we op bepaalde manieren over onze fout nadenken. Gedachten zoals:

“Dit gaat invloed hebben op hoe iedereen mij ziet!”

of

“Mensen gaan mij nooit meer vertrouwen!”

De negatieve gevolgen in je hoofd opblazen, de toekomst op een negatieve manier voorspellen, of repeteren hoe slecht je bent, zijn denkwijzen die dat rode alarm in overdrive kunnen sturen.

Een andere manier waarop we het rode alarm aanhouden, is als we de kwestie vermijden en geen tijd nemen om te verwerken wat er is gebeurd. Onderzoek toont aan dat het vermijden van dingen die ons een gevoel van schaamte geven, er juist voor kan zorgen dat we ons slechter voelen.

In plaats daarvan kun je leren jezelf te vergeven. Begin met het nemen van verantwoordelijkheid – in plaats van te proberen het weg te verklaren of te vermijden, moet je het toegeven en tegen jezelf zeggen “ja, dat heb ik gedaan”.

Lees meer: Als iemand je dit jaar pijn heeft gedaan, kan vergeven je gezondheid verbeteren (zolang je ook veilig bent)

Daarna moet je verwerken wat er is gebeurd. Onderzoek toont aan dat het herbevestigen van onze waarden een van de meest effectieve manieren is om ons wangedrag te verwerken en onszelf te vergeven.

Vergeef jezelf. Zo

Bevestig je waarden

Schrijf een brief aan jezelf waarin je de volgende vragen beantwoordt:

  1. Welke waarde heb ik in deze situatie verbroken? (Waarden zijn de karaktereigenschappen die je belangrijk vindt. Dit kunnen vrijgevigheid, eerlijkheid of authenticiteit zijn. Als je moeite hebt om je waarden te identificeren, kan dit helpen.)
  2. Waarom is die waarde belangrijk voor mij?
  3. Wat is een moment in het verleden dat ik heb gehandeld op een manier die in overeenstemming is met die waarde?
  4. Wat zou het betekenen om de komende dag, week en maand in overeenstemming met die waarde te handelen? (Dit kan inhouden dat je het aan iemand opbiecht, je excuses aanbiedt of toezegt dat je het de volgende keer goed zult doen).

Schrijf drie ideeën op van wat je zou kunnen doen, en plan om een van hen deze week te doen. Herinner jezelf aan deze waarden en je inzet ervoor telkens wanneer je je schuldig voelt.

Schrijf een brief aan jezelf waarin je je waarden schetst. Onthoud ze telkens als je je schuldig voelt. Hannah Olinger/Unsplash

Accepteer je emoties als gevoelens, niet als feiten

Emoties maken deel uit van de manier waarop ons lichaam op een situatie reageert. Maar ze zijn niet perfect. Ze zijn als een zaklamp in een donkere kamer, die onze aandacht richt op een klein deel van de kamer, maar andere dingen mist.

Schrijf een gedachtendagboek van je gevoelens en gedachten. Ga dan terug naar wat je hebt opgeschreven en denk:

Is dit echt het volledige beeld van wat er gebeurt, of houd ik mijn alarmknop ingeschakeld door niet-helpende gedachten te beoefenen?

Bedenk dat je een mens bent

Wanneer we falen, houden we onszelf soms voor dat we perfecte maatstaven aanleggen. Maar we zijn mensen, en dat betekent dat we niet altijd perfect weten hoe de toekomst eruit zal zien, dat we onze gevoelens niet de baas zijn, en dat we niet altijd weten hoe we op dat moment moeten handelen.

In plaats van jezelf de schuld te geven van wat je had kunnen of moeten doen, moet je erkennen dat je niet perfect bent – en er vervolgens voor kiezen om je waarden te blijven nastreven.

Praat het uit met anderen

Vaak houden we onze mislukkingen voor onszelf. Maar omdat onze hersenen het risico van afwijzing in de gaten houden, blijven ze actief voor het geval anderen erachter komen of ons al veroordelen omdat ze het weten.

Uitpraten met anderen kan helpen omdat we ook een gevoel van mededogen hebben ontwikkeld en vaak aardiger voor anderen kunnen zijn dan voor onszelf.

Hulp zoeken

Onderliggende depressies of andere gezondheids- of mentale-gezondheidskwesties kunnen onze gevoelens van schuld, spijt, schaamte, angst of schaamte erger maken. Als je gevoelens niet veranderen (vooral als ze twee weken of langer aanhouden), is het waarschijnlijk een goed idee om met een psycholoog, counsellor of je arts te praten.

Lees meer: Wat is er mis met mij? Ik ben nooit gelukkig en ik haat school’

Je kunt ook altijd bellen met Beyond Blue op 1300 22 4636; of met Kids Helpline, een dienst speciaal voor kinderen en jongeren van 5-25 jaar op 1800 55 1800.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *