Imago Relatietherapie richt zich op het gezamenlijk helen van wonden uit de kindertijd die paren delen. Volgens Hendrix en Hunt heeft het menselijk brein een dwingende, niet-onderhandelbare drang om gevoelens van levendigheid en heelheid te herstellen waarmee mensen ter wereld zijn gekomen. Imago therapeuten geloven dat het brein van een persoon een beeld construeert van de eigenschappen van zijn primaire verzorgers, inclusief hun beste en slechtste eigenschappen. De onbewuste drang van de hersenen is om de schade die in de kindertijd is aangericht, en de behoeften die niet werden vervuld, te herstellen door een partner te vinden die ons kan geven wat onze verzorgers ons niet konden geven. Dit is waarom mensen vaak relaties aangaan met partners die eigenschappen van hun eigen ouders weerspiegelen. Het onbewuste zelf van een persoon drijft hem hiertoe, om genezing te zoeken en onopgeloste wonden uit de kindertijd op te lossen om te kunnen groeien. Op deze manier worden de wonden die ze van hun ouders hebben opgelopen, opnieuw gestimuleerd door nieuwe volwassen partners en potentiële toekomstige partners. De re-stimulatie triggert oude, onopgeloste emoties.
Beide mensen in de relatie kunnen leren hoe ze elkaar kunnen helen, en elkaar kunnen waarderen voor de persoon die ze zijn. Koppels moeten een specifieke vorm van dialoog aangaan om IRT te laten werken. Het bewuste zelf is misschien niet in staat om de weerspiegeling van onopgeloste ouderlijke kwesties in zijn of haar significante andere persoon te zien en duidelijk te begrijpen. Niettemin verbindt het onbewuste zelf van een persoon zich met dat van zijn of haar partner in zijn of haar beste (onbewuste) poging om oude wonden te helen en weer liefde in hun leven toe te laten. Er zijn vier principes die gebruikt worden in de klinische setting voor IRT. Deze vier worden beschouwd als de meest essentiële ingrediënten om intimiteit terug te brengen in de relatie.
- Aanwezig worden bij je partner – Dit vereist een transformatie van het bewustzijn waarin men de “andersheid” van de partner ontdekt, waarin we krijgen dat “mijn partner niet ik ben,” wat vooruitgang bevordert in de richting van de belangrijke ontwikkelingssprong die bekend staat als differentiatie.
- Een nieuwe manier van praten leren – dat wil zeggen, het gesprek veranderen van een uitwisseling van parallelle monologen in een dialoog. Dialoog creëert gelijkheid, veiligheid en verbinding.
- Het vervangen van oordeel – de vernietiger van intimiteit – door nieuwsgierigheid, die veiligheid garandeert en verbinding verdiept – Dit vereist het elimineren van alle negativiteit, omdat negativiteit angst stimuleert, gevaar signaleert, en dus defensiviteit activeert, misschien wel de grootste belemmering voor intimiteit.
- Het injecteren van de relatie met positieve gevoelens – zoals sympathie, waardering, bewondering, acceptatie, en soortgelijke emoties. Deze opzettelijke positieve verbale uitingen (waarderingen) behoren tot de bouwstenen van authentieke liefde, die voor Imago de vervolmaking is van intiem partnerschap en de belichaming van een relatie die zowel veilig als hartstochtelijk, comfortabel en opwindend is.
De methoden van IRT ontwikkelden zich van een éénfaseproces naar een driefaseproces. Deze fasen bestonden uit spiegelen, valideren, en empathie. Spiegelen verwijst naar het terugzenden van de boodschap die de ander vraagt. De validatie fase is in staat zijn om de boodschap van de andere persoon samen te vatten en dan het standpunt van de partner terug te verwoorden. Empathie is het laatste stadium, dit stadium stelt de partner in staat om te voelen wat de ander voelt door zich de emoties van de ander in te beelden. Deze stadia maken het mogelijk dat een relatie zich ontwikkelt van een ontologie van scheiding naar een ontologie van verbinding. Dit betekent dus dat het paar intrinsiek verbonden is.