Informatie over invasieve soorten (IS) in New York

Distributie | Identificatie | Effecten | Preventie & Controle | New York Verspreidingskaart

Een struweel van Japanse duizendknoop. Citaat: Tom Heutte, USDA Forest Service, www.invasives.org

Achtergronden

Japanse duizendknoop (Polygonum cuspidatum Sieb. & Zucc.), een lid van de boekweitfamilie, werd eind jaren 1800 vanuit Oost-Azië (Japan, China, Korea) in de VS geïntroduceerd als sierplant op landgoederen. Hij werd ook gebruikt als erosiebestrijdingsplant. Tegen het midden van de jaren 1890 werd hij gemeld in de buurt van Philadelphia, PA, Schenectady, NY, en in New Jersey. Hoewel de knotweed vroeger via zaad- en plantencatalogi werd verkocht, werd hij tegen het eind van de jaren 1930 reeds als een problematische plaag beschouwd. De plant, die drie tot 15 voet hoog kan worden, heeft bamboeachtige stengels en wordt soms ook Japanse bamboe genoemd. Zoals veel invasieve planten gedijt duizendknoop in verstoorde gebieden en kan hij zich, eenmaal gevestigd, snel verspreiden, waardoor monocultuur ontstaat die een bedreiging vormt voor inheemse plantengemeenschappen. Japanse duizendknoop verdraagt diepe schaduw, hoge temperaturen, een hoog zoutgehalte van de bodem en droogte. Hij wordt algemeen aangetroffen langs beken en rivieren, in laaggelegen gebieden, verstoorde gebieden zoals rechten van overpad, en rond oude huizen en boerderijen.

Verspreiding

Japanse duizendknoop komt in de V.S. voor in 42 staten van kust tot kust, behalve het dorre zuidwesten, verschillende van de diepe zuidelijke Golfstaten en de hoogste delen van de Rocky Mountains. Hij komt ook voor in acht Canadese provincies.

Verspreiding van Japanse duizendknoop in de VS. Kaart: USDA NRCS PLANTS Database

Identificatie

De plant is een rechtopstaande, struikachtige, kruidachtige, houtachtig ogende vaste plant die een hoogte van 3 tot 4,5 m kan bereiken. De stengels zijn glad, stevig en hol. Waar de bladeren aan de stengel vastzitten, is de stengel gezwollen met een vliezig omhulsel rond de gewrichten. De bladeren zijn breed eirond (breed en afgerond aan de basis en taps toelopend naar het einde), 8 tot 15 cm lang bij 5 tot 10 cm breed, afwisselend aan de stengel, breed ovaal tot enigszins driehoekig of hartvormig, toegespitst aan de top. De scheuten van de plant komen voort uit een netwerk van zich verspreidende wortelstokken. Deze horizontale wortels kunnen een lengte van 20 meter of meer bereiken. Japanse duizendknoop heeft vertakte trossen kleine groenwitte bloemen van augustus tot september. Hoewel ze complementaire mannelijke en vrouwelijke organen hebben, zijn deze organen rudigiaal en functioneren de bloemen eenslachtig. De plant ontwikkelt kleine gevleugelde vruchten Zaden: driehoekig, glanzend, zeer klein, ongeveer 2,5 mm lang. Japanse duizendknoop verspreidt zich hoofdzakelijk door zaad (getransporteerd door wind, water, dieren, mensen, of als bodemverontreiniging), stengelfragmenten, en door scheuten die ontspruiten uit zijn systeem van wortelstokken.

Japanse duizendknoop toont afgeplatte bladeren en bloemen. Jan Samanec, State Phytosanitary Administration, Bugwood.org
Jan Samanek, State Phytosanitary Administration, Bugwood.org – Zie meer op: http://www.forestryimages.org/browse/detail.cfm?imgnum=5205100#sthash.WY0qNOzS.dpuf
Jan Samanek, Staatsdienst voor fytosanitaire aangelegenheden, Bugwood.org – Zie meer op: http://www.forestryimages.org/browse/detail.cfm?imgnum=5205100#sthash.WY0qNOzS.dpuf
Jan Samanek, Staatsdienst voor fytosanitaire aangelegenheden, Bugwood.org – Zie meer op: http://www.forestryimages.org/browse/detail.cfm?imgnum=5205100#sthash.WY0qNOzS.dpuf

Effecten

Japanse duizendknoop verspreidt zich snel en vormt dichte struwelen die inheemse vegetatie verdringen en in de schaduw stellen. Dit vermindert de soortendiversiteit, verandert natuurlijke ecosystemen en heeft een negatieve invloed op de habitat van wilde dieren. De grond onder duizendknoopstruiken heeft de neiging heel weinig andere begroeiing te hebben. Deze kale bodem is zeer gevoelig voor erosie en vormt een bijzondere bedreiging voor oevergebieden. Eenmaal gevestigd, zijn populaties van Japanse duizendknoop zeer hardnekkig en moeilijk uit te roeien.

Preventie & Bestrijding

Zoals de meeste invasieve planten, kan Japanse duizendknoop zich snel vestigen in verstoorde ecosystemen. Een van de beste manieren om kolonisatie te voorkomen is ervoor te zorgen dat verstoorde habitats worden hersteld met inheemse vegetatie voordat de duizendknoop kan binnendringen.

Mechanische bestrijding

Een enkele jonge plant kan met de hand worden getrokken, afhankelijk van de bodemgesteldheid en de wortelontwikkeling. Als niet het hele wortelstelsel wordt verwijderd, kunnen er opnieuw uitlopers ontstaan. Bij kleine initiële populaties van meer dan één plant, of in ecologisch kwetsbare gebieden waar geen herbiciden mogen worden gebruikt, kan het rooien met een pulaski of soortgelijk werktuig om alle wortels te verwijderen na het terugsnoeien van de opstaande vegetatie een doeltreffende bestrijdingsmaatregel zijn. Alle delen van de verwijderde planten moeten in zakken worden gedaan en op een veilige plaats worden afgevoerd. Het is het beste als duizendknoop niet wordt gemaaid of geknipt met onkruidtrimmers, omdat de stukken van de plant gemakkelijk kunnen worden verplaatst en opnieuw uitlopen, waardoor de plant zich verspreidt in plaats van onder controle te worden gehouden.

Chemische bestrijding

Chemische bestrijding van Japanse duizendknoop omvat toepassing van glyfosaat en triclopyr-herbiciden op pas afgesneden stengels of op het gebladerte. Voordat u chemicaliën gebruikt om een invasieve plant te bestrijden, moet u bij uw lokale milieu- of natuurbeheerinstantie of Cooperative Extension-kantoor navragen welke chemicaliën in uw regio legaal zijn voor gebruik op duizendknoop.

Catskill Regional Invasive Species Partnership (CRISP) Japanse duizendknoop-video

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *