Dit is een veel voorkomende aandoening bij zowel atleten als niet-atleten, omdat deze spieren vaak zwak en overbelast zijn en blessuregevoelig. Het is een veel voorkomende aandoening aan het begin van het seizoen bij honkbalspelers, vooral werpers. Bij het werpen van een bal met een snelheid van 100 mph zijn krachtige spieren betrokken, zoals de pectoralis major, de subscapularis en de deltaspier.
De kracht van de vertraging kan tot tien keer groter zijn dan die van de versnelling. De beweging moet worden afgeremd en gestopt door de kleine, meestal zwakke en geremde, infraspinatus en teres minor spieren, dus wanneer ze herhaaldelijk abrupt stoppen tijdens de vertraging belasten of verrekken ze na verloop van tijd de aanhechtingspezen in de achterkant van de schouder.
Behandeling:
- Volg het basis schouderprotocol, want je moet eerst de strakke, beperkte voorste spieren losmaken om de zwakke, geremde of overbelaste infraspinatus en teres minor de kans te geven te ontspannen. De belangrijkste spier om vrij te maken voorafgaand aan de behandeling van deze spieren is de subscapularis.
- Volgende voert u het specifieke protocol voor deze spieren met inbegrip van myofasciaal werk en cross-fiber glijden om de spier terug te brengen naar hun normale rustpositie, multi-directionele wrijving, en excentrische (littekenweefsel) vezel realignment.
- Herhaal het proces totdat de klant pijnvrij is. Het is dan noodzakelijk om deze zwakke, geremde, overbelaste spieren te versterken.