Discussie
Een talgkliercyste is een kleine, koepelvormige cyste die zich in de huid ontwikkelt en gevuld is met een dikke, vettige, kaasachtige substantie . Talgkliercysten komen veel voor en kunnen zich op elke behaarde plek van de huid bevinden, maar meestal op de hoofdhuid. Ze komen ook voor in het gezicht, de hals, de rug en het scrotum. De cyste ziet eruit als een halve bol op de huid. Hij is witachtig of huidkleurig. De cysten variëren meestal in grootte van 1 cm tot 4 cm in diameter. Ze komen alleen of in groepen voor. De cysten zijn meestal pijnloos, maar kunnen rood en pijnlijk worden als ze geïnfecteerd zijn. De etiologie is onduidelijk, maar een verstopping van een talgklier in de haarfollikel kan leiden tot ophoping van de talg, wat leidt tot de ontwikkeling van retentiecysten. Andere oorzaken zijn een ontwikkelingsdefect van de talgklier of een traumatische inplanting van oppervlakte-epitheel onder de huid. Ze kunnen zich op elke leeftijd ontwikkelen, maar worden meestal voor het eerst opgemerkt op volwassen leeftijd.
Meervoudige talgkliercysten boven het scrotum zijn een zeldzame aandoening en mannen negeren de laesies gewoonlijk, omdat de aandoening pijnloos is. Maar de cyste die in de nabijheid van mogelijk infectieus gebied is, kan een infectie van de urogenitale tractus oplopen. De cyste wordt pijnlijk als hij geïnfecteerd raakt en kan barsten om pus te lozen. Een enkele geïnfecteerde cyste kan worden afgevoerd zonder complicaties. Onbehandeld kan de cyste zich verspreiden naar de omliggende cysten en uiteindelijk naar de scrotale wand, zoals bij onze patiënt. Als de scrotale huid eenmaal geïnfecteerd is, moet het geïnfecteerde deel wijd worden weggesneden om necrotiserende fascitis van het scrotum (gangreen van Fournier) en septikemie te voorkomen.
Het bedekken van de kale testikels na het debridement van de geïnfecteerde huid wordt gedaan zodra de plaatselijke infectie is behandeld, wat gewoonlijk 1-2 weken duurt. Als het defect in de scrotumwand klein is, kan het worden gesloten met secundaire hechtingen waarbij de scrotumwand weinig wordt gemobiliseerd. Grotere defecten kunnen worden bedekt met een huidtransplantatie van gedeelde dikte, maar het normale gevoel van beweging van de testikels in het scrotum kan niet worden bereikt omdat de transplantatie direct op de kale testikels ligt. In geval van totale excisie van de scrotumwand kunnen de teelballen in de dijbeenzak worden geplaatst die aan de mediale zijde van het dijbeen is gemaakt. De teelballen worden op deze manier tegen het trauma beschermd, maar het is cosmetisch onaanvaardbaar voor de patiënt.
Cannistra C et al gebruikten de techniek van de pedicula-inuïnale flap voor de reconstructie van het scrotum in gevallen van Fournier gangreen en maken bedekking van de scrotale regio mogelijk met relatief dik, gevoelig weefsel met beperkte littekenvorming en functioneel vervolg. Wij gebruikten fascio cutane flap van het voorste aspect van beide dijen en hechtten deze in de middellijn over de kale testikels. De driehoekige ruwe gebieden ontwikkeld als gevolg van elevatie en rotatie van de flap moet niet worden geprobeerd te sluiten onder spanning die niet alleen compromitteren de levensvatbaarheid van de flap, maar ook belemmeren de ballonvorming effect van de neo-scrotum door stretching en afvlakking het. De reconstructie zoals hierboven beschreven is technisch veeleisend, maar de dikke fasciocutane flap is beschermend voor de testikels tegen trauma en de ballonachtige verschijning van het neo-scrotum is cosmetisch aanvaardbaar. Kochakarn W et al publiceerden een serie van 12 gevallen waarin implantatie van de blootgelegde testikels in de bovenste dij buidel en uitgestelde reconstructie van het scrotum met behulp van dij pedicula flappen met uitstekende resultaten werd voorgesteld. Monteiro et al beschrijft de techniek van het afdekken van de testikels bij gangreen van Fournier met een flap aan de binnenkant van het dijbeen. Infectie is de meest voorkomende complicatie, gevolgd door necrose van de flap. Flapnecrose kan worden vermeden door flappen met een brede basis te ontwerpen.