Karl Lagerfeld, oorspronkelijke naam Karl Otto Lagerfeld, (geboren 10 september 1933?, Hamburg, Duitsland-dood 19 februari 2019, Parijs, Frankrijk), Duits modeontwerper en fotograaf die vooral bekend is als de creatieve kracht achter de moderne heropleving van Chanel, het legendarische Franse modehuis opgericht door Coco Chanel in het begin van de 20e eeuw.
Lagerfeld verhuisde in 1952 naar Parijs. In 1954 won hij de eerste prijs voor zijn jasontwerp in het Franse International Wool Secretariat (nu de International Woolmark Prize), en in 1955 werd hij ingehuurd door Pierre Balmain, die zijn ontwerp in productie nam. Drie jaar later werd hij artistiek directeur van het modehuis van Jean Patou. In 1964 verliet hij Parijs om kunstgeschiedenis te studeren in Italië. Maar al snel ontwerpt hij freelance voor verschillende bedrijven, waaronder Chloé (waarvan hij de collecties ontwerpt van 1964 tot 1983 en opnieuw van 1992 tot 1997), Krizia, Valentino, en schoenmaker Charles Jourdan. In 1967 werd hij door het chique Italiaanse designhuis Fendi ingehuurd als adviseur-directeur om de bontlijn van het bedrijf te moderniseren. Zijn ontwerpen bleken baanbrekend. Naast andere innovaties introduceerde hij het gebruik van huiden zoals mol, konijn en eekhoorn-pelzen die nooit eerder in high-fashion ontwerpen waren gebruikt. Hij bleef bij Fendi gedurende zijn hele carrière. In 1983 produceerde Lagerfeld zijn eerste couturecollectie voor Chanel, en in 1984, na een jaar bij Chanel, lanceerde hij zijn eigen gelijknamige label. Maar het was bij Chanel dat Lagerfeld echt beroemd werd. Hij slaagde daar door er consequent in te slagen de tijdgeest te laten samensmelten met Chanel’s oorspronkelijke sartoriale strategie van een “totale look” – een concept dat Chanel zelf creëerde – waarin individuele kledingstukken minder belangrijk zijn dan waarmee ze worden versierd en hoe ze worden gedragen. In de jaren ’80, toen de maatschappij gefixeerd was op geld en status, maakte Chanel veel gebruik van de Chanel handtekening, de dubbele C initialen. In de jaren 1990, toen mensen steeds mobieler werden, versmolt het merk Chanel mode met steeds meer functionaliteit.
Naast zijn werk voor een aantal mode- en designhuizen, had Lagerfeld talloze professionele interesses. Hij was een fervent fotograaf. Vanaf 1987 fotografeerde hij veel van Chanel’s mode-advertenties, en zijn werk werd gepubliceerd in modebladen zoals de Britse Vogue en Interview. Daarnaast maakte hij illustraties voor een uitgave van Hans Christian Andersen’s De nieuwe kleren van de keizer (1992) en creëerde hij kostuums voor La Scala in Milaan, het operahuis in Florence en het Monte Carlo Ballet. Zijn publicaties omvatten Het Karl Lagerfeld Dieet (2004; geschreven in samenwerking met zijn arts, Jean-Claude Houdret), een handleiding over zijn strijd met gewichtsverlies. Ook in 2004 werkte hij samen met de discount retailer H&M aan een onderneming om limited-edition kledinglijnen te produceren van ontwerpers uit de high-fashion wereld. In 2010 werkte hij samen met uitgeverij Steidl om de L.S.D.-imprint (Lagerfeld. Steidl. Druckerei. Verlag) te lanceren, die literatuur, biografieën en boeken over mode, kunst en muziek publiceerde, waarvan de meeste uit het Frans en Engels in het Duits werden vertaald. In 2015 won Lagerfeld de British Fashion Award for Outstanding Achievement, en hij was het onderwerp van een retrospectieve tentoonstelling, “Karl Lagerfeld: Modemethode,” in de Bundeskunsthalle in Bonn, Duitsland.