Een van de grote liefdesverhalen uit het klassieke Hollywood draait om de niet-zo-geheime affaire die Katharine Hepburn zou hebben gehad met Spencer Tracy, haar vaste tegenspeler in geliefde films als “Woman of the Year”, “Adam’s Rib”, “Desk Set” en “Guess Who’s Coming to Dinner”.”
Hepburn sprak uiteindelijk over de affaire in gesprekken met haar biograaf, A. Scott Berg. Volgens Bergs boek, “Kate Remembered”, dat hij vlak na Hepburns dood in 2003 publiceerde, zei ze dat ze Tracy trouw bleef, ook al wilde de beroemde gekwelde en alcoholistische acteur niet met haar trouwen omdat zijn katholieke geloof hem verbood van zijn vrouw te scheiden.
Toen Berg Hepburn vroeg of ze er ooit aan dacht Tracy te verlaten, zelfs nadat hij naar verluidt gemeen werd, misbruik maakte of zich overgaf aan andere seksuele veroveringen, antwoordde ze naar verluidt: “Wat zou het nut daarvan zijn? Ik bedoel, ik hield van hem. En ik wilde bij hem zijn. Als ik was weggegaan, zouden we ons allebei ellendig hebben gevoeld.”
Maar in een nieuwe documentaire, die vrijdag in de bioscopen in Bay Area te zien is, houdt een 95-jarige Hollywood-persoonlijkheid genaamd Scotty Bowers vol dat de affaire tussen Hepburn en Tracy nooit heeft bestaan, zo wordt gemeld.
Bowers, die zichzelf voorstelt als de voormalige vertrouweling en pooier van een aantal beroemde sterren, zegt dat de multi-Academy Award-winnende acteurs goede vrienden waren die de affaire verzonnen om de waarheid te verbergen, namelijk dat beiden in de kast zaten.
Hepburn, de ster van “Morning Glory,” “Philadelphia Story” en “The African Queen,” was een lesbienne, beweert Bowers. Ondertussen was de norse “Boys Town” en “Father of the Bride” ster biseksueel – dus hij en Hepburn waren baarden voor elkaar.
Bowers’ stomende onthullingen over Hepburn en Tracy, maar ook over andere beroemdheden als Cary Grant en de hertog en hertogin van Windsor, kwamen ook in zijn boek “Full Service” uit 2012. Nu de documentaire in de bioscoop draait, lijkt het erop dat Bowers’ boek een speelfilm kan worden, met Fox Searchlight dat een biopic over Bowers ontwikkelt, meldde Variety.
In zowel Bowers’ boek als de documentaire, “Scotty and the Secret History of Hollywood,” zegt de Tweede Wereldoorlog Marine gevechtsveteraan en biseksuele hosselaar dat hij goede vrienden werd met Hepburn en haar koppelde aan meer dan 150 vrouwen in de loop van bijna 40 jaar.
En hij beweert dat hij daadwerkelijk een seksuele relatie had met Tracy. In zijn memoires uit 2012, “Full Service”, zei Bowers dat Tracy zwaar dronk voordat ze seks hadden, meldde BuzzFeed News.
In één geval, toen Bowers zei dat hij naar Tracy’s huis ging om een warmwaterboiler te repareren, dronk Tracy een hele fles Scotch voordat hij met Bowers klaarkwam. Bij alle ontmoetingen dronk Tracy zich meestal een roes.
“De grote Spencer Tracy was nog een biseksuele man, een feit dat volledig werd verzwegen door de publiciteitsafdeling van de studio,” schreef Bowers in “Full Service.” “Dat wil zeggen, als ze het al wisten.”
In de documentaire voegt Bowers eraan toe dat Hepburn en Tracy “slechts vrienden waren. . . . They were not in the bed department together at all.”
Hepburns lesbianisme wordt in de documentaire bevestigd door wijlen roddelcolumniste Liz Smith, aldus Vanity Fair.
De documentaire presenteert Bowers als een “mannelijke madam” die aanvankelijk zijn heimelijke bordeel runde vanuit een Richfield tankstation aan Hollywood Boulevard en Van Ness Avenue. Maar na verloop van tijd was Bowers niet alleen een pooier, hij was “een beschermer en rechtenactivist voor de ontluikende LGBT-gemeenschap in het naoorlogse tijdperk,” volgens een NPR-interview met de regisseur van de film, Matt Tyrnauer.
Tyrnauer vertelde NPR hoe Bowers filmsterren hielp ontsnappen aan de “seksuele Gestapo,” een LAPD Hollywood zedenpolitie die het leuk vond om beroemde mensen af te luisteren en samen te spannen met de pers om levens en reputaties te ruïneren.
“Het was erg moeilijk voor mensen om een authentiek leven te leiden,” zei Tyrnauer. “Het was ook heel moeilijk voor mensen om in het openbaar te verschijnen als iets anders dan heteroseksueel; dit was een heel andere tijd en Scotty diende echt een doel in de gemeenschap.”
Bowers, die onlangs door de burgemeester van de stad tot ereburger van West Hollywood werd benoemd, vertelt ook hoe Cary Grant, hoewel getrouwd met erfgename Barbara Hutton, een huis deelde met collega-acteur Randolph Scott, en dat de relatie van Grant en Scott jaren duurde.
Tussen onthult Bowers in de film ook hoe hij seksuele partners zou vinden voor de hertog en hertogin van Windsor als ze Los Angeles bezochten, volgens Vanity Fair. Bowers zei dat ze zouden verblijven in een bungalow in het Beverly Hills Hotel, en hij zou meestal mannen vinden voor de voormalige koning en vrouwen voor de ex-Wallis Simpson. Edward was nogal “verlegen”, terwijl de hertogin de lakens uitdeelde, aldus Vanity Fair.
“Ze was echt een meid met ballen,” herinnert Bowers zich in de film.
Tyrnauer gaf tegenover NPR toe dat het een uitdaging was om sommige verhalen van Bowers te verifiëren omdat de personen in kwestie dood zijn, hoewel hij door zijn onafhankelijke onderzoek wel onafhankelijke bevestiging heeft kunnen vinden. Hij zei dat hij al te maken heeft gekregen met tegenwerking van mensen die Hepburns beweringen over haar grote liefdesaffaire met Tracy willen vertrouwen, of die willen vasthouden aan bepaalde opvattingen over hun favoriete schermlegendes.
“Het is fascinerend voor mij hoe blijvend de mythen van de zogenaamde gouden eeuw van Hollywood zijn,” zei Tyrnauer. “Maar de publiciteitsafdeling van het studiosysteem heeft echt zijn werk gedaan, want het grootste deel van 100 jaar later houden veel mensen nog steeds vast aan deze mythen over de strikte heteroseksuele, heteronormatieve levensstijl van de sterren.”
“Het is heel interessant voor mij, zo niet een beetje verontrustend, dat mensen zich willen vastklampen aan een soort rechtlijnige geschiedenis als het gaat om de reputaties van filmsterren als Hepburn en Tracy,” vervolgde Tyrnauer. “Als je denkt dat Hepburn en Tracy grote, belangrijke figuren zijn – wat ik toevallig denk – wil je dan niet elk aspect van hun biografie kennen? Waarom zouden we een opgepoetste, ongekuiste biografie van Katharine Hepburn willen? Het slaat nergens op, en eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat de tegenwerking die ontstaat nu de film in de bioscopen draait een vorm van homofobie is.”