Kolibries gevonden in de VS (per Amerikaanse staat) … Canada … Mexico … Puerto Rico … Jamaica … Honduras
Kolibrie informatie … Hummingbird Extreme Metabolism and Survival and Flight Adaptions – Amazing Facts
De volgende kolibriesoorten komen voor in de staat Washington.
De beste tijd om kolibries in Washington te observeren is in de zomer (vooral in augustus) – tijdens de post-broed verspreidingsperiode. De jonge en volwassen kolibries zijn zich aan het volproppen voor de lange en vermoeiende trek naar het zuiden, naar hun winterterritorium. Alle kolibries, behalve de Anna’s kolibrie, zullen naar het zuiden (of oosten) trekken naar hun overwinteringsgebieden.
Anna’s kolibries, Calypte anna – Inheemse jaarrond bewoners – Meestal te vinden in parken, tuinen en kustvalleien in de voorsteden. Sommige Anna’s Kolibries verblijven daar waar voedsel (bloemen en voederhuisjes) en beschutting gemakkelijk beschikbaar is. Anna’s kunnen seizoensgebonden verhuizen om zo goed mogelijk gebruik te maken van plaatselijke hulpbronnen, zoals bloeiseizoenen of beschikbaarheid van voederplaatsen – deze verplaatsingen zijn gewoonlijk meer afhankelijk van hoogte dan van breedtegraad. Ze zijn relatief algemeen in de Puget Trough; ongebruikelijk in de West Cascades; en zeldzaam in de East Cascades en langs de Pacific Northwest Coast.
De grootste kolibrie in die regio; en de meest vocale kolibrie in de Verenigde Staten, waar het de enige soort is die een lied voortbrengt; met name de mannetjes produceren een complexe reeks krasgeluiden, klinkend als een scherp “chee-chee-chee; wanneer ze van bloem naar bloem gaan, zenden ze toonloze “chip” vocalisaties uit. Alle andere kolibries in de Verenigde Staten zijn meestal zwijgzaam.
Ze staan bekend om hun territoriale gedrag; het mannetje maakt uitgebreide duikdemonstraties naar andere vogels en soms zelfs naar mensen. Onderaan hun duik maken ze met hun staartveren luide ploppende geluiden.
Mannetjes hebben glanzende donker rozerode kelen en kronen, die bij weinig licht zwart of donkerpaars kunnen lijken. De onderzijde is meestal grijsachtig en de rug metaalachtig groen.
Vrouwtjes hebben lichtgrijze borst met witte en rode vlekken op de keel, groenachtige rug en wit getipte staart.Ze lijken op de Costa’s Kolibrie, maar de gorget (keelveren) van de Costa’s Kolibrie van het mannetje is langer dan die van de Anna’s. Ze zijn groter dan de Rufous Hummingbirds en missen de roestige kleur van de Rufous Hummingbirds.
Calliope Kolibries, Stellula calliope -Native – Komen voor van maart tot augustus. Meestal nesten in de bergen. Ze trekken naar het zuiden of oosten voor de winter.
De kleinste broedvogel in Noord-Amerika. Ze worden het gemakkelijkst verward met de Rufous Hummingbirds en de Broad-tailed Hummingbird.
Rufous Kolibri’s, Selasphorus rufus – Inheems – Komen eind februari tot eind april (meestal maart) in hun broedgebied in Washington aan. Ze nestelen meestal in de bergen. Vanaf augustus / september trekken ze zuidwaarts naar Mexico en Midden-Amerika voor de winter.
Deze kolibries zijn meestal te vinden in tuinen en bij voederhuisjes. Deze vogels zijn onbevreesd, en staan erom bekend dat ze andere kolibries en zelfs grotere vogels, of knaagdieren wegjagen van hun favoriete nectarvoederplaatsen en bloemen.
De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen aan hun glanzende oranjerode keel.
De vrouwtjes hebben een witachtige, gespikkelde keel, een groene rug en kruin, en rufieuze, witgepunte staartveren.
Zwarte kolibries, Archilochus alexandri – Inheemse broedvogel – Zwartkopkolibries zijn de minst voorkomende broedkolibries van Washington. De mannetjes komen meestal in maart aan en de vrouwtjes een paar weken later. De mannetjes trekken half tot eind juni terug naar hun overwinteringsgebieden en zijn meestal eind juli verdwenen. De vrouwtjes en jongen trekken gewoonlijk in juli naar het zuiden. De meeste zwartborsttapuiten zijn tegen half augustus vertrokken. Ze worden meestal aangetroffen in steppe- en Ponderosa pine-zones (vochtige gebieden, langs rivieren en in steden). Mannetjes frequenteren vaak drogere gebieden dan vrouwtjes.
Vergeleken met andere kolibries in deze regio, heeft de zwartgejaagde een kleinere kop en een slanker lichaam.
Het mannetje heeft een zwarte, glinsterende keel met een paarse rand en bleke veren eronder die een kraag vormen. Echter, tenzij het licht precies goed is, lijkt de kop helemaal zwart. Zijn rug is groen en er zijn enkele groene veren die de borst bedekken.
Het vrouwtje is van onderen bleek (soms met een licht gespikkelde keel) en haar rug is groen.
Breedstaart Kolibries, Selasphorus platycercus – Zeldzame dwaalgast – Nestelt regelmatig in de bergen van het uiterste noordoosten en zuidoosten van Oregon. Deze migrerende kolibries broeden in bergbossen en weiden in het westen van de Verenigde Staten, van oostelijk Californië en noordelijk Wyoming zuidwaarts door het Grote Bekken en de bergstaten tot zuidelijk Arizona en westelijk Texas. Ze trekken naar het zuiden om te overwinteren in Mexico, Guatemala en, af en toe, El Salvador.
De mannetjes zijn het gemakkelijkst te herkennen aan hun iriserende, rozerode kelen, witte borstveren en metaalgroene rug en kruin en hun afgeronde staarten. De staart van de mannetjes maakt een fluitend geluid tijdens de vlucht.
Vrouwtjes hebben niet de flitsende keelvlek van de mannetjes en zijn meestal bleek van onderen. Hun witgepunte buitenste staartveren zijn roestkleurig dicht bij het lichaam en zwartachtig in het midden; de staartveren in het midden variëren van groen tot zwartachtig.
Costa’s Hummingbirds, Calypte costae – Zeldzaam / Toevalliger
De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen aan de glanzend paarse kruin en de lange, opvallende keelveren die duidelijk aan de zijkant van de keel uitsteken, waardoor hij er langgerekt “snor” uitziet. De rug is metaalgroen.
Vrouwtjes hebben grijsgroene kronen (bovenkant van de kop) en ruggen. De kin en het verenkleed daaronder zijn witachtig, afgezien van wat zwarte vlekken op haar keel. Haar flanken zijn buffy-kleurig. Ze heeft een donkere staart met witte punten op de buitenste staartveren.
Ze lijken op de Anna’s Kolibrie, maar de gorget (keelveren) van het mannetje is langer dan die van de Anna’s.
Xantus’s Hummingbirds (Basilinna xantusii) – Rare vagrants. This Mexican hummingbird has been venturing into California on a regular basis. Some travel up the Pacific coast of North America to British Columbia in Canada.
ID: White / darkish eyestripe. Mostly green above, cinnamon colored below. Males have reddish beaks with black tips; females have darkish beaks. Males have green throats and females brownish.
Attract Hummingbirds to YOUR Garden!!
Species Research by Sibylle Johnson