Kolibries gevonden in Texas, USA

Kolibries gevonden in de USA (per Amerikaanse staat) … Canada … Mexico … Puerto Rico … Jamaica … Honduras

Kolibrie informatie

De meeste migranten arriveren in maart tot begin april en vertrekken in september tot oktober. Zwervers uit Midden- en Zuid-Amerika worden soms gezien.

Herkenning van veel kolibriesoorten is vaak het gemakkelijkst aan de hand van de kenmerkende glanzende keelvlekken van de mannetjes, die variëren van oranje, rood, paars, groen tot blauw. Deze kleurige vlekken kunnen zich beperken tot de keel, maar bij sommige soorten ook over de kruin of zelfs over het grootste deel van de kop voorkomen. In slechte lichtomstandigheden kunnen deze kleurvlekken er echter gewoon grijsachtig/zwart uitzien, wat de identificatie bemoeilijkt. Vrouwtjes en juvenielen van verschillende soorten lijken vaak op elkaar, maar vaak zijn er toch enkele fysieke aanwijzingen te vinden.

Witte kolibrie waarnemingen (Leucistic / Albino)

Buff-bellied Hummingbirds (Amazilia yucatanensis) – Inheemse broeders in de lagere Rio Grande Valley van het uiterste zuiden van Texas. In de winter zijn ze zeldzaam langs de hele kust van Texas.

De keel van het mannetje is metaalkleurig goudgroen en de rode, donker getipte snavel is recht en slank. De rug en de kop zijn meestal olijfkleurig metallic. De onderborst varieert in kleur tot witachtig met verschillende tinten grijs of groen, of buffy (geelachtig bruin).

De staart en primaire vleugelveren zijn rufous (roodachtig bruin) en licht gevorkt. De ondervleugel is wit.

Het vrouwtje is over het algemeen minder kleurrijk dan het mannetje en heeft een donkere bovensnavel

Broad-billed Hummingbirds (Cynanthus latirostris) – Mogelijk inheems, want volwassen paartjes zijn op verschillende plaatsen gezien. Deze meestal Mexicaanse kolibries wagen zich regelmatig in de Verenigde Staten; ze bezoeken vooral de zuidelijke delen – maar enkele zwervers reizen tot in Wisconsin.

Het mannetje is glanzend groen boven en op de borst. Hij heeft een diepblauwe keel. Zijn rechte en slanke snavel is rood met een zwarte punt. Zijn licht gevorkte staart is van boven donker, en de onderstaartveren zijn wit.

Het vrouwtje is minder kleurrijk dan het mannetje. Haar keel, borst en buik zijn licht tot middengrijs. Ze heeft een witte streep over elk oog.

Blauwkeelkolibrie (Lampornis clemenciae) – Inheemse broedvogels in het Big Bend National Park.

The upper plumage is dull green, fading to a medium grey on the underside. It has white stripes behind the eyes and a narrower stripe extending backward from the corner of its relatively short bill, next to a blackish cheek patch.

The male can be identified by the iridescent blue throat patch (gorget), which may appear black or grey color in poor light.

The female and young have grey throats.

Magnificent or Refulgent Hummingbirds (Eugenes fulgens) – Native breeders in Big Bend National Park.

Dit zijn grote kolibries en kunnen vaak alleen al aan hun grootte worden herkend.

Het mannetje heeft een metaalgroene keel en een zwarte borst. Zijn voorhoofd en kruin zijn paars en de rug is donkergroen.

Het verenkleed van het vrouwtje is minder helder. Haar borst is effen grijs. Haar rug en kruin zijn olijfgroen. Haar staartveren zijn parelgrijs getipt.

Lucifer Kolibries (Calothorax of Trochilus lucifer) – Inheems / Zeldzaam – In Texas. Inheems / Zeldzaam – In Texas (voornamelijk westelijke delen), worden ze vaak gezien in de buurt van bloeiende agaven in het Big Bend National Park en in de Davis Mountains – meestal op hoogtes van ongeveer 1.000 tot 1.600 m (3.500-5.500 voet). Deze trekvogels arriveren in maart of begin april voor het broedseizoen en vertrekken in de vroege herfst (begin oktober) om te overwinteren in West-Mexico.

ID: Deze vogel is het gemakkelijkst te herkennen aan zijn relatief grote kop; lange, dunne en naar beneden gebogen snavel; kleine vleugels en klein, taps toelopend lichaam. Zijn staart is lang, smal en diep gevorkt, en reikt tot ver voorbij de vleugeluiteinden; en het voorhoofd is groen. De rug is grauw grijsgroen. Over de borst loopt een lichtbruine band. Volwassen dieren hebben een witte streep achter de ogen.

Het mannetje heeft een glanzende magenta tot blauwviolette keelvlek (gorget) die langgerekt is aan de zijkanten en aan beide kanten wit omrand is (let op: de paarse gorget lijkt zwart in slecht licht). De hals en de borst zijn wit. Het onderkleed is wit/grijsachtig met groenige en roestkleurige zijkanten.

Het vrouwtje is groter van formaat, mist de opzichtige keelvlek van het mannetje, en is lichtbruin rond de borst en de keelstreek.

Ruby-throated Hummingbirds (Archilochus colubris) – Inheemse broeders – Ze arriveren gewoonlijk in maart in de oostelijke helft van Texas (hun primaire broedgebied) en vertrekken in oktober om terug te keren naar hun overwinteringsgebieden. Migrerende mannetjes zijn gewoonlijk de eersten die aankomen en vertrekken. De vrouwtjes en de jongen volgen meestal ongeveer twee weken later.

Het mannetje heeft een robijnrode keel, een witte kraag, een smaragdgroene rug en een gevorkte staart.

Het vrouwtje heeft een groene rug en staartveren die wit, zwart en grijsgroen gebandeerd zijn.

Rufous Hummingbirds (Selasphorus rufus) – Komen vooral voor in het westen van Texas waar ze algemeen zijn in de lente en de herfst; sommige overwinteren aan de kust. Deze kolibries zijn meestal te vinden in tuinen en bij voederhuisjes. Deze vogels zijn onbevreesd, en staan erom bekend dat ze andere kolibries en zelfs grotere vogels, of knaagdieren wegjagen van hun favoriete nectarvoederplaatsen en bloemen.

Males can easily be identified by their glossy orange-red throats.

Females have whitish, speckled throats, green backs and crowns, and rufous, white-tipped tail feathers.

Rufous Hummingbird versus the similar Ruby-throated Hummingbird (Identification)

Black-chinned Hummingbirds (Archilochus alexandri) – Native breeders in the western half of Texas; a few spend the winters along the coast.

The male has a black, shimmering throat with a purple edge and pale feathers below that create a collar. However, unless the light is just right, the head looks all black. Zijn rug is groen en er zijn enkele groene veren die de borst bedekken.

Het vrouwtje is van onderen bleek (soms met een licht gespikkelde keel) en haar rug is groen.

Anna’s Kolibri’s (Calypte anna) – Zeldzaam, niet-broedende herfst/wintergasten

Een van de grotere en de meest vocale kolibries in de Verenigde Staten, waar het de enige soort is die een lied produceert; Met name de mannetjes produceren een complexe reeks krasgeluiden, klinkend als een scherp “chee-chee-chee; wanneer ze van bloem naar bloem gaan, zenden ze toonloze “chip”-geluiden uit. Alle andere kolibries in de Verenigde Staten zijn meestal stil.

Ze staan bekend om hun territoriale gedrag; het mannetje maakt uitgebreide duikdemonstraties naar andere vogels en soms zelfs naar mensen. Onderaan hun duik maken ze met hun staartveren luide ploppende geluiden.

Mannetjes hebben glanzende donker rozerode kelen en kronen, die bij weinig licht zwart of donkerpaars kunnen lijken. De onderkant is meestal grijzig; en de rug metaalachtig groen.
Vrouwtjes hebben lichtgrijze borst met witte en rode vlekken op de keel, groenige rug en wit getipte staart.

Ze lijken op de Costa’s Kolibrie, maar de gorget (keelveren) van de Costa’s Kolibrie van de mannetjes is langer dan die van de Anna’s. Ze zijn groter dan de Rufous Hummingbirds en missen de roestige kleur van de Rufous Hummingbirds.

Broad-tailed Hummingbirds (Selasphorus platycercus) – Native breeders in the mountains of west Texas.

Males can most easily be identified by their iridescent, rose-red throats, white chest feathers and metallic green back and crown and their rounded tails. The males’ tails make whistling noises in flight.

Females lack the flashy throat patch of the male and are mostly pale below. Their white-tipped outer tail feathers are rust-colored close to the body and blackish in the center; the tail feathers in the center range from green to blackish.

Green-breasted Mangos (Anthracothorax prevostii) – Steeds meer frequente zwervers en uiterst zeldzame bewoners in Texas en toevallige zwervers naar andere U.Amerikaanse staten. Deze kolibries zijn inheems in Mexico, Centraal Amerika tot aan Costa Rica, en op sommige Caribische eilanden. Vooral jonge vogels hebben zich echter in de Verenigde Staten gewaagd. Verscheidene jonge vogels zijn waargenomen in het zuiden van Texas (kust van Texas, Corpus Christi, lagere Rio Grande Valley).

De volwassen mannetjes zijn meestal glanzend groen, meer geelbruin aan de zijkanten (flanken) en de vleugel. Ze hebben brede blauwe keelvlekken die doorlopen tot onder de borst. Deze keelvlekken kunnen zwart lijken in slechte lichtomstandigheden. De buitenste staartveren variëren in kleur van diep paars getipt met zwart, of oranjerood tot magenta.

Vrouwen en jonge mannetjes hebben brede magenta en glanzende donkerblauwe banden aan de buitenste staartveren. De buitenste 3 tot 4 staartveren zijn smal getipt. De rug is bronsgroen. Onderaan zijn ze witachtig met een donkere middenstreep die overgaat van zwart aan de kin naar blauwgroen aan de keel.

Beryllijnkolibries (Amazilia beryllina ssp. viola) – Inheems, zeldzaam en lokale zomerbewoner in Arizona, New Mexico en Texas. In Texas zijn ze gezien in het Big Bend gebied. Ze nestelen van juli tot en met september.

ID: Ze hebben glinsterende groene veren van hun snavel tot hun stuit, waar de kleur overgaat in rufous en doorloopt in hun staartveren.

De staartveren hebben een glanzende, iriserende paarse tint die zich mengt met de rufous kleur.

Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar.

Violetgekroonde kolibries (Amazilia violiceps ssp. ellioti) – Zeldzame zwervers – Komen voornamelijk voor in Mexico en het zuidwesten tot midden zuiden van de Verenigde Staten. Ze zijn zeldzaam en gelokaliseerd in Texas, waar ze voorkomen in het uiterste westen, op het Edward’s Plateau, in het zuiden van Texas en af en toe langs de kust. Zijn opgenomen in El Paso, Texas.

ID: Deze kolibrie is het gemakkelijkst te herkennen aan zijn witte onderkleed en iriserende blauwviolette kruin (waar hij zijn naam aan dankt). De rug is smaragdgroen. De staart is donkerbruin/olijfgroen. De rechte en zeer slanke snavel is roodachtig/oranjeachtig met een zwarte punt.

Vrouwtjes en jonge vogels lijken op de mannetjes, maar hun verenkleed is over het algemeen minder kleurrijk dan dat van het mannetje en ze hebben een lichtere en groenere kruin.

Costa’s Kolibries (Calypte costae) – Inheemse broedvogel. Over het algemeen ongewoon. Zijn opgetekend in El Paso in het uiterste westen van Texas.

De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen aan de glanzend paarse kruin en de lange, opvallende keelveren die duidelijk aan de zijkant van de keel uitsteken, waardoor hij er langgerekt “snor” uitziet. De rug is metaalgroen.

Vrouwtjes hebben grijsgroene kronen (bovenkant van de kop) en ruggen. De kin en het verenkleed daaronder zijn witachtig, met uitzondering van wat zwarte vlekken op haar keel. Haar flanken zijn buffy-kleurig. She has a dark tail with white tips on the outer tail feathers.

They resemble the Anna’s Hummingbirds, but the male’s gorget (throat feathers) is longer than that of the Anna’s.

Calliope Hummingbirds (Stellula calliope) – Commonly found in El Paso in August; en in Big Bend National Park in augustus en september.

De kleinste broedvogel in Noord-Amerika. Ze worden het gemakkelijkst verward met de Rufous Hummingbirds en de Broad-tailed Hummingbird.

Allen’s Kolibries (Selasphorus sasin) – Occasionele bezoekers volgens de weinige winterrecords van banders. Van oudsher broedden deze vogels in de kuststreken van Californië en overwinterden ze in Mexico; maar steeds meer van hen blijven het hele jaar door in Californië of trekken naar het oosten van de Verenigde Staten voor de winter.

Het mannetje heeft een keel die in kleur varieert van oranjerood tot geeloranje, een rug die heldergroen is, een stuit die rufous is en zijn staartveren zijn rufous getipt in zwart.

The Allen’s Hummingbird is often confused with the Rufous Hummingbird, but the Allen’s can be identified by the green back whereas the Rufous Hummingbird has a coppery back.

White-eared Hummingbirds (Basilinna leucotis) – Rare – A few records for far western Texas

ID: Both the male and female White-eared Hummingbird have a prominent white ear stripe (more boldly colored in the male) for which this species was named.

The back and chest are mostly green. The undertail feathers are whitish. The thin, long, straight bill is red at the base. Het mannetje is te herkennen aan zijn turquoise keel, turquoise en wit gevlekte borst en flanken, diepgroene rug, witte buik en borst.

Het vrouwtje heeft een witte of crèmekleurige keel die met groen is gespikkeld, een witachtige buik, diepgroene kruin en een grauwgroene rug.

Groene Violetear Kolibrie (Colibri thalassinus) – Zeldzaam / Toevalligerwijs – Slechts enkele verspreide records bestaan in de staat Texas.

Plumage boven is grasgroen overgaand in brons op de stuit en bovenstaart. Brede violette centrale vlek op de borst; violetblauwe band langs de kin die vaak aansluit op het violetblauwe “oor”. Vierkante staart is licht ingekeept met een brede donkerblauwe band aan het eind.

Is het een Kolibrie of een Insect?

The Hawk Moths (often referred to as “Hummingbird Moth”) is easily confused with hummingbirds, as they have similar feeding and swift flight patterns. These moths also hover in midair while they feed on nectar.

Moths have a couple of sensors or “antennas” on top of the head, which are key identifiers.

Attract Hummingbirds to YOUR Garden!!

Species Research by Sibylle Johnson