Er zijn twee soorten komkommerkevers die uw tuin (of planten in uw huis) kunnen aantasten: de gestreepte komkommerkever (Acalymma vittatum) en de gevlekte komkommerkever (Diabrotica undecimpunctata).Komkommerkevers kunnen effectief worden bestreden met verschillende natuurlijke of biologische methoden, maar bij omvangrijke plagen kan een chemische behandeling nodig zijn.
Komkommerkevers herkennen
De volwassen gestreepte komkommerkever is geel, met twaalf zwarte vlekken op zijn rug. De gestreepte komkommerkever heeft ook een geel lichaam, maar heeft drie zwarte strepen op zijn rug. Beide zijn even groot, ongeveer een halve centimeter lang. De larven zijn witte engerlingen met bruinachtige koppen. De larve van de gevlekte komkommerkever staat bekend als de maïswortelboorder en vormt een ernstig probleem voor maïs en andere landbouwgewassen.
Levenscyclus
De volwassen komkommerkevers overwinteren in de tuin, op composthopen of in afvalhopen en komen in het voorjaar tevoorschijn. De volwassen kevers voeden zich met onkruid en andere planten totdat hun favoriete voedselbron – komkommers (zoals komkommers, pompoenen en meloenen) – beschikbaar is. Zodra de kevers de komkommers hebben gevonden, voeden ze zich met de planten en de vrouwtjes leggen hun eieren in de omringende grond. Nadat de eitjes zijn uitgekomen, voeden de larven (die nu wortelwormen worden genoemd) zich met de wortels en stengels van de komkommer onder de grond totdat ze zich verpoppen. Dan komen de volwassen insecten uit de poppen en begint de cyclus opnieuw.
De hele levenscyclus van het insect duurt ongeveer acht weken. In zuidelijke klimaten kunnen in één groeiseizoen drie volledige generaties komkommerkevers voorkomen, terwijl dat er in noordelijke klimaten meestal maar twee zijn.
Verschijnselen van komkommerkever
Aantasting door komkommerkevers is vrij gemakkelijk te herkennen: aantasting van de bladeren, littekens op de vruchten, en door larven aangevreten stengels.Deze schade wordt meestal aangetroffen op komkommers, pompoenen, meloenen en pompoenen, maar kan ook worden aangetroffen op tomaten en andere tuingewassen als er geen komkommers beschikbaar zijn of als er meer kevers zijn dan de beschikbare komkommers kunnen verdragen.
Effect op tuinplanten
Bijna elk deel van de plant kan worden aangetast, inclusief omgewonden stengels, aangevreten bladeren en vlekken op de vruchten. De ergste schade komt echter niet van de insecten zelf, maar van de verwelkingsbacterie. De bacterie wordt uitgescheiden in de maag van de kever, en wanneer de insecten zich voeden verspreiden ze deze naar de plant. De bacterie verspreidt zich naar het vaatstelsel van de plant, waardoor de bladeren verwelken.
Als de verwelkingsziekte niet wordt ingedamd (door besmette stengels te snoeien), zal deze zich uiteindelijk verspreiden en de hele plant doden. Bovendien trekken planten die geïnfecteerd zijn met verwelkingsziekte meer komkommerkevers aan, die de geïnfecteerde bladeren opeten en de bacterie verder door de tuin verspreiden.
Waarschuwing
Komkommerkevers zijn ook een primaire drager van het komkommermozaïekvirus. Met andere woorden, het zijn zeer destructieve plaaginsecten, die zowel directe schade aanrichten als drager zijn van een verscheidenheid aan bacteriële en virale ziekten.
Biologische bestrijding van komkommerkevers
Er zijn een aantal milieuvriendelijke manieren om komkommerkevers te bestrijden:
- Bescherm jonge komkommerzaailingen tegen komkommerkevers door ze direct na het planten af te dekken met drijvende rijafdekkingen, losse schermen of kegels.
- Probeer komkommerkers later in het seizoen te planten. Soortgelijke planten die eerder in andere tuinen in de buurt zijn geplant, zullen eventuele kevers in de buurt aantrekken en daardoor uw planten ontzien.
- Verwijder en vernietig (niet composteren) planten die zijn geïnfecteerd met verwelkingsziekte onmiddellijk, zodat ze niet meer kevers naar het gebied aantrekken. Volwassen kevers die op planten worden gevonden, kunnen met de hand worden geplukt en geplet.
- Mulch de grond met stro, hooi, plastic of stof om komkommerkevers ervan te weerhouden eieren te leggen in de grond in de buurt van de planten; dit zal ze echter niet volledig elimineren.
Als u chemische middelen gebruikt
Chemische bestrijdingsmiddelen zijn altijd het laatste redmiddel, maar omdat komkommerkevers zo destructief zijn, grijpen tuiniers er soms naar. Het toepassen van een niet-systemisch insecticide, zoals malathion, is meestal de beste keuze, maar het moet de laatste optie zijn nadat alle natuurlijke middelen zijn gebruikt. Wees uiterst voorzichtig bij het gebruik van chemische middelen en volg altijd nauwkeurig de aanwijzingen op het etiket.