LeBron James, voluit LeBron Raymone James, roepnaam King James, (geboren op 30 december 1984, Akron, Ohio, VS.), Amerikaanse professionele basketballer die algemeen wordt beschouwd als een van de grootste allround spelers aller tijden en die National Basketball Association (NBA) kampioenschappen won met de Miami Heat (2012 en 2013), de Cleveland Cavaliers (2016), en de Los Angeles Lakers (2020).
Waar is LeBron James bekend om?
LeBron James is een Amerikaanse professionele basketballer. James heeft drie National Basketball Association (NBA) kampioenschappen gewonnen en vier NBA MVP awards (2008-09, 2009-10, 2011-12, en 2012-13). Hij heeft aan verschillende Olympische basketbaltoernooien voor mannen meegedaan. Vandaag de dag wordt hij algemeen beschouwd als een van de beste allround basketbalspelers aller tijden.
Wanneer is LeBron James begonnen met basketballen?
Geboren en getogen in Akron, Ohio, was LeBron James een plaatselijk bekend basketbalwonderkind. Op de middelbare school leidde James St. Vincent-St. Mary High School naar drie staatskampioenschappen in vier jaar. Hij werd in 2001-2003 drie keer uitgeroepen tot Mr. Basketball van Ohio, oftewel high-school speler van het jaar.
Voor welke professionele basketbalteams heeft LeBron James gespeeld?
De in 2003 door de Cleveland Cavaliers als eerste gekozen speler van de National Basketball Association (NBA) draft, speelde LeBron James tot het einde van het seizoen 2009-10 voor de Cavaliers. Hij tekende daarna bij de Miami Heat en won twee kampioenschappen voordat hij in 2014 terugkeerde naar de Cavaliers. James sloot zich in 2018 aan bij de Los Angeles Lakers.
Hoeveel NBA-kampioenschappen heeft LeBron James gewonnen?
LeBron James heeft drie National Basketball Association (NBA) kampioenschappen gewonnen. Hij won zijn eerste twee kampioenschappen met de Miami Heat in 2012 en 2013. In 2016 won hij een derde kampioenschap met de Cleveland Cavaliers.
Basketbaltalent sinds de basisschool. James werd drie keer uitgeroepen tot Mr. Basketball van Ohio (high-school speler van het jaar) terwijl hij de St. Vincent-St. Mary High School in Akron leidde naar drie staatskampioenschappen in Ohio in zijn vier jaar in het team. Hij werd een nationale mediasensatie in zijn junior jaar nadat hij op de cover van Sports Illustrated verscheen, waar hij door het blad werd omschreven als “The Chosen One.” James werd de nationale middelbare school speler van het jaar in zijn laatste seizoen, en hij werd geselecteerd door de Cleveland Cavaliers met de eerste algemene selectie van de 2003 NBA draft. Bovendien tekende hij een ongekend contract van 90 miljoen dollar met het schoenenbedrijf Nike voordat hij ooit een professionele wedstrijd had gespeeld.
Ondanks de druk die deze bijzondere omstandigheden met zich meebrachten, leidde James de Cavaliers in het seizoen 2003-04 in scoren, stelen en gespeelde minuten, en won hij de Rookie of the Year-award van de competitie in het proces. James was een “point forward” van 2,03 meter lang, die even bedreven was in het rondspelen van de bal als in het dichtbij de basket spelen. Hij vormde een unieke uitdaging voor de tegenstanders; zijn ongeëvenaarde atletisch vermogen en gespierde lichaam zouden niet misstaan hebben in de National Football League.
Zijn spel ontwikkelde zich in de daaropvolgende jaren. In zijn tweede seizoen werd hij verkozen tot een van de aanvallers in het Eastern Conference All-Star Team, en in zijn derde seizoen leidde hij de Cavaliers naar hun eerste play-off plaats in negen jaar. Deze prestaties werden overtroffen tijdens het seizoen 2006-07, toen James Cleveland naar de eerste plaats in de NBA-finale loodste. Nadat de Cavaliers de favoriete Detroit Pistons in de finale van de Eastern Conference hadden uitgeschakeld, werden de Cavaliers in de NBA-finale geveegd door de San Antonio Spurs, maar James’ indrukwekkende spel in het naseizoen leidde ertoe dat veel waarnemers hem bij de allerbeste spelers in de competitie plaatsten. In het seizoen 2007-08 voerde hij de NBA aan in scoringswedstrijden en verdiende hij de eerste plaats in het All-NBA-team, maar de Cavaliers verloren van de uiteindelijke kampioen Boston Celtics in een dramatische reeks van zeven wedstrijden in de halve finales van de Eastern Conference. James loodste de Cavaliers naar een team-record van 66 overwinningen in het seizoen 2008-09, waarmee hij de Most Valuable Player (MVP) award van de competitie in de wacht sleepte. Het seizoen daarop haalde James een gemiddelde van bijna 30 punten per wedstrijd en werd hij opnieuw uitgeroepen tot MVP.
Aan het einde van het seizoen 2009-10 werd James waarschijnlijk de meest gewilde vrije speler in de geschiedenis van de NBA toen zijn contract met de Cavaliers afliep, en hij begon aan een langdurig proces van hofmakerij met een aantal teams die in sommige gevallen al meer dan twee jaar op zijn vrije vertrek hadden gerekend. In een ongekende televisiespecial van een uur, door velen bekritiseerd om zijn overdreven grandioosheid, kondigde James aan dat hij zou tekenen bij de Heat. Hij hielp Miami naar de NBA finales in zijn eerste jaar bij de ploeg, maar de Heat verloor het kampioenschap van de Dallas Mavericks. In het seizoen 2011-12 had James een gemiddelde van 27.1 punten per wedstrijd en won hij zijn derde MVP award terwijl hij Miami hielp om voor de tweede keer op rij in de NBA finale te spelen. Gesteund door zijn geweldige spel – James werd uitgeroepen tot MVP van de finale – versloeg de Heat de Oklahoma City Thunder om het kampioenschap te winnen.
Hij had misschien wel zijn beste individuele seizoen in 2012-13, toen hij gemiddeld 26,8 punten, 7,3 assists en een carrière-high 8,0 rebounds per wedstrijd had, terwijl hij een .565 field-goal percentage liet noteren, een opmerkelijk aantal gemaakte schoten voor iemand die zo vaak weg van de basket speelde. James hielp Miami dat seizoen ook 27 opeenvolgende wedstrijden te winnen (de op één na langste reeks in de geschiedenis van de NBA), en hij werd beloond met zijn vierde league MVP award. In het daaropvolgende naseizoen versloegen de Heat de San Antonio Spurs in een serie van zeven wedstrijden om het NBA-kampioenschap te winnen, en James werd opnieuw tot MVP van de finale uitgeroepen. Hij ging door met zijn geweldige spel in het volgende seizoen, hij verhoogde zelfs zijn schietpercentage met .002, en hij leidde de Heat opnieuw naar een optreden in de NBA finales. Maar Miami verloor die rematch met de Spurs in een vijf-game serie.
Na dat finaleverlies, zegde James zijn contract met de Heat op, een verouderend Miami roster achterlatend, en-na een week van uitzinnige speculaties onder fans en media- besloot hij terug te keren naar Cleveland. Hoewel zijn 25,3 punten per wedstrijd James’ laagste scoringsgemiddelde was sinds zijn debuutseizoen, leidde hij niettemin een jong en onervaren Cavaliers-roster naar het op één na beste record in de Eastern Conference in 2014-15. In het daaropvolgende naseizoen leidde hij een door blessures geteisterd Cleveland-team naar slechts twee play-offverliezen op weg naar een plaats in de NBA-finale. James had daar een van de grootste individuele prestaties in de geschiedenis van de finale, met een gemiddelde van 35,8 punten, 13,3 rebounds en 8,8 assists per wedstrijd, terwijl hij de onderbemande Cavaliers naar de eerste twee finalewinningen van de franchise leidde, voordat hij uiteindelijk een reeks van zes wedstrijden verloor van de Golden State Warriors.
James had opnieuw een sterk regulier seizoen in 2015-16, maar schitterde opnieuw echt in de play-offs. Hij leidde de Cavaliers naar een rematch tegen de Warriors, die tijdens het reguliere seizoen een competitierecord hadden gevestigd met 73 overwinningen, in de NBA-finale. Daar werden de Cavaliers het eerste team dat terugkwam van een 3-1 achterstand in de finale om de eerste titel in de geschiedenis van de club te veroveren en een einde te maken aan 52 jaar titeldroogte voor professionele sportteams uit Cleveland. James had een gemiddelde van 29,7 punten, 11,3 rebounds, 8,9 assists, 2,6 steals en 2,3 blocks per game in de finale – waarmee hij de eerste persoon werd die alle vijf statistische categorieën aanvoerde voor spelers van beide teams in de finale – en werd unaniem uitgeroepen tot finalem MVP.
In 2016-17 had James misschien wel zijn beste reguliere seizoen door het instellen van career highs met gemiddelden van 8,7 assists en 8,6 rebounds per game, terwijl hij nog steeds 26,4 punten per game scoorde. Hij handhaafde zijn uitmuntendheid in de Eastern Conference playoffs, scoorde 32,5 punten per wedstrijd (waaronder zijn 5.988e punt uit zijn carrière na het seizoen, waarmee hij het all-time NBA playoff scoringsrecord van Michael Jordan brak) terwijl hij de Cavaliers naar een derde opeenvolgende match-up tegen de Warriors in de NBA-finale leidde. Daar kon Cleveland het team dat James een “juggernaut” noemde niet overwinnen en verloor in vijf games van de Warriors, ondanks het feit dat James de eerste speler in de NBA-geschiedenis werd met een gemiddelde van een triple-double in de loop van de finale (met 33.6 punten, 12 rebounds en 12 rebounds).6 punten, 12 rebounds, en 10 assists per game).
In 2017-18 speelde hij voor het eerst in zijn carrière een volledig 82-game regulier seizoen en leidde hij de NBA in gespeelde minuten per game (36,9) terwijl hij gemiddeld 27,5 punten, 8,6 rebounds, en een nieuwe carrière-high 9,1 assists per game had. James blonk opnieuw uit in de daaropvolgende play-offs, waarin hij zeven keer meer dan 40 punten scoorde in de 18 Eastern Conference-postseasonwedstrijden van het team (waaronder twee series van zeven wedstrijden) om de Cavaliers naar hun vierde NBA-finalereeks op rij tegen de Warriors te leiden. Hij zette zijn sterke individuele spel in de finale voort, maar het was niet genoeg om het overweldigende talentvoordeel van Golden State te overwinnen, en de Warriors veegden de serie.
In het daaropvolgende off-season sloot James zich als free agent aan bij de Los Angeles Lakers. Hij bleef op hoog niveau spelen, met een gemiddelde van 27,4 punten, 8,5 rebounds en 8,3 assists per wedstrijd, maar hij miste voor het eerst in zijn carrière veel speeltijd vanwege een blessure (een verrekte lies). De Lakers worstelden in zijn afwezigheid en sloten het seizoen 2018-19 uiteindelijk af met een 37-45 record, waardoor James’ persoonlijke play-off streak eindigde op 13 seizoenen. Het daaropvolgende seizoen werd verstoord door de COVID-19 pandemie, die een schorsing van vier maanden veroorzaakte. De wedstrijd werd hervat in juli 2020 met een verkort schema, en de Lakers versloegen uiteindelijk de Miami Heat om de 17e NBA-titel van de franchise op te eisen. James’ dominante optreden – hij had een gemiddelde van 29,8 punten, 11,8 rebounds en 8,5 assists per wedstrijd – leverde hem zijn vierde finalewedstrijd MVP award op.
Naast zijn prestaties in de NBA, was James lid van de Amerikaanse Olympische basketbalteams voor mannen die de bronzen medaille wonnen op de Spelen van 2004, de gouden medaille op de Spelen van 2008, en het goud op de Spelen van 2012. Hij publiceerde ook een memoires, Shooting Stars (2009; geschreven in samenwerking met Buzz Bissinger), waarin hij verslag doet van zijn jaren als topscorer op de middelbare school.