Lip picking is another form of compulsive skin picking that targets the lips or inside of the mouth. Behaviors such as peeling, biting, or chewing the skin on lips or biting and chewing on the inside of the mouth and cheeks can result in significant damage. While everyone can find it hard to resist pulling or biting off a bit of peeled skin on their lips, people with disordered picking behaviors go beyond that. Driven by stress, boredom, or worry, they can cause so much harm to their lips that ordinary activities, such as eating or kissing, feel unpleasant or even painful.
Online Test for Skin Picking
Find out the severity of your symptoms with this free online test
Take the Test
How common is this?
Lip pulken is een op het lichaam gericht repeterend gedrag dat valt onder de grotere categorie van huidplukstoornissen. Er zijn beperkte gegevens over specifiek lippikken en -bijten, maar net zoals prevalentiegegevens over dwangmatig huidpikken vaak worden ondergerapporteerd, is het waarschijnlijk dat dit ook voor lippikken geldt. De lippen kunnen een doelwit zijn naast andere doelwitten, zoals het gezicht, wat kwantificering moeilijk maakt.
Echter, een onderzoek uit 2012 evalueerde de prevalentie van wangbijten, waaronder ook lippicking valt, in een steekproef van 718 universiteitsstudenten en ontdekte dat van degenen met een skin picking stoornis, 46,7% aangaf de lippen en wangen te pakken. In de controlegroep rapporteerde 31,9% van de groep het bijten in de wangen en het plukken aan de lippen. Om in aanmerking te komen als meldbaar gedrag, moest het bijten of plukken aan de lippen en de binnenkant van de wangen resulteren in schade zoals bloedingen of littekens. Deze studie toont aan dat mensen met dwangmatig huidpikken vaker lip- of wanggedrag vertonen, maar ook dat er mensen in de algemene bevolking zijn die het ook doen.
Net als bij ander lichaamsgericht repeterend gedrag, komt lippeuteren misschien vaker voor dan onderzoekers zich realiseren. Dit betekent dat mensen die worstelen met dit gedrag niet alleen zijn.
Wat veroorzaakt het?
De oorzaak van lichaamsgericht repeterend gedrag is moeilijk en onderzoek heeft de antwoorden niet. Net als dwangmatig plukken aan de huid, komt lippicking vaker voor in families met een geschiedenis van obsessieve-compulsieve stoornis of lichaamsgericht repeterend gedrag. Lippen plukken wordt ook in verband gebracht met stress en angst, met klinische voorbeelden die deze als triggers noemen. Hoewel stress en angst niet de oorzaak zijn van het lippikken, neemt de ernst van het lippikkende gedrag vaak toe naarmate de stress toeneemt. Sommige mensen zeggen te plukken zonder het te beseffen, wat suggereert dat het gedrag te maken kan hebben met pogingen om emoties te reguleren. Het gedrag verschilt echter per persoon.
In andere gevallen is lippikken het gevolg van lichamelijke aandoeningen. Zo kunnen gebarsten lippen een verleiding zijn om de huid af te pellen en pogingen om het genezingsproces te helpen door dood weefsel te verwijderen, kunnen resulteren in een cascade van dwangmatig gedrag. Koortslip of koortsblaasjes kunnen ook het proces van pulken op gang brengen. Hoewel deze gedragingen goedaardig kunnen beginnen, kunnen ze soms in iets ergers veranderen.
Dwangmatig lipplukken begint vaak in de kindertijd rond de puberteit, wat suggereert dat een bepaald aspect van de aandoening hormoongerelateerd kan zijn.
Slechte gewoonte of stoornis?
Het bepalen of lipplukken en bijten op de wangen een slechte gewoonte of een stoornis is, hangt af van de mate van beschadiging en de gedragspatronen. Net als bij andere vormen van dwangmatig huidpikken, variëren de gedragingen. Ze kunnen buiten het bewustzijn plaatsvinden als een automatisch gedrag, of met volledig bewustzijn en intentie. Beide soorten gedrag kunnen ook worden gebruikt als een manier om sterke gevoelens of spanning te beheersen.
Lip picking valt onder de diagnostische categorie van dwangmatig huidplukken, of excoratie stoornis en geïdentificeerd als een kwalificatie. Slechte gewoonten verschillen van stoornis in die zin dat stoornissen resulteren in aanzienlijke schade, en mensen de neiging hebben om vele malen te proberen te stoppen met het gedrag zonder succes.
Volgens de diagnostiek wordt lippikken een stoornis wanneer:
- Het gedrag veroorzaakt aanzienlijke schade
- Herhaalde pogingen om te stoppen werken niet
- Het gedrag heeft een negatieve invloed op meerdere gebieden van het leven
Complicaties
Co-morbide stoornissen
Lippeuteren en wangbijten komen vaak voor in combinatie met ander lichaamsgericht repeterend gedrag.
- Other compulsive skin picking behaviors
- Anxiety
- Depression
- Social anxiety
- Obsessive-compulsive disorder
Physical Complications
Lip picking and cheek biting result in multiple physical complications.
- Bleeding
- Inflammation, pain, redness
- Wound infections
- Lesions inside the cheeks that do not heal
- Increased risk of secondary infections
- Increased risk of cellulitis, abscesses that require hospitalization
Impact on Quality of Life
Lip picking results in multiple quality of life issues, including appearance and stigma. People make judgments of others based on appearance, and those who compulsively pick at their lips often have red, swollen, or injured lips, which leads to shame and embarrassment. Because of the effects on appearance, many people with lip picking problems isolate themselves from others to hide the effects. De neiging tot isolement belemmert vaak school of werk, maar ook sociale activiteiten en relaties.
Door de verwondingen van de lippen of wangen kunnen pijn en ontsteking reguliere activiteiten als eten en drinken erg moeilijk maken. Relationele aanrakingen zoals knuffelen of kussen kunnen ook moeilijk, zo niet onmogelijk zijn.
Mensen met verwondingen aan het lippikken kunnen ook negatieve reacties ondervinden van werkgevers, collega’s, klanten, familie en vrienden, omdat mensen de neiging hebben verwondingen aan de lippen te associëren met ziekte.
Welke behandelingsmogelijkheden zijn er?
Behandeling van dwangmatig lippikken en wangbijten volgt dezelfde protocollen als andere huidplukstoornissen en lichaamsgericht repeterend gedrag. Voordat echter met de behandeling wordt begonnen, zal een grondig medisch en psychisch onderzoek helpen bij het bepalen van de meest effectieve behandelingsinterventies. Het beoordelingsproces zal ook helpen bij het identificeren van triggers en andere psychologische problemen die bijdragen aan plukgedrag.
Na de beoordeling kunnen zorgverleners verschillende behandelingsopties voorstellen, waaronder gedragsmatige, farmacologische en mechanische.
Gedragsbehandelingen
Gedragsbehandelingen richten zich op het bewust worden van gedrag en het aanleren van een gezond alternatief. Beoordeling zal helpen bepalen of gedrag automatisch of gericht is. Voor beide gedragspatronen is training nodig om het zelfbewustzijn te vergroten en om te leren wat de triggers zijn. Zelfbewustzijn helpt de persoon om het gedrag los te koppelen van zijn identiteit. Naarmate het bewustzijn toeneemt, helpen therapieën zoals gewoonte-omkeringstraining en cognitieve gedragstherapie de persoon bij het opbouwen van nieuwe gewoonten en copingvaardigheden.
Een aanvullend onderdeel van de gedragsbehandeling is het aanpakken van andere samen voorkomende psychische stoornissen die van invloed zijn op het gedrag. Aangezien gedrag de neiging heeft om te verergeren met stress, angst en depressie, is het essentieel om ook te werken aan het beheersen van deze stoornissen.
Pharmacologische
Op dit moment zijn er geen goedgekeurde medicijnen voor lichaamsgericht repetitief gedrag. Soms kan een farmacologische behandeling helpen om de symptomen van stress, angst en depressie, die bijdragen aan het gedrag, te verminderen. Als deze symptomen met succes worden aangepakt, kunnen mensen het plukgedrag vaak beter beheersen.
Er is één farmacologische behandeling die enige belofte heeft getoond. N-acetylcysteïne (NAC) toonde een beperkte effectiviteit wanneer het werd getest met ander lichaamsgericht repeterend gedrag. Echter, in de gerandomiseerde, dubbelblinde placebo-gecontroleerde studie, wat betekent dat het een grondige, goed gestructureerde studie was, bleek dat NAC niet effectiever was dan een placebo. Wees voorzichtig en discreet bij het gebruik van farmaceutische middelen, omdat sommige daarvan plukgedrag kunnen verergeren.
Mechanisch
Er zijn niet veel mechanische oplossingen voor lippikken of wangbijten. Als iemand echter vooral zijn handen gebruikt om aan de lippen te pulken, kunnen bewustmakings wearables zoals de Keen van HabitAware de bewustwording van het gedrag vergroten. Wanneer de handen bijvoorbeeld in de richting van de mond reiken, zal de Keen trillen en de persoon bewust maken van de plaatsing van de handen. Vervolgens kan de persoon kiezen tussen plukken of een gezondere activiteit.
Andere keren kunnen tandheelkundige of mondapparatuur het plukken of bijten minder gemakkelijk maken. Deze zijn echter niet goed onderzocht en vereisen overleg met een tandarts of orthodontist.
Compulsief lippikken en wangbijten in zijn ongeordende vorm veroorzaakt aanzienlijke beperkingen. Maar met een grondige beoordeling door een gekwalificeerde professional en de juiste keuze van behandelingsmodaliteiten, kan het gedrag worden beheerst. Sommige mensen groeien over het gedrag heen, anderen hebben meer directe interventie nodig. Herstel is mogelijk.