Lisa Bonet, dochter van Arlene (née Litman), een joodse muzieklerares, werd in 1988 voor het eerst moeder, toen ze 21 was.
Bonet heeft drie kinderen uit haar twee huwelijken. Ze heeft een dochter, Zoë Kravitz, uit haar eerste huwelijk met Lenny Kravitz, en twee kinderen – een dochter, Lola Iolani Momoa en zoon, Nakoa-Wolf Manakauapo Namakaeha Momoa – met echtgenoot Jason Momoa.
Ter gelegenheid van haar verjaardag heeft Bonet acht gedachten over het moederschap gedeeld, die in The Huffpost zijn verschenen.
Op het ouderschap
“Zoë hebben heeft mijn leven gered. Het was mijn wake-up call . Er waren zoveel dingen die ik niet aan haar wilde doorgeven, dus ik heb echt een besluit genomen om te veranderen.”
Over ouderschap door echtscheiding
“Ik wilde die erfstukken en die verse wond van een echtscheiding niet doorgeven… Ik denk dat er waarschijnlijk momenten zijn waarop deze drempels je kunnen doen wegzinken, of je kunt zien wie je bent en jezelf afstoffen.”
Over het leren van haar kinderen om om de natuur te geven
“Een van mijn meest trotse momenten als moeder was toen iemand aan Nakoa-Wolf vroeg: ‘Nou, waartoe dient het leven?’ en hij zonder blikken of blozen zei: ‘Om Moeder Aarde te beschermen, natuurlijk. Maar God wil ook met Moeder Aarde spelen.’ Ik dacht gewoon: ‘Mijn werk zit erop!'”
Over haar gemengde familie
“Het is fantastisch. Het is een echte gezinsliefde.”
Over beeldschermtijd
“Ik vind het belangrijk om zo veel mogelijk media-vrij te blijven. Ik wil echt de verbeelding van mijn kinderen cultiveren. Ik vind het geweldig dat ze urenlang papieren vliegtuigjes kunnen maken.”
Over schoonheidstips voor dochters
“Het is verbazingwekkend hoe wenkbrauwen je gezicht kunnen veranderen. Ik weet nog dat mijn moeder stomverbaasd was toen ik uit de badkamer kwam. Ik zou mijn dochters vertellen dat ze niet te veel moeten epileren – Zoë heeft het misschien een keer gedaan – maar je moet ze ook hun gang laten gaan.”
Over haar volwassen dochter
“Ze is geweldig. Ze is een evenwichtige jonge vrouw, en zo onaangedaan, en diepzinnig en grappig en bedachtzaam. Ik bedoel, echt, voor een ouder om een kind te hebben in onze krankzinnige wereld en zich geen zorgen over haar te hoeven maken anders dan het algemene ‘moge ze altijd beschermd worden’ – in termen van dat ze zelf beslissingen neemt, voel ik me daar volledig bij op mijn gemak, en dat is zoiets geweldigs.”
Over haar mede-ouder
“Wat cool is aan Jason is dat hij een alfamannetje is dat staat voor liefde en familie. En om terug te komen op mijn eigen wonden, het hebben van een afwezige vader, dan volledig te worden voldaan door een man van die statuur is echt ongelooflijk. Jason belichaamt een zeldzame vorm van mannelijkheid in deze tijd: hij is een leider, hij is gul. Alleen al in termen van charisma, lichaamsbouw, het juiste gebruik van macht, verantwoordelijkheid, werkethiek – je kunt de hele rij afgaan.”