Cristina Saralegui, een van de bekendste persoonlijkheden van de Spaanstalige wereld, was de afgelopen jaren een beetje off-grid. Maar ze is terug, spreekt over recente ruwe patches in de pull-no-punches stijl die de hoeksteen van haar carrière is geweest en pitcht een nieuw boek, Rise Up & Shine! (Penguin Group), dat deels een memoiresboek en deels een zelfhulpboek is voor de vrouw die niet alleen alles wil hebben, maar ook houden.
Saralegui stond aan de top van haar kunnen toen haar leven in 2010 plotseling begon te ontrafelen. Dat was toen Univision haar nog steeds populaire talkshow El Show de Cristina dumpte, die 12 Emmy’s had gewonnen en bezig was aan zijn 20e jaar. Ze verhuisde naar het concurrerende Telemundo, maar de nieuwe opzet en het nieuwe tijdstip brachten niet de verwachte kijkcijfers, en er kwam geen tweede seizoen.
Toen ze hoofdredacteur was van Cosmopolitan en Español, stond ze bekend als de Spaanse Helen Gurley Brown. Later werd ze de Spaanse Oprah genoemd. Plotseling, op 62-jarige leeftijd, was ze gewoon te oud, zegt ze.
“Je kunt het voor de hand liggende niet negeren. Vrouwen na een bepaalde leeftijd worden geacht nergens meer goed voor te zijn op het gebied van entertainment, vooral in de Latijnse wereld. Don Francisco, die een goede vriend is, is ouder. Maar hij is niet in gevaar om Sabado Gigante te verliezen vanwege zijn leeftijd,” zegt Saralegui op een recente dag van back-to-back interviews voor haar nieuwe boek in een Wynwood productie studio. Om 18:30 uur maandag, zal ze verschijnen bij Book & Books in Coral Gables om te lezen en exemplaren te signeren van Rise Up & Shine! (in het Spaans gepubliceerd als ¡Pa’rriba y Pa’lante!).
Het was niet alleen haar leeftijd (en dalende kijkcijfers in de begeerde jongerenmarkt) die de nieuwe bazen bij Univision ertoe aanzette om de show zonder waarschuwing af te blazen, meent Saralegui.
“Ik was de enige persoon bij Univision die volledige creatieve controle over mijn eigen show had, volgens contract. Dat vonden ze niet leuk. Ik was de uitvoerend producent, ik bezat de studio waar we opnamen maakten, ik besliste wie er in mijn show kwam en wie niet. De nieuwe leidinggevenden dachten dat ik een slecht voorbeeld gaf. De kijkcijfers van de show waren nog steeds goed, en ze zeiden dat ze de show niet annuleerden omwille van de kijkcijfers. Maar ze trokken het kleed onder me vandaan.”
Saralegui raakte in een staat van “diepe shock.”
“Pas veel later begonnen de pijn en de depressie door te dringen tot in elke vezel van mijn wezen,” schrijft ze in het boek.
Maar plotseling gewist worden van de televisie was het minste van haar hartzeer. Terwijl Cristina en haar man Marcos, die ook haar manager is, op een evenement waren ter ere van de lancering van Casa Cristina, haar meubel- en woonlijn, reed hun tienerzoon Jon Marcos, getriggerd door een breuk met een vriendin, naar de vijfde verdieping van een parkeergarage met de bedoeling om te springen.
Hij deed het niet. In plaats daarvan reed hij naar een ziekenhuis in de buurt voor hulp. Psychiaters stelden daar uiteindelijk vast dat hij bipolair was.
Maar er volgden nog meer zelfmoordpogingen. Jon Marcos ging slapen met messen onder zijn kussen, schrijft Saralegui. Op een keer liep hij haar badkamer in en slikte een fles slaappillen voor haar neus door, voordat zij iets kon doen om hem tegen te houden. Die poging leidde tot meer ziekenhuisopnames en een langdurige behandeling in een inrichting in Massachusetts.
Jon Marcos is nu 27, voelt zich weer als zijn oude gezonde zelf en gaat vooruit, zegt Saralegui. “Maar als je een kind hebt dat zichzelf van het leven wil beroven en je voelt je machteloos, dan doet niets anders er nog toe.”
Er waren nog meer problemen. Saralegui was te veel gaan drinken, nog voordat haar show werd afgelast en haar jongste kind problemen kreeg. Na die twee klappen werd het drinken erger.
“Ik was geen alcoholist, wat ik zeg omdat ik zoveel alcoholisten heb ontmoet tijdens mijn jaren dat ik de Cristina-show deed,” zegt ze.
“Ik was geen verslaafde die niet kon stoppen. En op een dag ben ik ook gestopt. Ik heb meer dan een jaar helemaal niet gedronken. Nu drink ik geen sterke drank meer. Ik drink een glas wijn bij het eten. Maar toen ik echt dronk, zei mijn man op een dag tegen me: ‘Als je drinkt, krijg je pesada.’ Er gingen zoveel dingen mis in mijn leven dat ik alles zou hebben misbruikt wat als verdoving diende. Ik wilde gewoon niet voelen. Ik wilde dat whisky alles zou oplossen.”
Het drinken, gekoppeld aan de stress van het produceren van onder andere haar tv-show, een tijdschrift (Cristina, La Revista) en radio, droeg ertoe bij dat ze niet zo makkelijk in de omgang was op het werk of thuis, erkent ze nu.
“Ik maakte ruzie met iedereen. Mijn man, mijn familie, mijn redacteuren. Ik deed domme dingen. Ik werd heel arrogant. Maar toen ik stopte met drinken, voelde ik me opeens niet meer zo boos.”
Op haar 66ste, zegt Saralegui, heeft ze rust gevonden. Ze lijdt aan zware artritis en ataxie, die haar coördinatie beïnvloedt, maar ze geniet nog steeds van overzeese reizen met haar man.
Als ze thuis is, wijdt ze zich aan haar kleinkinderen. “Ze brengen de weekenden bij mij thuis door. We rennen wat rond. We kijken zeventien keer naar dezelfde film.”
Geld, zegt ze, is geen probleem geweest. Er zijn andere projecten, zoals haar eigen Sirius XM-kanaal, Cristina Radio. Maar zou ze weer voor de camera willen staan?
“Absoluut. Hoewel er nog steeds het probleem is dat ik een vrouw ben en 66. Ik ben op zoek naar mogelijkheden. Maar op dit punt in mijn leven ben ik vooral dankbaar. Ik ben gelukkig. Ik heb een geweldige carrière gehad. Ik ben dol op mijn familie. Mijn beste vrienden van tientallen jaren geleden blijven mijn beste vrienden.”
Ze heeft nog steeds de blonde bob die haar handelsmerk is sinds de begindagen van haar carrière. Maar ze is wel wat zwaarder geworden. Saralegui is Saralegui en ze maakt er grapjes over.
De dag ervoor was ze voor het eerst sinds de schrapping van haar programma weer te zien op Univision. Daar zat ze in Despierta America, de ochtendshow van het netwerk, te kletsen met de corpulente Mexicaanse filmmaker Guillermo del Toro – toen de bank waarop ze zaten het begaf.
“We zijn zo dik dat we de bank kapot hebben gemaakt! Maar ik vier het vandaag, want ik ben net 20 pond afgevallen,” zegt Saralegui. “Ik bel Glorita en ze zegt: ‘Eet je vanavond koolhydraten?’ En dan zeg ik, ‘Ja, en jij? Ze zal zeggen, ‘Ik eet alle koolhydraten vanavond.’ En dan lachen we. She just turned 57. I’m 66. Can you believe it?
“There’s no way around it. We’re grownups now, and it feels great.”