Interessante feiten over Lupinus:
Lupinus in Australië
Australië is ’s werelds grootste producent en exporteur van deze plant. De belangrijkste variëteiten die in Australië worden geteeld zijn Lupinus angustifolus en Lupinus albus.
In Australië zijn lupinen het belangrijkste peulgewas, met zowel een sterke binnenlandse als exportmarkt. De term “peulvruchten” verwijst naar planten die voornamelijk worden geteeld voor de droge zaden die zowel als menselijk voedsel als diervoeder worden gebruikt.
Voordelen en toepassingen
De zaden van deze plant worden al sinds het Romeinse Rijk als voedsel gebruikt.
De zaden van sommige soorten, bekend als lupinebonen of lupinibonen, zijn perfect voor wie een rijke bron van eiwitten en carotenoïden wil. Gedroogde lupinebonen zijn echter niet eetbaar en kunnen zelfs schadelijk zijn als ze rauw worden gegeten.
Sommige soorten Lupinus worden gekweekt als vee- en pluimveevoer, vanwege hun hoge gehalte aan eiwitten van goede kwaliteit. Lupinen zijn een veilige en kosteneffectieve bron van eiwitrijk veevoer als alternatief voor sojabonen.
Alle Lupinen zijn stikstoffixeerders, wat betekent dat ze stikstof uit de lucht opnemen en in de bodem “vastleggen”, waardoor ze de gezondheid van de bodem verbeteren door er gewoon te groeien. Ze hebben het vermogen om stikstof uit de lucht op te vangen en in knolletjes op hun wortels te “fixeren” wanneer de juiste bacteriën in de grond aanwezig zijn, waardoor het beschikbaar wordt voor andere planten. Op die manier delen ze hun stikstof met andere planten, waardoor die kunnen overleven in slechte omstandigheden.