Voor een strakke, zuivere verstekverbinding moet aan twee voorwaarden worden voldaan: De hoek die aan elk uiteinde van de verbinding wordt gesneden, is gelijk en telt op tot de gewenste hoekhoek (een hoek van 90 graden vereist twee verstekzaagsneden van 45 graden) en, voor vierkante of rechthoekige samenstellingen, dat de lengte van tegenover elkaar liggende paren delen van de samenstelling precies gelijk is. Elk deel in een rechtlijnige constructie is gelijk aan de lengte van de buitenafmetingen van de assemblage. Bijvoorbeeld, voor een frame van 10 bij 8 inch in verstek moet één paar delen 10 inch lang zijn en het andere 8 inch.
Er zijn veel verschillende manieren om onderdelen voor een basis-verstek-verbonden frame te zagen: met een handzaag en verstekbak.
Je kunt ook een tafelzaag en verstekbak gebruiken of een speciale verstekmal.
Of gebruik een speciale afkortzaag, zoals een radiaalzaag, samengestelde verstekzaag of schuivende samengestelde verstekzaag.
Gelijk welk materiaal of welke methode u gebruikt om verstekdelen te zagen, nauwkeurigheid is een must: Zeer kleine afwijkingen in de hoek van verstekken resulteren in “open verstekken”: verbindingen met openingen aan de punt of aan de basis.
Om zeker te zijn van goed passende hoeken, stelt u uw zaag (of verstekbak) in op de gewenste hoek en zaagt u een paar proefstukken. Zet de stukken in elkaar en controleer dit met de grootste, meest nauwkeurige hoekmeter die u hebt. Als uw zaagsneden slechts een graad of twee afwijken, zal de resulterende hoek een zichtbare spleet vertonen.
Verstekdelen kunnen aan elkaar worden gestuikt en gelijmd, aangezien zowel massieve als multiplex delen gedeeltelijk zijwaarts nerfcontact zullen hebben. Lijmen levert voldoende sterkte op in verstekken die geen zwaar gebruik hoeven te doorstaan, zoals fotolijsten, kleine dozen en dienbladen, enz. Maar verstekverbindingen zonder versterkingen (deuvels, splines, enz.) zijn een beetje lastig te verlijmen, omdat de onderdelen de neiging hebben uit hun positie te glijden tijdens het verlijmen. Er zijn verschillende manieren om de onderdelen op hun plaats te houden terwijl de klemmen worden gemonteerd en vastgedraaid. Eén manier is het gebruik van een speciale frameklem of webklem die druk uitoefent op alle vier de hoeken van de assemblage als de klem wordt aangedraaid.
Als u gewone staaf- of pijpklemmen gebruikt, probeer dan in elke hoek een spijkertje in het verstek te slaan, om te voorkomen dat onderdelen gaan schuiven.
Een handige methode om kleine doosjes, bakjes en laden aan elkaar te lijmen, is om afplaktape te gebruiken om de delen bij elkaar te houden. Begin met alle vier de onderdelen met de binnenzijde naar beneden op een vlakke ondergrond te leggen, met de hoeken tegen elkaar. Lijn de randen van de onderdelen vlak uit tegen een meetlat of rechte plank. Breng een strook brede afplaktape aan over elke naad.
Na het vasttapen draait u de assemblage voorzichtig binnenstebuiten en smeert u een dun laagje lijm op elk verstekvlak, dan zet u de assemblage op zijn kant en “rolt u hem op” zodat alle versteknaden sluiten. Breng tape aan om de open uiteinden van de assemblage samen te trekken, en breng klemmen aan indien nodig om elke hoek strak te trekken.