Malvaceae (Mallowfamilie)
Mark A. Dimmitt
De Mallows tellen wereldwijd ongeveer 1500 soorten; de meeste worden gekenmerkt door afwisselende, enkelvoudige, handvormige bladeren met stellate (vertakte, stervormige) haartjes. Mallow bloemen zijn gemakkelijk te herkennen aan de filamenten, die verenigd zijn tot een buis rond de stijl. Bekende voorbeelden zijn hibiscus, katoen, okra en stokroos.
Hibiscus denudatus
Engelse namen: rotshibiscus, rotsrooskelk
Spaanse naam: geen bekend
Beschrijving
Rock hibiscus is een substruik tot een voet (30 cm) hoog. De dunne stengels dragen een spaarzaam bladerdek van driehoekige, grijze bladeren. De 2,5 cm grote bloemen lijken op die van de bekende tropische hibiscus; de kleur varieert van wit in het westelijke deel van het geografische verspreidingsgebied tot diep paarsroze in het oostelijke deel. De planten bloeien als reactie op regen tijdens het warme seizoen. Bloemen zijn in bijna elke maand te vinden onder de 1000 voet (300 m) hoogte, maar alleen in de zomer op 4000 voet (1200 m).
Noten
Hibiscus groeit in de hele Sonoran-woestijn tot in het westen van Texas en het midden van Mexico.
Hibiscus coulteri
Engelse namen: woestijnhibiscus,woestijnrozemarijn
Spaanse namen: tulipán (tulp), hibisco
Beschrijving
Woestijnhibiscus is een zwak gesteelde, schaars vertakte struik tot 1 m hoog. De bovenste bladeren zijn drielobbig. De opvallende bloemen zijn 5 cm breed en zijn lichtgeel met een paarse vlek op elk van de 5 bloemblaadjes. Ze bloeien bijna het hele jaar door als reactie op regen. De planten zijn moeilijk te vinden als ze niet bloeien, omdat ze bijna altijd tussen andere struiken groeien voor steun.
Groottes
Hij komt voor van nabij Tucson tot het westen van Texas en het noorden van Mexico.
Sphaeralcea ambigua
Engelse namen: desert globemallow, sore-eye poppy
Spaanse namen: mal de ojo (pijnlijk oog), malvia, plantas muy malas (zeer slechte planten)
Beschrijving
Desert globemallow is een kortlevende struik; vele stengels met licht houtachtige bases rijzen op uit de buurt van de grond en worden tot 3 voet (1 m) lang. De stengels groeien in alle richtingen van rechtop tot horizontaal en vormen een halfronde heuvel wanneer ze in de volle grond groeien. De driehoekige bladeren zijn grijs behaard. De kolfvormige bloemen hebben een doorsnede van ongeveer 20 mm. In het grootste deel van het verspreidingsgebied zijn de bloemen abrikooskleurig tot helder oranje. Verspreid voorkomende populaties met roze, lavendel, rode of witte bloemen vormen de variëteit rosacea (Parish mallow). De planten bloeien uitbundig in het voorjaar en spaarzaam op andere tijdstippen na regen.
(Sphaeralcea ambigua)
Bereik
Woestijnbalsemien komt algemeen voor in de woestijnen van Californië en Arizona en van Utah tot in Mexico.
Noten
Er zijn verschillende soorten Sphaeralcea in de Sonorawoestijn, en alleen kenners van het geslacht kunnen ze met zekerheid van elkaar onderscheiden. Sphaeralcea laxa, “caliche globemallow”, wordt het vaakst verward met S. ambigua. Deze twee overblijvende soorten kunnen alleen van elkaar worden onderscheiden door microscopisch onderzoek van de zaden. Sphaeralcea emoryi en coulteri zijn eenjarige winterbloeiers die gewoonlijk korter en minder vertakt zijn dan de 2 overblijvende soorten.
Net als de Spaanse naam betekent de O’odham naam ook “soreeyes”; de naam moet serieus genomen worden. De zeer natte winter van 1998 produceerde in veel woestijngebieden enorme velden van 1,5 m hoge bolmuggen. Op een expeditie van het Woestijnmuseum naar Baja California reden we op een warme dag door een gebied met de ramen omlaag. De weg was zo smal dat de zijspiegels de mallows aan beide kanten van de auto raakten. Onze resulterende ellende herinnerde ons eraan dat de haartjes waarschijnlijk zijn geëvolueerd om planteneters te ontmoedigen.