Waarom was landbouw zo belangrijk in Mesopotamië?
De landbouw was een vitaal onderdeel van de Mesopotamische samenleving.
De meest voorkomende baan in Mesopotamië was de landbouw; de meeste boeren werkten op een of andere boerderij en produceerden voedsel voor hun gezinnen en voor de inwoners van de stad waar ze woonden.
De meeste boeren moesten hun belasting betalen met gewassen, die in de meeste Mesopotamische culturen als betaalmiddel werden geaccepteerd.
Hoewel er in Mesopotamië vele afzonderlijke koninkrijken en keizerrijken waren, deelden zij allen deze nadruk op de landbouw.
Omdat er nog geen handelsbetrekkingen met andere landen bestonden, was het land geheel op zichzelf aangewezen en had het een groot aantal boeren nodig om voedsel voor de bevolking te produceren.
Zelfs de grootste Mesopotamische steden hadden binnen hun muren ruimte voor landbouw ingericht.
Het bewijs dat aantoont hoe belangrijk de landbouw voor de Mesopotamische beschaving was, is de populariteit ervan in kunstwerken uit die tijd.
Veel decoratieve urnen, schilderijen en sieraden tonen afbeeldingen van de oogst en boeren aan het werk.
Aangezien het doel van de Mesopotamische kunst was om elementen van haar kunst aan buitenstaanders te laten zien, toont dit ons dat het een belangrijk element van het leven daar moet zijn geweest.
De ontwikkeling van een goed systeem van landbouw stelde het Mesopotamische volk ook in staat over te schakelen van een nomadische levensstijl naar een gesettelde.
Voordat Mesopotamische boeren leerden hoe ze de groei en de oogst van gewassen konden controleren, moesten ze van plaats naar plaats trekken om voedsel te volgen dat al was geplant.
De kennis van de landbouw gaf de Mesopotamiërs de kans zich voor langere tijd op één plaats te vestigen, en zo een beschaving te vestigen.
Welke gewassen verbouwden de Mesopotamiërs?
Het meest populaire voedsel waren granen (zoals gerst en tarwe), peulvruchten (waaronder linzen, kikkererwten, bonen), groenten (waaronder bonen, uien, knoflook, prei, aubergine, rapen, sla, komkommer), fruit (appels, druiven, meloenen, pruimen, vijgen, peren, dadels, granaatappels, abrikozen) en een grote verscheidenheid aan noten en specerijen.
Sommige voedingsmiddelen, zoals meloenen en vijgen, werden vooral door de zeer rijken gegeten, terwijl het meest voorkomende voedsel voor de arme Mesopotamiërs de granen en peulvruchten waren.
Zoals eerder gezegd, betaalden de boeren hun belastingen aan het koninkrijk in de vorm van gewassen, en hielden zij slechts genoeg over om hun gezinnen van voedsel te voorzien.
Hoe gaven de Mesopotamiërs hun gewassen water?
De Mesopotamiërs gaven hun gewassen water door een combinatie van kanalen (die zij met de hand groeven) en irrigatie. Irrigatie is de praktijk van het leveren van gecontroleerde hoeveelheden water aan planten met de nodige tussenpozen (wat in feite betekent dat ze hun planten handmatig water gaven).
Omdat Mesopotamië in het algemeen een woestijngebied was, was irrigatie nodig om ervoor te zorgen dat de gewassen zouden groeien. Water werd naar de planten getransporteerd door middel van kanalen, pijpen en buizen, of werd door jonge mannen in emmers/potten vervoerd.
Vele boerderijen zouden ook zijn opgericht in de buurt van de natuurlijke rivieren van Mesopotamië, om de hoeveelheid benodigde irrigatie te verminderen. Dit is de reden waarom veel Mesopotamische steden eerst aan de oevers van een rivier werden gebouwd; naarmate groepen boeren zich rond de natuurlijke waterbron groepeerden, kwamen de steden uiteindelijk tot bloei.
Welke dieren hielden de Mesopotamische boeren?
De meest gehouden boerderijdieren waren runderen en geiten, hoewel kunstwerken suggereren dat runderen het belangrijkst waren van de twee. Runderen werden gehouden voor hun melk en vlees, en hun huiden werden gebruikt voor het maken van leren kleding en harnassen.
In sommige delen van het continent werden wilde schapen ook gedomesticeerd (afgericht) en op de boerderij gehouden. Ossen werden ook gehouden om hun kracht, en gebruikt om te helpen bij de oogst.
Welk gereedschap gebruikten de Mesopotamische boeren?
Het belangrijkste gereedschap in het arsenaal van elke Mesopotamische boer waren de schoffel, de boor, de zaag, en de door ossen aangedreven ploeg. Met deze gereedschappen kon elke boer een veld klaarmaken voor de oogst.
feiten over de Mesopotamische landbouw:
- Landbouw was een vitaal belangrijk onderdeel van de Mesopotamische samenleving.
- De meest voorkomende baan in Mesopotamië was de landbouw.
- De meeste boeren betaalden hun belasting met gewassen.
- Kunstwerken uit Mesopotamië laten zien hoe belangrijk de landbouw was voor de beschaving in die tijd. Veel urnen, schilderijen en sieraden tonen afbeeldingen van dieren en boeren aan het werk.
- De ontwikkeling van een goed systeem van landbouw stelde het Mesopotamische volk in staat om over te schakelen van een nomadische levensstijl naar een gevestigde levensstijl.
- Het meest populaire voedsel waren granen, groenten, fruit en een grote verscheidenheid aan noten en specerijen. All of these were grown in Mesopotamia.
- The Mesopotamians watered their crops through a combination of canals (which they dug by hand) and irrigation.
- Many farms would also have been established near the natural rivers of Mesopotamia.
- The most common farm animals kept were cattle and goats.
- Oxen were also kept for their strength, and used to help with the harvest.
- The most important tools in any Mesopotamian farmer’s arsenal were their hoe, drill, saw, and ox-driven plo
QUESTIONS:
- What was the most common job in Mesopotamia?
– Farming.
- How did most Mesopotamian peasants pay their taxes?
– With crops.
- What proves agriculture’s importance to Mesopotamian civilization?
– It appears frequently in Mesopotamian artwork, urns, and jewelry.
- Name two popular vegetables from Mesopotamia.
– Chickpeas and beans. (There are many acceptable answers for this one.)
- What were oxen used for in Mesopotamian agriculture?
– They were used to plow the fields before planting season.
- Back to – Ancient Mesopotamia