Hoe Mesothelioom Wordt Gediagnosticeerd
Om mesothelioom te diagnosticeren, zal uw arts beginnen met een lichamelijk onderzoek om te controleren op knobbels en om uw medische en werkgeschiedenis te noteren. Een van de eerste onderzoeken die uw arts zal doen, is een röntgenfoto van de borstkas of een CT-scan om te zoeken naar tekenen van vroegere blootstelling aan asbest in de vorm van pleurale plaques (verdikt borstvlies met calciumafzettingen) en andere abnormaliteiten. Soms wordt op de röntgenfoto van de borstkas of de CT-scan een vochtophoping tussen de long en de borstkas geconstateerd, pleurale effusie genoemd.
Wanneer pleurale vloeistof wordt geconstateerd, bestaat de volgende stap erin de vloeistof af te tappen met een door een echograaf geleide naaldaspiratie. Deze procedure wordt voornamelijk uitgevoerd om andere oorzaken van vochtophoping uit te sluiten en is meestal niet voldoende om de diagnose mesothelioom te bevestigen.
De volgende stap om mesothelioom te diagnosticeren is een biopsie. Een biopsiemonster kan van de borstwand worden genomen onder geleide van CT of echografie, onder plaatselijke verdoving, of met behulp van een kleine camera die onder algehele verdoving tussen de long en de borstwand wordt ingebracht. Het weefselmonster dat tijdens de biopsie wordt verkregen, zal vervolgens worden geanalyseerd om vast te stellen of u mesothelioom heeft en zo ja, welke soort. Als de diagnose eenmaal is gesteld, kan uw arts nog meer tests doen om te bepalen in welk stadium uw kanker is gevorderd.
Nadat de diagnose mesothelioom is gesteld, zal uw arts tests doen om te bepalen in welke mate uw ziekte is gevorderd. Naast de CT-scan van de borstkas wordt meestal ook een positron-emissie tomografie-scan (PET-scan) gemaakt om andere gebieden te identificeren die door de kanker zijn aangetast. Als de kanker is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, kunnen extra biopsieën nodig zijn.