Ervaring is belangrijk.
Iedere werkgever verwacht het. Elke MBA-kandidaat begeert het. Feit is dat onervarenheid leidt tot leercurves, fouten en gemiste kansen – kosten die het rendement overtreffen. Daarom willen bedrijven mensen die kunnen inspringen, actie ondernemen en een onmiddellijke impact hebben. Dat is precies wat het MBA-programma aan de Ross School of Business van de University of Michigan beoogt.
Voor velen is de business school een tijd om een stapje terug te doen, om cases en modellen tot zich te nemen die hun analytische vaardigheden aanscherpen en hun zwakke plekken versterken. Voor Matt Hillman, een Ross MBA van 2018, waren zijn twee jaar nauwelijks een “onderbreking”. In plaats daarvan genoot hij van een hands-on lab, waar hij oefende wat hij leerde op verschillende bedrijfsprojecten – dit alles terwijl hij twee startups lanceerde en partnerschappen aanging met bedrijven in een vroeg stadium. Het is dit soort ervaring dat Afua Aidoo, een eerstejaars uit Ghana, naar Ann Arbor leidde.
LEARN IT BY DOING IT
“Ik wilde groei ervaren, leermogelijkheden, de mogelijkheid om in contact te komen met een brede gemeenschap van individuen, diepgaande bronnen, de mogelijkheid om fouten te maken en te leren in een schijnbaar “test”-omgeving.”
Studenten aan de Ross School of Business Winter Garden
Action-based. Hands-on. Ervaringsgericht. Deze etiketten zijn allemaal op het Ross MBA-programma geplakt. Decaan Scott DeRue geeft er echter de voorkeur aan een andere vergelijking te gebruiken om beter weer te geven waarom Ross zo anders is dan de meeste andere scholen. Hij vergelijkt het programma met een opleidingsziekenhuis. Hier ondergaan studenten rotaties – ervaringskansen op verschillende gebieden – waar ze kunnen “proberen alvorens te kopen”. Tegelijkertijd, merkt DeRue op, besteedt Ross veel middelen aan “mentorschap, coaching, beoordelingen en feedback”. In bedrijfsprojecten zijn Ross-studenten niet alleen aan het produceren en oefenen, maar ook aan het reflecteren en verfijnen. Tijdens het proces, zegt DeRue, krijgen ze die belangrijke extra’s: “de vaardigheden van veerkracht, tolerantie voor ambiguïteit, begrijpen hoe te leren van fouten door het echt te doen.”
Dergelijke ervaringen geven afgestudeerden van Ross een beslissend voordeel wanneer ze bij werkgevers als Amazon of McKinsey aan de slag gaan, voegt DeRue toe. “Je hebt op een heel fundamentele manier over jezelf geleerd. Want we ontwikkelen hier niet alleen zakenmensen, we bouwen ook aan menselijke capaciteiten.”
BANGA GAAT VAN MARKETER NAAR MODEL NAAR GAMER
De klas van 2020 is misschien wel de meest ‘capabele’ tot nu toe. Wie vormen deze 420 leden tellende klas? Neem Juan Andres Turner. Hij begon zijn carrière met de verkoop van windturbines in Peru en bouwde daarna energiekaders voor de Wereldbank. Na zijn afstuderen aan Stanford – waar hij hoofdredacteur was van de Stanford Daily – leidde Zach Zimmerman reclamecampagnes bij Red Bull en Nike. Bij Flipkart, India’s antwoord op Amazon, gaf Shivani Gupta leiding aan de planning, merchandising en marketing voor de televisietak van het bedrijf. Olga Vilner Gor is een Israëlische legerveteraan en moeder die voorheen als verpleegkundig zorgcoördinator verantwoordelijk was voor 150 risicopatiënten. Hoe is dit voor de cirkel van het leven? Na haar studie aan Princeton en haar werk bij BlackRock keert Hollis Farris terug naar haar geboortestad om haar MBA te halen.
Toch is Farris geen onbekende op de weg. Als tiener nam ze deel aan het nationale veldhockeyteam van de VS en reisde de hele wereld over. Angad Banga deed dubbele diensten toen hij voor de Major League Soccer werkte. Niet alleen was hij senior coördinator voor eigendommen en evenementen, maar hij stond ook model voor de e-commerce site en merchandise promoties. Sankalp Damani, ingenieur van beroep, zingt en speelt gitaar. De kans is groot dat Georgia Cassady haar klasgenoten al geïnspireerd heeft om hun overgebleven airline miles te gebruiken voor een reis naar haar geboortestad Enterprise, Alabama. “In het midden van Main Street,” schrijft ze, “staat ’s werelds eerste monument ter ere van een insect – een landbouwplaag genaamd de bolletjekever.” (Misschien kan Ann Arbor hetzelfde doen met de visvlieg.)
Volgens Soojin Kwon, managing director van full-time MBA admissions, is Ross een plek voor studenten die “hard werken en hun ego’s laten varen en dingen voor elkaar krijgen.” Deze filosofie komt tot uiting in de pre-MBA verwezenlijkingen van de klas. Turner, bijvoorbeeld, heeft bij de Wereldbank een financieel rapporteringskader uitgewerkt voor de off-grid energiesector – een markt die meer dan een miljard mensen omvat die geen toegang hebben tot energie. Bij Major League Soccer lanceerde Banga de esports league en het platform van het bedrijf, dat nu 25 miljoen gamers bereikt. Op dezelfde manier heeft Zimmerman een opslagplaats voor content opgezet voor Red Bull TV. Beter nog, hij werkte samen met 12 partnerplatforms, zoals Apple en Google, om meer dan drie miljoen downloads te genereren zonder dat daar een budget achter zat.
Benieuwd? Wacht maar tot je hoort over Damani’s werk bij de Boston Consulting Group. In twee maanden tijd implementeerde hij een retentiestrategie die bij een bankklant resulteerde in een ommekeer van 70 miljoen dollar in twee maanden tijd. “Dit is nu een belangrijke strategie bij BCG geworden en ik heb ook samen met een ontwikkelteam een white-labeled klantbehoud-app gebouwd om BCG te helpen soortgelijke projecten aan andere banken te verkopen”, zegt hij.
“GENUINE, MENSELIJKE, ACHTERLIJKE MENSEN”
In een interview in februari met P&Q deelde Kwon mee dat Ross studenten zocht die zichzelf uitdaagden, risico’s namen, hun medestudenten steunden en hun perspectieven waardeerden. Afgaande op de eerste reacties, past de klas perfect in deze cultuur. Jane Roberts, net terug van een fietstocht van Seattle naar Chicago, merkt een “oprechte openheid voor nieuwe ervaringen” bij haar klasgenoten. Fernando Palhares, een ingenieur-consultant uit Brazilië, prijst zijn medestudenten juist om hun solidariteit. “
Exterieur van de Kresge Library van Ross
Palhares was niet de enige die zijn medestudenten als teamspelers zag. Bij de meeste van mijn bezoeken”, herinnert Zimmerman zich, “trof ik enkele van de negatieve stereotypen aan die MBA-studenten achtervolgen: hyperconcurrentieel, opschepperig en losgekoppeld van de bredere universitaire gemeenschap. Maar bij Ross kwam ik in contact met oprechte, nederige, nuchtere mensen die elkaar echt leken te steunen en zichzelf beschouwden als deel van de grotere gemeenschap van de Universiteit van Michigan.”
Deze geest reikt verder dan hun klas, voegt Farris toe. “Het is absoluut waar dat Ross een hechte, samenwerkende en ondersteunende gemeenschap is. Een e-mail met ‘Go Blue’ aan een huidige student of alumni krijgt onvermijdelijk binnen 24 uur een reactie – het is ongelooflijk!”
AVERAGE GMATs EDGE UP FOUR POINTS
Dit is tot nu toe een bannerjaar geweest voor Ross. In de U.S. News MBA-ranking van maart stond Ross samen met Berkeley Haas op de 7e plaats – de eerste keer in 14 jaar dat het programma in de Top 10 stond. In het proces, het leaprogged rivalen zoals Columbia, Dartmouth Tuck, en Yale SOM, dankzij $ 148K mediane salarispakketten en 97% plaatsing binnen drie maanden na het afstuderen voor de 2017 klasse. Op dezelfde manier, Ross, samen met Stanford GSB, waren de enige full-time MBA-programma’s te worden gerangschikt onder de beste in elke specialisatie onderzocht door U.S. News. Een bewijs van de uitmuntendheid van het programma van boven tot onder: Ross eindigde op de derde plaats in zowel management als operations (en op de vierde plaats in marketing en accounting).
Het waren niet alleen ranglijsten waarin Ross schitterde. In augustus lanceerde het een parttime online MBA-programma. Vier maanden eerder voegde het een analytische concentratie toe en later dit schooljaar zal het een “Datathon”-teamcompetitie dopen via zijn Center for Value Chain Innovation.
Het is echter een momentum dat niet volledig is overgebracht naar de Class of 2020, althans statistisch gezien. In de cyclus 2017-2018 ontving Ross 297 minder aanmeldingen, terwijl het acceptatiepercentage van het programma met twee punten steeg tot 27%. Positief is dat de gemiddelde GMAT van Ross met vier punten steeg tot 720, terwijl de mediaan op hetzelfde cijfer bleef steken. Hetzelfde gold voor de GPA’s van de studenten, waar Ross zowel de gemiddelde als de mediane score van 3,5 behield. Demografisch hield Ross gelijke tred met haar peers. 43% van de inkomende klas bestaat uit vrouwen, hetzelfde percentage als Wharton, Yale SOM, en Berkeley Haas. Het aantal komt ook overeen met de 2019 Class, met een vrouwelijke vertegenwoordiging die met 10% is gestegen in de afgelopen vier klassen. Net als veel vergelijkbare programma’s daalde het percentage internationale studenten met 2%, terwijl het percentage ondervertegenwoordigde minderheidsstudenten op 23% bleef van het voorgaande jaar.
LEARNING BUSINESS BY RUNNING A BUSINESS
In termen van academische en professionele achtergronden is de 2020 Class een beetje anders dan zijn voorgangers. Het percentage studenten met een economische of bedrijfskundige opleiding is bijvoorbeeld met vier punten gestegen tot 42%. Dat verschil werd goedgemaakt door bèta/technische en geesteswetenschappelijke majors, die elk twee punten verloren en respectievelijk 30% en 28% van de klas uitmaken. De grootste groepen van de klas zijn financiën en consulting met elk 16% – een verlies van 3% voor de eerste en een winst van 3% voor de tweede. Gezondheidszorg en tech-professionals zijn elk goed voor nog eens 10% aandeel van de klas.
Wat is er nieuw bij Ross in 2018? Nou, het programma rust nauwelijks op zijn lauweren. Volgens DeRue is de Ross MBA op een “missie om de studentenervaring echt opnieuw uit te vinden.” Als onderdeel hiervan is de school all-in gegaan op het integreren van ervaringsleren in elke hoek van het curriculum. Met name heeft de school een manta aangenomen waarin elke student de kans krijgt om bedrijven te starten, te adviseren of erin te investeren – samen met het leiden van een business unit.
“Wij denken dat dat onze studenten voorbereidt op de wereld waarin ze terechtkomen,” legt DeRue uit, “die zeker wordt bepaald door dynamiek en verandering en de noodzaak om adaptief te zijn en te gedijen in de context van ambiguïteit.”
Meet the Class of 2020 Series
University of Chicago’s Booth School of Business
Dartmouth College Tuck School of Business
Cornell University’s Johnson Graduate School of Management
New York University’s Stern School of Business
Washington University’s Olin Business School
Ga naar de volgende pagina voor in-diepgaande profielen van een dozijn leden van de Class of 2020.