A morula (Latin, morus: mulberry) is an early-stage embryo consisting of 16 cells (called blastomeres) in a solid ball contained within the zona pellucida.
Zygote
Blastula, Blastocyst
D009028
E2.0.1.2.0.0.11
Anatomische terminologie
Een morula onderscheidt zich van een blastocyste doordat een morula (3-4 dagen na de bevruchting) een massa van 16 totipotente cellen in een bolvorm is, terwijl een blastocyste (4-5 dagen na de bevruchting) een holte binnen de zona pellucida heeft, samen met een binnenste celmassa. Een morula zal, indien hij onaangeroerd blijft en wordt geïmplanteerd, uiteindelijk uitgroeien tot een blastocyste.
De morula ontstaat door een reeks splitsingen van het vroege embryo, te beginnen met de eencellige zygote. Zodra het embryo zich in 16 cellen heeft verdeeld, begint het op een moerbei te lijken, vandaar de naam morula (Latijn, morus: moerbei). Binnen enkele dagen na de bevruchting worden de cellen aan de buitenkant van de morula nauw met elkaar verbonden door de vorming van desmosomen en spleetjuncties, waardoor ze bijna niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Dit proces staat bekend als verdichting. De cellen aan de buitenkant en aan de binnenkant worden gedifferentieerd tot trofoblast (buitenkant) en binnencelmassa (binnenkant) progenitors. Binnenin de morula vormt zich een holte door actief transport van natriumionen uit trofoblastcellen en osmose van water. Dit resulteert in een holle bal van cellen die bekend staat als de blastocyst. De buitenste cellen van de blastocyst worden het eerste embryonale epitheel (het trophectoderm). Sommige cellen blijven echter gevangen in het inwendige en worden de binnenste celmassa (ICM), en zijn pluripotent. Bij zoogdieren (met uitzondering van monotremen) zal de ICM uiteindelijk het “eigenlijke embryo” vormen, terwijl het trophectoderm de placenta en de extra-embryonale weefsels zal vormen. Reptielen hebben echter een ander ICM. De stadia zijn verlengd en verdeeld in vier delen.