De impact van Octavia Butler’s leven en werk heeft de weg vrijgemaakt voor Afro-Amerikaanse vrouwelijke schrijvers, vooral die in het science fiction genre. Butler’s romans en korte verhalen hebben erkenning gekregen door de MacArthur Fellowship, en meerdere prestigieuze schrijfprijzen die haar naam over de hele wereld memorabel hebben gemaakt (Bates). Ondanks de vele obstakels die ze onderweg tegenkwam, bloeide Octavia Butlers carrière op en werd ze een van Amerika’s bestverkopende auteurs tot op heden. 
Early Life
Het leven van Octavia Butler begon in Pasadena, Californië op 22 juni 1947. Ze werd geboren in een klein, verarmd gezin en werd voornamelijk opgevoed door twee van haar grootste invloeden, haar moeder en grootmoeder. Butlers moeder wakkerde haar passie voor lezen en schrijven aan door haar veel boeken te geven die ze na haar werk opraapte, waarbij ze boeken voor haar dochter vond om te lezen die door haar werkgevers waren weggegooid. Mevrouw Butler had weinig onderwijs genoten omdat ze op haar tiende van school was gehaald en wilde dat haar dochter het onderwijs zou krijgen dat haar was ontzegd (Canavan). Deze aanmoediging voor Butler om te lezen leidde tot wat zij noemt een “positieve obsessie” voor het schrijven van science-fiction. Ze verwijst naar dit concept in een autobiografisch essay, waarin ze stelt dat “Positieve obsessie gaat over niet in staat zijn om te stoppen, alleen omdat je bang bent en vol twijfels zit. Positieve obsessie is gevaarlijk. Het gaat over helemaal niet in staat zijn om te stoppen.” Dit gevoel dat ze had ten opzichte van haar doelen om een aspirant-schrijver te worden, is wat haar hielp om voorbij de obstakels te komen waarmee ze te maken kreeg toen ze opgroeide in een maatschappij vol raciale vooroordelen en economische lasten in die tijd (Butler).
Onderwijs en vroege werken
Toen ze opgroeide, kreeg Butler te maken met veel uitdagingen op school. Als 1,80 meter lange, verlegen, dyslectische studente kreeg ze te maken met een enorme hoeveelheid discriminatie van leeftijdgenoten en zelfs leraren (Bates). Ondanks deze obstakels zette Butler door om haar opleiding te volgen aan het Pasadena City College, waar ze afstudeerde met een associate’s degree. Ze studeerde ook verder science fiction schrijven met Harlan Ellison aan de Clarion Fiction Writers Workshop (Biography.com). Om zichzelf financieel overeind te houden terwijl ze haar dromen van het schrijven van science fiction nastreefde, had Butler vele kleine baantjes met lage lonen, zoals magazijnmedewerker en afwasser. In 1976 volbracht Butler eindelijk wat ze van plan was en publiceerde haar eerste science fiction roman, Patternmaster, de eerste aflevering van de Patternist serie (Bates). Vanaf dat moment begon haar schrijfcarrière een vlucht te nemen. Ze publiceerde vele opmerkelijke korte verhalen zoals “Spraakgeluiden”, die de Short Story Hugo Award won en een novette, “Bloodchild” die ook de Hugo Award en een Nebula Award won (Biogaphy.com). Butler publiceerde ook vele beroemde boeken, een van haar meest opmerkelijke is Kindred, dat werd gepubliceerd in 1979.
Kindred
Kindred werd grotendeels beïnvloed door haar tijd op de universiteit, waar Butler werd blootgesteld aan de Black Nationalist Movement (1950-1970) en de ideeën van mede Afrikaanse Amerikanen met betrekking tot de discriminatie waarmee ze in het verleden en heden werden geconfronteerd. Veel van deze ideeën speelden een grote rol in het beïnvloeden van de creatie van Kindred. Het boek gaat over een meisje dat teruggaat in de tijd naar de tijd van de slavernij om haar voorouder, een blanke slaveneigenaar, te redden. Het concept van dit boek kwam voort uit wat ze op de universiteit te horen kreeg van de Black Nationalist Movement, die te maken had met soortgelijke strijd en obstakels die in het boek parallel lopen, zoals rassendiscriminatie en vooroordelen. Butler wilde laten zien dat degenen die de slavernij overleefden grote strijd hebben overwonnen, waardoor de Afrikaanse Amerikanen de geschiedenis konden overleven en de rechten konden krijgen die ze destijds hadden en het eren van hun voorouders konden aanmoedigen (Canavan).
Xenogenesis en Parabel serie
Andere belangrijke series die Butler publiceerde is de Xenogenesis trilogie en de Parabel serie. Beide series gaan over het in stand houden van de mensheid in post-apocalyptische werelden. Hoewel de Xenogenesis-trilogie duidelijk een sciencefictionserie is, met buitenaardse wezens en gemuteerde krachten, biedt de Parabel-serie een realistischer vernietiging van de mensheid. De Parabel-serie speelt zich af in een futuristisch post-apocalyptisch Amerika, waar de waterprijs de brandstofprijs heeft overtroffen en anarchie is ontstaan. De mensen in het boek leven in een wereld die vol gevaren is door menselijke vernietiging en geweld. In deze serie gebruikt Butler de religie Earthseed als een middel om te proberen de mensheid in deze chaotische wereld te herstellen. De religie benadrukt “de onvermijdelijkheid van verandering, en de daaruit voortvloeiende noodzaak om aanpasbaar en flexibel te zijn in antwoord op verandering” (Canavan). De serie bevat veel hedendaagse politieke parallellen, die Butler doelbewust creëerde om boodschappen over de disfunctionele samenleving van het heden en hoe deze disfuncties de toekomst kunnen beïnvloeden weer te geven.
De Parabel serie gaat verder met het vervolg, Parabel van de Talenten, dat de reis van Lauren en Earthseed volgt via Lauren’s dochter Larkin. De roman volgt Earthseed op een nieuwe plant waar het derde deel van de serie, Parable of the Trickster, plaatsvindt. Het derde boek werd nooit voltooid vanwege writer’s block en Butler besloot haar creativiteit elders te richten door aan andere verhalen te werken (Canavan).
Later leven
Octavia Butler was de science-fiction schrijfster die in 1995 werd uitgekozen om de MacArthur fellowship te ontvangen (Biography.com). Met het beursgeld dat de stichting haar toekende, was Butler voor het eerst in staat om financieel voor haar moeder te zorgen. Butler noemt dit moment “een van de hoogtepunten van haar leven” (Canavan). In 1999 verliet Butler haar woonplaats Pasadena, Californië en verhuisde naar Seattle, Washington om verder te schrijven (Biography.com). Het schrijven begon een uitdaging te worden in haar latere jaren als gevolg van haar slechte gezondheid, maar ze slaagde erin om nog een laatste roman te publiceren, Fledgling, voordat ze overleed op 24 februari 2006 op 58-jarige leeftijd (Biography.com).
Aan het einde van haar leven had Butler vele prestigieuze bekroonde science fiction werken gecreëerd. Haar carrière heeft vele Afro-Amerikaanse vrouwelijke schrijvers geïnspireerd om tegenspoed te overwinnen en hard te werken om hun dromen te verwezenlijken. Veel van haar geschriften, volgens criticus Gregory Hamptom, “vervaagden de grenzen tussen werkelijkheid en fantasie” en de thema’s van haar werken boden veel waarheden over de hedendaagse samenleving (Hampton).
Works Cited
Bates, Karen Grigsby. “Octavia Butler: Writing Herself Into the Story.” NPR, NPR, 10 juli 2017, www.npr.org/sections/codeswitch/2017/07/10/535879364/octavia-butler-writing-herself-into-the-story.
Biography.com Editors. “Octavia E. Butler.” Biography.com, A&E Networks Television, 28 apr. 2017, www.biography.com/people/octavia-e-butler-38207.
Butler, Octavia E. Bloodchild : And Other Stories. Open Road Media Sci-Fi & Fantasy, 2012. EBSCOhost, auth.lib.unc.edu/ezproxy_auth.php?url=http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=nlebk&AN=823780&site=ehost-live.
Canavan, Gerry. Octavia E. Butler. University of Illinois Press, 2016.
Hampton, Gregory Jerome. Veranderende lichamen in de fictie van Octavia Butler: Slaves, Aliens, and Vampires. Lanham, MD: Lexington Books, 2010.