2010-2011: The X Factor
In 2010, deden Niall Horan, Zayn Malik, Liam Payne, Harry Styles en Louis Tomlinson auditie als solokandidaten voor de zevende serie van de Britse televisiezangwedstrijd The X Factor. Ze slaagden er in de bootcampfase van de competitie niet in om verder te komen in de categorie “Boys”, maar werden in plaats daarvan samengevoegd tot een vijfkoppige boyband, en kwamen zo in aanmerking voor de categorie “Groups”. Nicole Scherzinger, een gastjurylid, en Simon Cowell hebben beiden beweerd op het idee te zijn gekomen om de band te vormen. In 2013 zei Cowell dat het hem “10 minuten kostte om ze als groep samen te stellen”. Vervolgens kwam de groep twee weken bij elkaar om elkaar te leren kennen en te oefenen. Styles bedacht de naam One Direction. Voor hun kwalificatienummer bij de “jury thuis”, en hun eerste nummer als groep, zong One Direction een akoestische versie van “Torn”. Cowell merkte later op dat hun optreden hem ervan overtuigde dat ze “zelfverzekerd, leuk, als een bende vrienden, en ook een beetje onbevreesd” waren. Binnen de eerste vier weken van de liveshows waren ze zijn laatste act in de competitie. De groep won snel aan populariteit in het Verenigd Koninkrijk.
One Direction behaalde de derde plaats in de competitie en direct na de finale werd hun nummer “Forever Young”, dat zou zijn uitgebracht als ze The X Factor hadden gewonnen, op internet gelekt. Kort daarna werd bevestigd dat One Direction door Cowell was getekend voor een platencontract bij Syco Records ter waarde van naar verluidt 2 miljoen pond. De opnamen voor hun debuutalbum begonnen in januari 2011, toen ze naar Los Angeles vlogen om te werken met RedOne, een platenproducer. Een boek onder licentie van One Direction, One Direction: Forever Young (Our Official X Factor Story), was published by HarperCollins in February 2011, subsequently topping The Sunday Times Best Seller list. The same month, the boy band and other contestants from the series participated in the X Factor Live Tour. During the tour, the group performed for 500,000 people throughout the UK. After the tour concluded in April 2011, the group continued working on their debut album. Recording took place in Stockholm, London and Los Angeles, as One Direction worked with producers Carl Falk, Savan Kotecha, Steve Mac, and Rami Yacoub, among others.
The X Factor performances and results | |||
---|---|---|---|
Episode | Song choice | Theme | Result |
Auditions | Harry Styles: “Isn’t She Lovely” | Free choice (caught singing while driving) | Through to bootcamp |
Zayn Malik: “Let Me Love You” | |||
Liam Payne: “Cry Me a River” | |||
Niall Horan: “So Sick” | |||
Louis Tomlinson: “Hey There Delilah” | |||
Bootcamp (Day 1) | Boys category: “Man in the Mirror” | Sing-offs | Through to bootcamp day 2 & 3 |
Bootcamp (Day 3) | Harry: “Stop Crying Your Heart Out” | Solo performances | Eliminated individually; One Direction formed and put through to Judge’s houses |
Zayn: unknown | |||
Liam: “Stop Crying Your Heart Out” | |||
Niall: “Champagne Supernova” | |||
Louis: “Make You Feel My Love” | |||
Judges’ houses | “Torn” | Free choice | Through to live shows |
Live show 1 | “Viva la Vida” | Number-one singles | Safe |
Live show 2 | “My Life Would Suck Without You” | Heroes | Safe |
Live show 3 | “Nobody Knows” | Guilty pleasures | Safe |
Live show 4 | “Total Eclipse of the Heart” | Halloween | Safe |
Live show 5 | “Kids in America” | American anthems | Safe |
Live show 6 | “Something About the Way You Look Tonight” | Songs by Elton John | Safe |
Live show 7 | “All You Need Is Love” | Songs by The Beatles | Safe |
Live show 8 | “Summer of ’69” | Rock | Safe |
“You Are So Beautiful” | |||
Semi-final | “Only Girl (In the World)” | Club classics | Safe |
“Chasing Cars” | Song to get you to the final | ||
Final | “Your Song” | Contestant’s choice | Safe |
“She’s the One” (with Robbie Williams) | Celebrity duet | ||
“Torn” | Contestant’s choice | Eliminated; Third place |
2011–2012: Up All Night
Released in September 2011, One Direction’s debut single, “What Makes You Beautiful”, was a commercial and international success. It reached number one on the UK Singles Chart, after becoming the most pre-ordered Sony Music Entertainment single in history. De daaropvolgende singles, “Gotta Be You” en “One Thing”, piekten in de top tien van de UK Singles Chart. In november 2011 tekenden ze een platencontract met Columbia Records in Noord-Amerika. Steve Barnett, de co-voorzitter van Columbia Records, zei dat het geen moeilijke beslissing was om One Direction te tekenen; “Ik dacht gewoon dat er een leegte was, en misschien konden zij die grijpen en vasthouden.” Diezelfde maand brachten ze Up All Night uit, hun debuut studioalbum, in de UK en Ierland. Het album werd geprezen om zijn aantrekkingskracht op het tienerpubliek en werd het best verkochte debuutalbum van 2011 in Groot-Brittannië. In december 2011 begonnen ze aan hun eerste Britse concerttour, de Up All Night Tour.
Bij One Direction’s aankomst in de VS in februari 2012, begon de groep aan een radiopromotie en hun eerste Noord-Amerikaanse concerttour als openingsact voor Big Time Rush, waarbij ze 16 shows openden nadat ze de eerste etappe van de Up All Night Tour hadden voltooid. Die maand kondigden ze aan dat er een Oceanië-etappe aan de tour was toegevoegd. Ze maakten hun eerste Amerikaanse televisieoptreden in The Today Show, in het Rockefeller Center; naar schatting 15.000 fans kwamen naar het plein. “What Makes You Beautiful” werd diezelfde maand officieel uitgebracht in de Verenigde Staten, waar het debuteerde in de Billboard Hot 100 op nummer 28, wat het hoogste debuut voor een Britse act werd sinds 1998. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 bereikte het nummer zelfs nummer vier. Vanaf juni 2016 zijn er 4,8 miljoen exemplaren van verkocht in de VS en meer dan 7 miljoen exemplaren wereldwijd. Up All Night werd in maart internationaal uitgebracht, en One Direction werd de eerste Britse groep waarvan het debuutalbum nummer één bereikte in de VS, en werden als gevolg daarvan opgenomen in het Guinness World Records. Na de internationale release van het album stond het in zestien landen bovenaan de hitlijsten. Up All Night werd ook het eerste album van een boyband dat 500.000 digitale exemplaren verkocht in de VS en in augustus 2012 waren er wereldwijd meer dan 3 miljoen exemplaren van verkocht. Het was wereldwijd het op twee na best verkochte album van het jaar, met een verkoop van 4,5 miljoen exemplaren. Na het succes van het album werd later die maand een Noord-Amerikaanse tournee aangekondigd.
De Up All Night Tour, die 62 shows omvatte, werd zowel kritisch als commercieel positief ontvangen, met critici die hun zangkunsten en podiumpresentatie prezen, en met kaartjes die binnen enkele minuten uitverkocht waren. Een opname van een concert van de tour, Up All Night: The Live Tour, werd uitgebracht in mei 2012. De dvd haalde in vijfentwintig landen de eerste plaats in de hitlijsten en in augustus 2012 waren er wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Het eerste boek van One Direction dat in Amerika in licentie werd gegeven, Dare to Dream: Life as One Direction, dat in mei 2012 in de VS verscheen, stond bovenaan de bestsellerlijst van de New York Times. In juni 2012 verklaarde Nick Gatfield, de voorzitter en chief executive officer van Sony Music Entertainment UK, dat hij verwacht dat One Direction in 2013 een zakenimperium van 100 miljoen dollar zal vertegenwoordigen. Gatfield verklaarde: “Wat je misschien niet weet over One Direction is dat ze nu al een bedrijf van 50 miljoen dollar vertegenwoordigen en we verwachten dat dit cijfer volgend jaar zal verdubbelen”. In augustus 2012 overschreed de recordverkoop van de groep de 8 miljoen singles, 3 miljoen albums en 1 miljoen dvd’s, en ze brachten “What Makes You Beautiful” ten gehore tijdens de slotceremonie van de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen, die de overdracht aan Rio de Janeiro als gastheer van de Olympische Zomerspelen 2016 symboliseerde. One Direction was de grootste winnaar van de 2012 MTV Video Music Awards en won op 6 september 2012 drie nominaties, waaronder die voor Beste Nieuwe Artiest.
In april 2012 spande een Amerikaanse band die dezelfde naam droeg een rechtszaak aan wegens inbreuk op het handelsmerk. Volgens de aanklacht had de Amerikaanse band de naam sinds 2009 gebruikt, twee albums opgenomen en in februari 2011 een aanvraag ingediend om de handelsmerknaam in de VS te registreren. De Amerikaanse band zegt recht te hebben op driemaal de winst die de Britse band heeft gemaakt, alsmede een schadevergoeding van meer dan 1 miljoen dollar. In de rechtszaak werd beweerd dat Syco en Sony Music “ervoor kozen de rechten van de eiser te negeren en er moedwillig inbreuk op te plegen” nadat zij zich begin 2011 realiseerden dat de twee bands dezelfde naam deelden. Syco Records deed vervolgens een tegenaanklacht, waarbij het stelde dat de Amerikaanse groep geld probeerde te verdienen aan het succes van One Direction en dat de boyband de eerste was die de naam gebruikte in de interstatelijke handel in de VS. De BBC meldde in september 2012 dat de Britse groep het juridisch geschil over het recht om hun bandnaam te blijven gebruiken won; de Amerikaanse groep veranderde zijn naam in Uncharted Shores. De naamswijziging werd aangekondigd in een gezamenlijke verklaring waarin ook werd vermeld dat beide groepen blij waren met de uitkomst.
2012-2013: Take Me Home
In september 2012 werd “Live While We’re Young”, de leadsingle van het tweede album van de groep, uitgebracht en was een wereldwijd succes. Het bereikte de top tien in bijna elk land waar het in de hitlijsten stond en noteerde de hoogste openingsverkoop van een nummer van een niet-Amerikaanse artiest in één week in de VS. Een tweede single, “Little Things”, resulteerde in de tweede nummer één single van de band in het Verenigd Koninkrijk. In november 2012 kwam One Direction’s tweede studioalbum, Take Me Home, uit. Het werd een internationale hit en bereikte nummer één in meer dan 35 landen. Met het bereiken van de eerste plaats op de Billboard 200 werd de groep de eerste boyband in de geschiedenis van de Amerikaanse hitlijsten die twee nummer 1-albums in hetzelfde kalenderjaar op zijn naam schreef en werd het ook de eerste groep sinds 2008 die twee nummer 1-albums in hetzelfde jaar op zijn naam schreef. One Direction werd de eerste groep ooit waarvan de eerste twee albums bovenaan de Billboard 200 belandden. Take Me Home verkocht in de eerste week 540.000 exemplaren in de VS, debuteerde op de eerste plaats van de Billboard 200 en stond in meer dan vierendertig andere landen bovenaan de hitlijsten. Bovendien waren Up All Night en Take Me Home wereldwijd de nummers drie en vier best verkochte albums van 2012, met elk meer dan 4,4 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd. Het album en “Little Things” debuteerden tegelijkertijd op nummer één in het Verenigd Koninkrijk, waardoor One Direction de jongste act in de geschiedenis van de Britse hitlijsten is die dat bereikt.
Take Me Home is geschreven in groepen en heeft een gemiddelde van iets minder dan vijf songwriters per track. Savan Kotecha, Rami Yacoub, en Carl Falk, die One Direction’s hits “What Makes You Beautiful” en “One Thing” componeerden, brachten zes maanden in Stockholm door met het ontwikkelen van nummers voor het album, en konden melodieën vormen rond hun tonen. One Direction begon met de opnames van het album in mei 2012, in de Kinglet Studios in Stockholm. Het artwork van de albumhoes toont de groep rond een traditionele Britse rode K2-telefooncel, een bekend beeld in de straten van het Verenigd Koninkrijk. Take Me Home kreeg gemengde kritieken van muziekcritici. Er was lof voor de kwaliteit van de productie, terwijl het werd bekritiseerd om zijn generieke, gehaaste karakter.
One Direction bracht “Little Things” in 2012 ten gehore tijdens de Royal Variety Performance in aanwezigheid van Koningin Elizabeth II, en verzorgde een uitverkochte show in New York City’s Madison Square Garden op 3 december 2012. In februari 2013 bracht One Direction een coverversie van “One Way or Another” en “Teenage Kicks”, “One Way or Another (Teenage Kicks)”, uit als de 2013 Comic Relief single. Als onderdeel van hun betrokkenheid bij het Britse goede doel reisde One Direction naar Ghana om vrijwilligerswerk te doen in een kinderziekenhuis, een school te bezoeken en donaties te doen.
Na de release van Take Me Home begon One Direction aan hun tweede concerttour in februari 2013, de Take Me Home Tour. De tournee bestond uit 123 shows in Europa, Noord-Amerika, Azië en Oceanië. De kaartverkoop bereikte 300.000 binnen een dag na de release in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, waaronder een uitverkochte O2 Arena in Londen met zes datums. Op de Australische en Nieuw-Zeelandse markten brachten de tickets 15,7 miljoen dollar op, waarbij alle 190.000 tickets werden verkocht voor de achttien shows die werden gehouden. De tour kreeg lovende kritieken van muziekcritici die de live zang van de band en hun performancecapaciteiten prezen en was een commercieel succes met de verkoop van 1.635.000 tickets voor 134 shows. In totaal bracht de tour 114 miljoen dollar op. De Official Charts Company onthulde dat One Direction in februari 2013 2.425.000 platen had verkocht in het Verenigd Koninkrijk.
2013-2014: Midnight Memories en This Is Us
“Best Song Ever”, de leadsingle van het toen aankomende derde studioalbum van de groep, Midnight Memories, werd uitgebracht op 22 juli 2013. Het nummer is hun hoogst genoteerde single in de VS tot nu toe en bereikte nummer twee. Het brak het 24-uurs Vevo Record met 10,9 miljoen views op YouTube (dit was de tweede keer dat de band het record had met “Live While We’re Young” dat 8,2 miljoen views haalde op 20 september 2012). One Direction: This Is Us, een 3D-documentaire en concertfilm over de groep geregisseerd door Morgan Spurlock en geproduceerd door Spurlock, Ben Winston, Adam Milano en Simon Cowell, werd uitgebracht door TriStar Pictures op 30 augustus 2013. De film was een kassasucces, bereikte de top van de Britse en Amerikaanse kassa’s en bracht wereldwijd meer dan $ 60 miljoen op, en werd de op drie na best verdienende concertfilm.
Op 16 mei 2013 kondigde de band hun eerste all-stadium tour aan, de Where We Are Tour. Tickets voor de tour waren binnen enkele minuten uitverkocht en meer shows werden toegevoegd als gevolg van “overweldigende vraag”. Op 23 november 2013, ter ondersteuning van Midnight Memories, nam de band deel aan “1D Day”, een dag gewijd aan One Direction fans. De dag bestond uit een 7,5 uur durende sociaal interactieve YouTube live-stream met live optredens van de band, gasten van beroemdheden, waaronder Simon Cowell, Cindy Crawford, Piers Morgan, en Jerry Springer. Op 28 oktober 2013 werd de tweede single van Midnight Memories, “Story of My Life”, uitgebracht, met een notering op nummer zes in de VS en op nummer twee in het Verenigd Koninkrijk, terwijl het op nummer één stond in landen als Mexico, Spanje, Bulgarije, Denemarken en Ierland.
Midnight Memories werd wereldwijd uitgebracht op 25 november 2013. Het debuteerde op nummer één in het Verenigd Koninkrijk en in de Verenigde Staten, waardoor ze de eerste groep waren die met hun eerste drie albums op nummer één debuteerden in de Billboard 200, en de tweede die de top bereikte na The Monkees in 1967. Het album werd door de band omschreven als “edgier” en “slightly rockier tone” dan hun eerdere inspanningen. Ondanks dat het aan het einde van het jaar werd uitgebracht, was het wereldwijd het best verkochte album in 2013 met 4 miljoen verkochte exemplaren. Om het album te promoten, trad de band op in zowel de Amerikaanse als de Britse versie van The X Factor.
In december 2013 brak One Direction opnieuw een Brits verkooprecord met de DVD en Blu-ray release van This Is Us. Bijna 270.000 exemplaren van de film werden verkocht in het Verenigd Koninkrijk binnen drie dagen na de release, het record eerder ingesteld door Michael Jackson’s This Is It in 2010 met 10.000 exemplaren verslaan. De groep werd door de IFPI uitgeroepen tot een van de Top Global artiesten van 2013 vanwege de sterke digitale downloads, fysieke albums, on-demand streams en muziekvideo’s. In 2013 werden ze de eerste boyband in de geschiedenis die 1 miljard dollar bruto binnenhaalde.
De band begon aan de Where We Are Tour op 25 april 2014, en deze werd afgesloten op 5 oktober 2014. Door 69 shows te spelen met een gemiddelde van 49.848 fans per show, bracht de tour meer dan $290 miljoen op en werd daarmee de hoogst verdienende concerttour in 2014, de 15e hoogst verdienende concerttour aller tijden, en de hoogst verdienende tour aller tijden door een vocale groep. De tour werd bijgewoond door 3,4 miljoen fans. In augustus van datzelfde jaar bracht de groep hun derde boek uit, One Direction: Where We Are: Our Band, Our Story: 100% Official.
2014-2015: Vier
Op 21 juli 2014 kondigde One Direction One Direction aan: Where We Are – The Concert Film aan, een film die de concerten van 28 en 29 juni 2014 documenteert die plaatsvonden in het San Siro Stadion tijdens hun Where We Are Tour. Na de aankondiging kondigde de band aan dat de film ook een beperkte internationale bioscooprelease van 10 en 11 oktober 2014 zou krijgen, voordat de release in de thuismedia in november 2014 zou plaatsvinden. De groep bracht ook een autobiografieboek uit getiteld Who We Are op 25 september 2014.
Op 8 september 2014 kondigde One Direction aan dat hun vierde studioalbum Four zou heten, dat op 17 november 2014 zou worden uitgebracht. Als onderdeel van de aankondiging, werd een van de nummers van het album, “Fireproof” vrijgegeven voor gratis download gedurende 24 uur op hun officiële website. “Steal My Girl”, de leadsingle van het album, werd uitgebracht op 29 september 2014 en kreeg lovende kritieken voor zijn klassieke rockgeluid. De tweede single van het album, “Night Changes”, werd uitgebracht op 14 november, drie dagen voor de release van het album. Het bereikte ook de platina status, met de verkoop van meer dan een miljoen eenheden in de Verenigde Staten. Four werd uitgebracht op 17 november 2014, topping de Billboard 200 en de UK Album Chart. In totaal debuteerde in op nummer één in 18 landen en verkocht 3,2 miljoen exemplaren. Het werd het album met de hoogste hitlijsten op iTunes in 67 landen. One Direction werd de enige groep in de 58-jarige geschiedenis van de Billboard 200 album chart waarvan de eerste vier albums op nummer 1 debuteerden. In februari 2015 begon de groep aan hun vierde wereldtournee en tweede all-stadium tournee, de On the Road Again Tour, met een brutowinst van 208 miljoen dollar, waarmee het de op een na hoogst verdienende tournee van 2015 werd.
2015-2019: Maliks vertrek, Made in the A.M. en hiatus
Op 25 maart 2015 bracht de band een verklaring uit waarin het vertrek van Malik werd aangekondigd. De groep maakte hun eerste officiële publieke optreden als een viertal op The Late Late Show with James Corden op 14 mei, waar ze bevestigden dat ze zouden blijven werken zonder een nieuw vijfde lid. De On the Road Again tour werd afgesloten op 31 oktober 2015 na het spelen van tachtig shows in Australië, Azië, Afrika, Europa, en Noord-Amerika. Met een bruto van 208 miljoen dollar werden meer dan 2,3 miljoen tickets verkocht.
Op 31 juli 2015 bracht de groep “Drag Me Down” uit zonder promotiemateriaal of aankondiging. Desondanks haalde het nummer in meerdere landen de eerste plaats in de hitlijsten, waaronder Frankrijk en Australië, waardoor het nummer hun eerste single werd die in die respectievelijke landen de eerste plaats bereikte. Het bereikte ook nummer één in verschillende andere landen, waaronder Ierland en het Verenigd Koninkrijk, terwijl het derde werd in de Verenigde Staten. De single was de eerste single van hun vijfde studio album, Made in the A.M., en het eerste materiaal uitgebracht door de groep na Malik’s vertrek. Na de release werd bekend dat de groep in 2016 op hiatus zou gaan. Op 22 september werd de titel voor het vijfde studioalbum, Made in the A.M., officieel aangekondigd, samen met de promotionele single “Infinity” die werd uitgebracht. De groep begon de tracklisting te onthullen op hun Snapchat-verhalen, waarnaar het later werd bevestigd op iTunes. In oktober werd een andere single, “Perfect”, uitgebracht. Het bereikte de Billboard top tien, waardoor het de tweede opeenvolgende (na “Drag Me Down”) en vijfde algehele top tien hit van de groep werd, waardoor het record van The Beatles voor de meeste top tien Hot 100-debuten onder bands werd verbroken.
Made in the A.M. werd uitgebracht op 13 november 2015, waarmee het de hitlijsten in onder andere het Verenigd Koninkrijk aanvoerde, terwijl het nummer twee bereikte in de VS. Het was het zesde best verkochte album van 2015. Tijdens de 2015 American Music Awards op 22 november won One Direction voor het tweede jaar op rij de prijs voor Artiest van het Jaar. Louis Tomlinson bevestigde later dat de pauze ongeveer 18 maanden zou duren. Op 13 december trad One Direction op in de finale van The X Factor. Hun laatste televisieoptreden als groep, voor hun hiatus, was op Dick Clark’s New Year’s Rockin’ Eve op 31 december 2015.
Op 13 januari 2016 publiceerde Us Weekly een rapport waarin werd beweerd dat de hiatus van de groep een permanente split zou worden, met een “bron” die citeert dat elk van de vier overgebleven groepsleden hun contracten niet verlengde na de voltooiing van de On The Road Again Tour in oktober 2015. Vertegenwoordigers van de groep ontkenden het rapport in een verklaring aan Billboard, verklarend, “niets is veranderd met betrekking tot hiatus plannen voor de groep, en alles zal te zijner tijd worden onthuld uit de eigen mond van de bandleden.” In mei 2017 hadden alle leden van de groep solosingles uitgebracht. Ondanks dat ze zeiden dat de hiatus 18 maanden zou duren, heeft de band nog steeds niet bevestigd wanneer ze zullen hervormen. Sindsdien hebben alle bandleden andere projecten nagestreefd.
Bij de Brit Awards van 2017 won One Direction de Video of the Year award voor hun nummer “History”. Payne nam de prijs namens de band in ontvangst. In februari 2018 werd gemeld dat de groep zijn touringbedrijf had opgevouwen nadat het in oktober 2017 een verzoek tot verwijdering had ingediend binnen het Companies House-register.