Wetenschappers hebben de geheimen ontdekt achter een van de meest bizarre voedingsfenomenen in de natuur – de opmerkelijke, intrekbare maag van de zeester.
Wanneer sommige zeesterren een smakelijke snack vinden, zoals een mossel of een oester, schuiven ze hun maag uit hun mond om de zachte delen van hun prooi te verteren. Zo ontstaat een soepachtige substantie die ze vervolgens terugslurpen in hun lichaam om het feestmaal af te maken.
Onderzoekers van Queen Mary, University of London, hebben nu ontdekt wat de maag aanzet tot deze spectaculaire prestatie. Het antwoord is een neuropeptide – een molecule die signalen tussen neuronen doorgeeft – genaamd NGFFYamide. De identificatie van deze molecule betekent dat wetenschappers in de toekomst de voedingsgewoonten van zeesterren kunnen veranderen.
“Deze bevindingen openen de mogelijkheid om op chemische stoffen gebaseerde strategieën te ontwerpen om de voeding van zeesterren te controleren,” zegt professor Maurice Elphick, die het onderzoek leidde.
“De predatie van zeesterren heeft een economische impact, omdat ze zich voeden met belangrijke schelpdieren, zoals mosselen en kokkels. Periodieke toenames van zeesterrenpopulaties kunnen ook grote schade toebrengen aan riffen in de Stille Oceaan, zoals het Groot Barrièrerif, omdat bepaalde soorten zich voeden met koralen die het rif opbouwen.”
Kijk intussen eens naar deze video van het eten van een zonnebloemstervis in een Canadees aquarium. De zeester duwt zijn maag uit zijn mond in de mossel en verteert het onfortuinlijke weekdier in zijn eigen schelp.
Volg Science Focus op Twitter, Facebook, Instagram en Flipboard