Vraag: Is de term “P.U.” (wat onsmakelijk of stinkend betekent) een afkorting van iets?
A: Nee, “P.U.” is geen afkorting van twee woorden die beginnen met “p” en “u.” De initialen zijn slechts een fonetische weergave van de uitroep die mensen maken als ze iets slechts ruiken.
De Oxford English Dictionary zegt dat de uitroep op veel verschillende manieren is gespeld sinds hij voor het eerst opdook in 1604: “pue,” “peuh,” “peugh,” “pyoo,” en “pew.”
Het woord wordt uitgesproken als PYOO, maar om het te benadrukken wordt het vaak in twee lettergrepen uitgerekt: pee-YOO.
Hoewel de OED “P.U.” niet als een van de schrijfwijzen vermeldt, lijkt het ons vrijwel zeker dat de initialen staan voor de uitspraak in twee lettergrepen.
De OED, die de spelling “pew” gebruikt, definieert de uitroep als een uiting van “minachting, afkeer of spot.”
Het woordenboek heeft het niet specifiek over afkeer als gevolg van een slechte geur, hoewel dat de manier is waarop we de uitroep vandaag de dag meestal horen gebruiken. In feite gebruikt de meest recente OED-citatie de term op deze manier.
Het citaat komt uit de roman Family Pictures (1990) van Sue Miller, en verwijst naar de tabaksgeur in het haar van de verteller nadat ze haar therapeut heeft bezocht:
“Soms als ik mijn vriendje vlak daarna zag, trok hij zijn hoofd terug van mijn stinkende haar en zei: ‘Pew: therapie!’ “
Om de een of andere reden negeren de nieuwste standaardwoordenboeken het nederige “pew.”
Maar ons oude exemplaar van het onverkorte Webster’s New International Dictionary (2nd ed.), gedrukt in 1956, heeft het wel, samen met de alternatieve spelling “peugh.” Het wordt gedefinieerd als een uitroep voor het overbrengen van “walging, zoals van een stank.”
En trouwens, “pew” in zijn verschillende verschijningsvormen moet niet worden verward met een ander uitroepwoord, “phew,” dat ook dateert uit 1604 en dat de OED definieert als “het uitdrukken van ongeduld, walging, vermoeidheid, ongemak, of (nu vaak) opluchting.”
Ook moeten we het niet verwarren met “pooh,” voor het eerst vastgelegd in 1600 als een uitdrukking van “ongeduld, minachting, minachting, etc.”
Hoe dan ook, “pooh,” wordt soms gebruikt als “pew” om “walging van een onaangename geur” te tonen, zoals in dit citaat uit 2004 van de Guardian: “Poeh, dat stinkt een beetje!”
Bekijk onze boeken over de Engelse taal