De eerste generatie nesten van de bedrieglijk genoemde herfst-webworm (Hyphantria cunea) wordt nu zichtbaar in Ohio. Deze inheemse mot heeft twee generaties per seizoen in Ohio, waarbij de eerste generatie verschijnt zodra de overwinterde eieren uitkomen.
De rupsen van de eerste generatie beginnen onmiddellijk met het bouwen van zijden nesten. De vrouwtjesmotten die uiteindelijk uit deze nesten voortkomen, leggen hun eitjes meestal op of in de buurt van de nesten waaruit ze zijn voortgekomen. Zo breiden de rupsen van de tweede generatie de nesten uit die ooit door de rupsen van de eerste generatie werden bezet. De nesten van de tweede generatie bereiken gewoonlijk hun maximale grootte in de herfst (zowel astronomisch als meteorologisch), wat de gemeenschappelijke naam verklaart.
De rupsen van de valworm kunnen worden aangetroffen op een grote verscheidenheid aan houtachtige sierbomen en struiken, maar ook op fruitbomen. Some online references list over 90 tree species as fall webworm hosts.
Biotypes and Nest Size
Fall webworm caterpillars feed on the leaves enveloped by their silk nest. Early instar caterpillars feed primarily as leaf skeletonizers with later instars consuming all leaf tissue except for the petioles and coarse veins. As caterpillars grow in size, they expand their nest by casting silk over an increasing number of leaves to accommodate their expanding appetites.
However, nest size ultimately depends on the webworm biotype. Er zijn twee verschillende biotypen: de zwartkop en de roodkop, die zo heten vanwege de kleur van hun kopkapsels. Rupsen van beide typen zijn zeer behaard, maar verschillen in lichaamskleur, nestgedrag, data waarop de volwassen rupsen in het voorjaar uitkomen, en tot op zekere hoogte in gastheervoorkeuren.
Beide biotypen produceren gemeenschappelijke nesten die worden bezet door rupsen uit meerdere nabijgelegen eimassa’s. De rupsen van beide biotypen produceren echter gemeenschappelijke nesten. De nesten van de zwartkop-valworm lijken echter rupsen uit slechts enkele eimassa’s te bevatten. Ze hebben de neiging om kleine, piekerige nesten te maken die slechts een tiental bladeren omhullen, maar het komt vaak voor dat meerdere van deze kleine gemeenschappelijke nesten op dezelfde tak worden gevonden.
Roodkop-valrupsen zijn veel coöperatiever; hun gemeenschappelijke nesten kunnen rupsen van een groot aantal eimassa’s bevatten. Zo kunnen ze werkelijk spectaculaire meerlaagse nesten maken die hele takken of zelfs hele kleine bomen omhullen.
Het roodkop-biotype is het schadelijkste van de twee, omdat de rups in staat is massale nesten te maken. Dit biotype komt veel voor in het oostelijke deel van Ohio. Het zwartkop biotype is algemeen in het centrale en westelijke deel van de staat. Ik heb echter sinds 2016 terugkerende pockets van het roodkopbiotype gevonden in het zuidwesten van Ohio.
Het overkomen van de val van webwormen
Valwebwormen veroorzaken doorgaans weinig schade aan de algehele gezondheid van gevestigde gezonde bomen. Pas aangeplante bomen kunnen echter risico lopen, met name door het roodkopbiotype, en zware ontbladering door beide biotypen kan de vruchtgrootte van fruitbomen beïnvloeden.
Het vernietigen van eerste-generatienesten van beide biotypen zal de ontwikkeling van de grotere, meer destructieve tweede-generatienesten voorkomen of op zijn minst verminderen. Als de nesten van de eerste generatie weinig talrijk en gemakkelijk toegankelijk zijn, is digitaal beheer de meest effectieve bestrijdingsoptie. Verwijder de zijden nesten en rupsen gewoon met de hand; handschoenen zijn optioneel. Tot nu toe zijn er nog geen populaties resistent geworden tegen deze handige bestrijdingstactiek.
Insecticiden moeten spaarzaam worden toegepast om te voorkomen dat bio-allelen worden gedood die helpen om de populatiedichtheid onder controle te houden. Valse spinselwormen komen van nature voor in Noord-Amerika en er zijn meer dan 50 soorten parasitoïden en ten minste 36 soorten roofdieren bekend die leven van de valse spinselwormen. Het is niet ongebruikelijk om nesten van de herfstspoelworm te vinden die omringd zijn door hongerige roofdieren, waaronder roofzuchtige stinkwantsen. Deze en andere nuttige insecten zijn zeer effectief in het verminderen van de jaar-op-jaar populaties van deze ontbladeraar.