Het optie-offensief wordt het meest gebruikt op de middelbare school en op universiteiten. Het wordt zelden gebruikt in de National Football League om verschillende redenen. Ten eerste doen de snelheid en het atletische karakter van NFL-verdedigers de voordelen van een option offense teniet. Ten tweede worden option quarterbacks vaak geraakt en getackeld. Weinig professionele teams, waarvan de quarterbacks miljoenencontracten hebben, zijn bereid dit verhoogde risico op blessures op zich te nemen.
Gebruik in college footballEdit
Er is een opleving van optie-offensieven in major college football. Indien goed geïmplementeerd, kunnen optieregelingen zeer succesvol zijn, zoals blijkt uit het succes van de Nebraska Cornhuskers, Oklahoma Sooners, Georgia Southern Eagles en Syracuse Orange in de jaren zeventig tot het begin van de jaren 2000. Ondanks het succes geven veel teams de voorkeur aan meer “pro-stijl” offensieven die atleten aantrekken die in de NFL willen spelen, waar optie-offensieven al tientallen jaren niet veel zijn gebruikt.
Recentelijk hebben Urban Meyer en andere coaches buitengewoon competitieve schema’s ontwikkeld met behulp van een optie-aanval vanuit de shotgun formatie. Meyer bezocht Bill Snyder van Kansas State University en leerde de principes van zijn systeem. Deze combineren elementen van de West Coast offense en de single wing met gesorteerde elementen van de flexbone en de wishbone. Meyer gebruikte zijn spread option offense met groot succes bij Bowling Green, Utah, en Florida, waar hij twee Division I FBS nationale titels won, en bij Ohio State, waar hij een extra nationaal kampioenschap won.
Meyer’s versie is gebaseerd op de spread attack ontwikkeld door toenmalig-West Virginia coach Rich Rodriguez. Rodriguez verdiende de status van “pionier” voor het incorporeren van wishbone principes, zoals de zone-read en option pitches, in de voornamelijk op passen gerichte spread offense. Het is echter onduidelijk of Rodriguez het systeem heeft ontwikkeld, Kansas State-coach Bill Snyder eind jaren negentig de zone-read filosofie heeft ontwikkeld met QB Michael Bishop, of dat de twee coaches het systeem toevallig op hetzelfde moment hebben ontwikkeld.
De option blijft ook populair op mid-major niveau. De Appalachian State Mountaineers, die van 2005 tot 2007 drie opeenvolgende titels wonnen in Division I FCS, maakt gebruik van de spread option offense. Daarnaast boekten de Cal Poly Mustangs succes met hun flexbone-stijl option offense onder voormalig hoofdcoach Rich Ellerson, die de offense sindsdien bij Army heeft geïnstalleerd. Lenoir-Rhyne speelde voor een NCAA DII National Championship in 2013 met de flexbone. Carson-Newman, Eastern New Mexico en Harding hebben veel succes gehad met het runnen van de triple option op NCAA Division II-niveau.
Option offenses worden beschouwd als “equalizers” op het speelveld – waardoor minder atletische teams kunnen concurreren met grotere en snellere verdedigingen, vooral omdat er maar weinig teams zijn die het schema uitvoeren en verdedigende spelers en coaches misschien niet bedreven zijn in het stoppen ervan. Appalachian State bewees deze theorie door de befaamde Michigan Wolverines te verslaan in het Michigan Stadium tijdens het NCAA seizoen van 2007. In 2013 versloeg Georgia Southern (toen FCS) Florida en in 2015 Citadel (FCS) versloeg South Carolina.
Option offenses blijven erg populair bij de service academies van de Verenigde Staten. De Navy Midshipmen, Army Black Knights, en Air Force Falcons gebruiken elk optie offenses. Als een option offense goed wordt uitgevoerd, moet het mogelijk zijn om 2-3 yards te winnen voordat de linebackers en defensive backs kunnen zien wie de football heeft en een tackle kunnen maken. Gedeeltelijk hierdoor puncht Navy zelden de bal, wat ertoe geleid heeft dat veel Navy fans de 4th down (normaal een puntsituatie) gekscherend “gewoon een andere down” noemen. Coach Paul Johnson was bijzonder effectief in het gebruik van dit offensief schema, en leidde Navy naar 43 overwinningen tussen 2003 en 2007, en Navy leidde het land in rushing yards en rushing touchdowns in 2007. Hij verliet Navy voor Georgia Tech na het seizoen 2007, waar hij met succes de optie bleef runnen tot zijn pensionering in 2018.
Voormalig Army coach Bob Sutton grapte dat de Army-Navy Game in een uur kon worden gespeeld omdat de spelklok zelden stopte als gevolg van het feit dat beide teams optieschema’s runden. Na het ontslag van Sutton stapte Army af van de optie ten gunste van een Pro Style-aanval onder de nieuwe hoofdcoach Todd Berry. Na acht jaar van slechte prestaties op het veld (met een record van 17-76 van 2000-2007 inclusief het enige 0-13 seizoen in de NCAA geschiedenis), keerde Army terug naar een flexbone triple-option schema in het 2008 seizoen. Veel Army alumni drongen aan op een terugkeer naar een option-based offense in de hoop het succes te herwinnen dat ze zagen onder hoofdcoach Jim Young in de jaren 1980 en begin jaren 1990. Onder Young, van 1983-1990, werden de cadetten 51-39-1, met inbegrip van 3 bowl optredens. Bij het begin van de lentetraining in 2008 sloot Army coach Stan Brock de trainingen af voor de fans en de media om het nieuwe offensieve schema te installeren. Midden april verbrak de Times-Herald Record de stilte en nam de bezorgdheid van de alumni weg door aan te kondigen dat Brock en Army voor het seizoen 2008 terug zouden keren naar de triple-option offense. Hoewel Army statistisch verbeterde, slaagden ze er niet in een winnend seizoen te bereiken, en in december 2008 kondigde Army Athletic Director, Kevin Anderson, het ontslag van Brock aan na slechts twee seizoenen. Later die maand verwelkomde het team de befaamde Cal Poly hoofdcoach Rich Ellerson als de 36ste hoofdcoach op West Point. In zijn eerste seizoen (2009) aan de oevers van de Hudson, implementeerde Ellerson zijn versie van de optie en leidde de Cadets naar een 5-7 seizoen. Het team toonde een duidelijke verbetering ten opzichte van de voorgaande 10 jaar, en miste een bowl game met één game.
De United States Air Force Academy runde de optie ook met succes onder coach Fisher DeBerry, en had vaak een run offense in de buurt van de top van de NCAA. Falcons option quarterback Dee Dowis was een finalist voor de Heisman Trophy in 1989 en vestigde een NCAA record voor rushing door een quarterback, met 3.612 yards. De optie hielp het team 16 keer de Commander-in-Chief’s Trophy te winnen, de meeste van de drie grote football spelende service academies.
De huidige Army hoofdcoach Jeff Monken heeft uitgebreide ervaring met de optie. Voordat hij het Army programma overnam in december 2013 was hij hoofdcoach van Georgia Southern University. Zijn ervaring onder Paul Johnson bij Georgia Southern, Navy en Georgia Tech maakte hem een aantrekkelijke keuze voor de positie.
Gebruik in professioneel footballEdit
Tot voor kort heeft de optie zelden zijn opwachting gemaakt in de NFL. Een artikel over de option play in de ESPN College Football Encyclopedia besprak waarom de optie niet zo veel werd gebruikt in de profs. Hoewel coaches het ermee eens waren dat de optie zou werken, was het probleem de impact die het zou hebben op de quarterback. De quarterback zou meer moeten rennen, wat betekent dat hij meer klappen moet incasseren, met een groter risico op blessures tot gevolg. Vanaf 2004 gebruikten Michael Vick, Warrick Dunn en T.J. Duckett de optie met een mate van succes die nog niet eerder in de NFL was vertoond. In een wedstrijd in december 2007 tegen de New England Patriots, gebruikten de New York Jets de optie met quarterback Brad Smith, die Smith verving voor starter Chad Pennington.
In het AFC-kampioenschap van 2008, gebruikte Ravens QB Joe Flacco een QB-optie door de bal te tucken voor een 5-yard gain en een first down op een cruciale third down. De Ravens offense stond bekend om het mixen van het spelplan, en hoewel Flacco niet bekend staat om zijn snelheid, zorgde de deceptie van Baltimore ervoor dat Flacco de plays succesvol kon mixen ondanks een verlies in de AFC championship game.
In het seizoen 2009 gebruikten de New York Jets de option talloze keren, met Brad Smith. Elk spel leverde positieve yards op. De Tennessee Titans gebruikten de optie ook toen Vince Young opnieuw als quarterback werd aangesteld. Bovendien hielp de optie Chris Johnson rushen voor 2.000 yards.
Op 9 oktober 2011, de Carolina Panthers liep de optie twee keer effectief tegen de New Orleans Saints. De eerste play was een option pitch van QB Cam Newton naar RB DeAngelo Williams voor een 67-yard touchdown. De tweede keer hield Cam Newton de bal en rende voor 13 yards.
Een maand later renden de Denver Broncos zeventien plays met Tim Tebow als quarterback en Willis McGahee als running back met een totaal van 298 yards op de grond. De option was zo effectief dat de Broncos het bijna exclusief speelden in het vierde kwart van de 38-24 overwinning op de Oakland Raiders, het een week later bleven gebruiken in een 17-10 overwinning op de Kansas City Chiefs, en het een week later opnieuw gebruikten in een overtime overwinning op San Diego. In die overwinning op San Diego vestigde Tim Tebow een NFL record van 22 rushing pogingen door een quarterback in één wedstrijd. De Denver Broncos van 2011, met Tebow als quarterback, zijn het meest succesvolle team in de NFL met een read-option offense.
In het seizoen 2012 namen meer NFL-teams de option offense over, de meest prominente waren de Washington Redskins, de Seattle Seahawks en de San Francisco 49ers. 49ers quarterback Colin Kaepernick rushed voor 181 yards (een NFL single game record voor een QB) op 16 carries met behulp van de read option uit de pistol formatie vs. de Green Bay Packers in een Divisional Playoff wedstrijd op 12 januari 2013. Als een team, de San Francisco 49ers rushed voor 323 yards op 43 carries.
Het seizoen 2013 zag University of Oregon’s hoofdcoach Chip Kelly overstappen naar de NFL om de hoofd coaching baan voor de Philadelphia Eagles aan te nemen. Aan het begin van het seizoen werd Michael Vick de startende QB genoemd en de read option werd gebruikt met Vick’s atletische vermogen om te profiteren van lopende situaties voor de quarterback. In de 6de week raakte Vick echter geblesseerd en Nick Foles nam de leiding over als starter. Ook al had Foles minder loopvermogen dan Vick, toch werd de read option verder gezet en met succes gebruikt. De theorie dat de read option kan werken, zelfs met pocket passers, is dat zolang de quarterback positieve yardage kan krijgen, grote gains niet nodig zijn omdat het de verdediging eerlijk houdt.
De Run-Pass Option (RPO) is een meer populaire play geworden in de NFL. Dit voegt het passing element toe aan de option offense. Na de snap, kan de quarterback beslissen of hij een hand off, keep, of pass doet.
Geen enkel NFL team baseert zijn offense echt op de option, maar de zone read en RPO’s zijn een hoofdbestanddeel geworden in het playbook van bijna elk team.