Echtscheiding voor vrouwen boven de 50 krijgt een slecht imago. We zijn cultureel zo geconditioneerd dat we een gescheiden vrouw zien die niets meer heeft. Ze kan nergens heen en heeft geen idee wat ze met de rest van haar leven aan moet.
Het proces van het beëindigen van een huwelijk, vooral een huwelijk dat tientallen jaren heeft geduurd, kan je leven in alle opzichten flink door elkaar schudden. Van de financiële tot de emotionele kant zijn er veel onverwachte goede lessen die een scheiding op latere leeftijd voor ons in petto heeft.
Het beëindigen van een decennialang huwelijk is traumatiserend. Jarenlang hebben we onszelf gedefinieerd als echtgenote, moeder, partner, en altijd als deel van een eenheid. Van jongs af aan is ons misschien geleerd dat er geen groter doel voor een vrouw bestaat, en dus hebben we die rol plichtsgetrouw vervuld.
Toen kwam de scheiding. Het voelde alsof ons leven en onze wereld in een paar seconden verdwenen waren. Alles was in gevaar en we hadden het gevoel dat we een deel van onszelf verloren dat nooit meer terug zou keren.
Toch, door de navigatie van de scheiding heen, begon er iets te gebeuren. Op zoek naar troost, namen we het verstandige besluit om dingen te doen die ons troost en vreugde brachten. In een poging om ons niet alleen te voelen, zijn we misschien lid geworden van een boekenclub of steungroep.
Misschien zijn we meer tijd gaan doorbrengen met vrienden en familie. Misschien hebben we ons beziggehouden met interesses en hobby’s die we in ons huwelijk nooit hadden kunnen doen. Misschien zijn we weer gaan werken.
In het begin leken deze dingen eng, omdat we er niet aan gewend waren. Maar gaandeweg, toen we van deze nieuwe bezigheden begonnen te genieten, ontdekten we misschien dat ze een deur openden naar een heel nieuwe wereld voor ons.
Een waarin we onszelf konden gaan definiëren als zakenvrouw, verwoed tuinier, geweldige vriendin, wereldreiziger. Er ontstonden nieuwe, rijkere zelfidentiteiten die we in een eerder leven nooit voor mogelijk hadden gehouden.
Alleen zijn kan geweldig zijn
Een van de redenen waarom velen van ons ervoor kozen om in een ongelukkige en ongezonde relatie te blijven, was dat we niet alleen wilden zijn. We zeiden tegen onszelf dat bij een partner zijn, ook al was de liefde en het respect dat we verdienden er niet meer, beter was dan helemaal geen partner te hebben.
Naarmate de scheiding vorderde, hebben we echter misschien gemerkt dat er iets gebeurde. Het huis waar we thuiskwamen was voor een keer vredig. Alles lag waar we het hadden achtergelaten, zonder iemand om achter op te ruimen. Er was geen wrok om te kweken. We konden op de bank een goed boek lezen. We hoefden ons geen zorgen te maken over een sportwedstrijd op tv waar we nooit om gaven.
We ontdekten dat we graag kwamen en gingen wanneer we wilden. Er was geen partner om ons zorgen over te maken. De mogelijkheid om ons eigen schema te bepalen en ons huis en leven te leiden zonder ons zorgen te hoeven maken over onze echtgenoot, was bevrijdend.
De mogelijkheid om alleen te zijn, ergens heen te gaan en de dingen te ontdekken die we wilden doen, was heerlijk. Het gevoel van vrijheid begon de angst om alleen te zijn te vervangen. De paniek dat er niemand was, vervaagde. De pijn van het kwellen over het leven zonder partner loste op.
Je bent sterker dan je je ooit kunt voorstellen
Vrouwen boven de 50 geven zichzelf niet het krediet dat ze verdienen. We zijn misschien in paniek geraakt tijdens het scheidingsproces. We hebben misschien slapeloze nachten gehad en gedacht: “Ik heb mijn leven opgebouwd rond dit huwelijk en ik heb alles gedaan voor deze partner. Wat moet ik in hemelsnaam zonder hem beginnen? Waar moet ik heen?”
Maar tijdens de scheiding gebeurt er iets grappigs. We zoeken dingen uit. We rennen niet naar onze partners en zeggen: “Ik heb geen idee wat ik moet doen! Kom alsjeblieft bij me terug!” In plaats daarvan beginnen we onze opties te onderzoeken. We gaan te rade bij echtscheidingsdeskundigen die ons door de troebele wateren van de echtscheiding loodsen.
Toen we in paniek raakten over de financiële kant van de zaak, hebben we geleerd hoe we moeten budgetteren. We ontdekten hoe we konden sparen, hoe we konden bezuinigen, en hoe we dingen konden laten werken in ons leven, ongeacht ons inkomen.
Langzaam maar zeker, dag na dag, voor we het wisten, zorgden we voor onszelf. We nemen de beste beslissingen voor onszelf en voor onze toekomst. Uitzoeken hoe we ons geluk terugkrijgen en ons eigen leven weer kunnen oppakken, wordt een prioriteit.
Is het niet grappig hoe een grote levensverandering ons kan veranderen? Iets waarvan we niet dachten dat we het ooit zouden kunnen overleven, laat staan doorstaan, kan ons vormen tot de heldinnen die we nooit hebben gekend.
Echtscheiding kan ons helpen onverwachte lessen over onszelf te leren. We ontdekken onze nieuwe identiteit, omarmen onze tijd alleen, en beseffen onze eigen kracht. Dit zijn niet alleen onverwachte lessen van een echtscheiding, maar ook enkele van de grootste geschenken die we onszelf kunnen geven.
Overleefde jij een echtscheiding na je 50e? Welke onverwachte lessen heb je onderweg geleerd? Welke sterke punten ontdekte u toen u uw leven na de scheiding weer opbouwde? Neem deel aan het gesprek.