Barbara Rothbaum, Ph.D.
This presentation is an excerpt from the online course “Prolonged Exposure for PTSD: A Comprehensive Guide for Clinicians”.
Highlights
- Session 1: Treatment program and rationale for PE, information about the trauma and breathing retraining.
- Imaginal exposure and processing begins in session 3, and continues for the remainder of therapy.
- The hierarchy for in vivo exposure is constructed in session 2, and in vivo exposure homework continues for the remainder of therapy.
Transcript
Welcome to video 9, Structure of Sessions. We’ll review the sessions in detail in other modules. Maar in deze video zal ik een overzicht geven van de structuur van de sessies.
Sessie 1 begint met een overzicht van het behandelprogramma en een algemene reden voor PE aan de patiënt. Het tweede deel van de sessie is gewijd aan het verzamelen van informatie over het trauma, de reacties van de patiënt op het trauma, en pre-trauma, stressvolle ervaringen. We gebruiken het trauma-interview als leidraad bij het verzamelen van deze informatie.
Referentie
Tijdens het traumagesprek identificeren u en de patiënt het trauma dat de patiënt op dit moment het meest van streek maakt – wat wij het indextrauma noemen – en stellen we het begin- en eindpunt van deze traumageheugenis vast. En dat wordt de traumageheugenis die opnieuw zal worden bekeken tijdens imaginaire exposure, te beginnen in sessie 3.
Reference
Sessie 1 eindigt met het aanleren van ademhalingsretraining aan de patiënt.
We introduceren ademhalingsretraining om de patiënt een nuttige en handige vaardigheid te geven om algemene spanning en angst te verminderen die het dagelijks functioneren kunnen belemmeren: bijvoorbeeld op het werk, of bij het slapen gaan, of onder de douche. We willen niet dat patiënten dit gebruiken voor hun blootstellingstherapie. We willen patiënten leren dat exposure therapie op zichzelf werkt. De ademhaling is bedoeld om te gebruiken als ze geen exposure therapie kunnen gebruiken. Sommige patiënten vinden deze ademhalingstraining erg nuttig en gebruiken het vaak, terwijl anderen dat niet doen. En dat is niet erg.
Reference
Elke sessie heeft huiswerk. Voor het huiswerk van sessie 1 wordt de patiënt opgedragen de beweegredenen voor de behandeling door te nemen, de opname van de sessie te beluisteren en de ademhalingsoefeningen te doen. Als u van hand-outs houdt, hebben we voor dit alles hand-outs in de PE-handleiding.
Reference
Sessie 2 begint met het doornemen van de ervaring van de patiënt met het huiswerk. Hoe ging het voor hen? Hoe was het luisteren naar de opname van sessie 1? We willen de grondgedachte van de behandeling en het oefenen van de ademhalingsvaardigheid bespreken. Aan het begin van elke sessie, willen we altijd het huiswerk van de patiënt bespreken. Als je niet naar het huiswerk vraagt, zullen ze het niet meer doen. Vervolgens geven we in sessie 2 de patiënten de gelegenheid om uitgebreid te praten over de reacties op de traumatische ervaringen en hoe dat hen heeft beïnvloed.
Reference
Een van de belangrijkste onderdelen van sessie 2 is het praten over veel voorkomende reacties op trauma. Deze discussie is didactisch en interactief. We willen niet dat het een monoloog wordt. We willen niet dat het een soliloquy wordt. Je vertelt de patiënt over een veel voorkomende reactie en vraagt dan of ze die ook hebben ervaren. Het is een interactieve discussie.
Reference
Na afloop presenteert de therapeut de beweegredenen voor in vivo exposure. En daarna zullen de therapeut en de patiënt de hiërarchie voor in vivo exposure opstellen. Dit zijn de situaties of activiteiten en plaatsen die de patiënt vermijdt. De patiënt zal na deze sessie beginnen met het confronteren van situaties voor in vivo exposure als huiswerk.
Reference
De therapeut en de patiënt zullen specifieke in vivo opdrachten voor het huiswerk van die week vaststellen. De patiënt wordt ook aangemoedigd om door te gaan met het oefenen van de ademhalingsoefeningen, de opname van de sessie minstens één keer te beluisteren voor de volgende sessie, en te lezen en na te denken over de veelvoorkomende reacties op trauma.
Referentie
In sommige klinische en onderzoekssettings kan sessie 2 een lange sessie zijn en in twee aparte sessies worden opgedeeld en opgesplitst. In dat geval wordt de eerste sessie gewijd aan de bespreking van de veel voorkomende reacties op trauma en de ervaring van de patiënt. En dan zou het tweede deel van sessie 2 gewijd zijn aan in vivo blootstelling.
Reference
Sessie 3 begint, zoals altijd, met huiswerkbespreking en dan presenteert de therapeut de grondgedachte voor exposure therapie. Daarna volgt – en dat is het belangrijkste in sessie 3 – de eerste imaginaire herbeleving van de traumaherinnering door de patiënt.
Reference
Tijdens deze imaginaire herbeleving moet de patiënt de traumaherinnering gedurende 40 tot 45 tot 60 minuten navertellen. En dit wordt gevolgd door ongeveer 15 tot 20 minuten discussie die erop gericht is de patiënt te helpen om verder te gaan met het verwerken van de gedachten en gevoelens die met het trauma te maken hebben. Over het algemeen raden wij aan om PE te geven in sessies van 90 minuten om hier voldoende tijd voor te hebben.
Reference
En zoals altijd wordt aan het eind van sessie 3 huiswerk meegegeven. En in dit geval, luister dagelijks naar de opname van de imaginaire blootstelling. Beluister de opname van de gehele sessie ten minste één keer. Ga door met de in vivo blootstelling, en ga door met het oefenen van de ademhalingsoefeningen. En in het algemeen zal dat het huiswerk zijn na elke andere sessie.
Reference
De tussentijdse sessies, sessie 4 tot het einde van de behandeling, volgen hetzelfde format. Je begint met het doornemen van het huiswerk, gevolgd door 30 tot 45 tot 60 minuten van imaginaire blootstelling, ongeveer 15 tot 20 minuten van de verwerking van de gedachten en gevoelens na de blootstelling, en ongeveer 15 minuten van diepgaande bespreking van het huiswerk, in vivo huiswerkopdrachten die als huiswerk zullen worden voorgeschreven.
Reference
Naarmate de behandeling vordert, willen we de patiënt aanmoedigen om het trauma gedetailleerder te beschrijven tijdens de imaginaire herbeleving en hertelling, en zich dan geleidelijk meer te richten op de meest verontrustende aspecten van de herinnering of hotspots. En daar zullen we het in de toekomst over hebben. In latere sessies, als de patiënt beter wordt, kan de imaginaire blootstelling korter worden tot ongeveer 30 minuten.
Reference
De laatste sessie begint, zoals altijd, met huiswerkbespreking en vervolgens het slechts eenmaal navertellen van de hele traumageheugenis, en dat duurt ergens zeg maar, van 15 tot 25 minuten. Bespreking of verwerking van deze blootstelling met veel nadruk op hoe die ervaring in de loop van de therapie is veranderd en een gedetailleerd overzicht van de vorderingen en de behandeling van de patiënt.
Reference
Het laatste deel van de sessie wordt gewijd aan het bespreken van de verdere toepassing van alles wat de patiënt in de behandeling heeft geleerd, terugvalpreventie, en beëindiging van de behandeling.
Reference
De belangrijkste punten uit deze video zijn dat sessie 1 bestaat uit het presenteren van een overzicht van het behandelprogramma aan de patiënt en een algemene reden voor PE, het verzamelen van informatie over het trauma en eindigt met de introductie van ademtraining. De imaginaire blootstelling aan de traumageheugenis en -verwerking begint in sessie 3 en gaat elke sessie door voor de rest van de therapie. De hiërarchie voor in vivo blootstelling wordt opgebouwd in sessie 2 en in vivo blootstelling huiswerk wordt toegewezen in sessie 2 en gaat elke sessie door voor de rest van de therapie.
Meer PE presentaties
- 8 Mythes over Exposure Therapie
- Het onderdrukken van PTSS Emotionele Vermijding en Angstgevoeligheid: Tips voor therapeuten
- PTSD beoordelen: Measurement-Based Therapy
- Breathing Retraining in PTSD: Een praktische oefening
- CBT voor PTSS: Grondbeginselen en grondgedachte
- CBT voor PTSS: Samenvatting
- Constructing the In Vivo Exposure Hierarchy for PTSD Therapy
- Imaginal Exposure for PTSD: Emotionele Verwerkingsvoorbereiding en Rationale
- Imaginaal Blootstellings Protocol voor PTSS: Verwerking van Hot Spots in Trauma Herinneringen
- Imaginale Blootstelling Script: Een voorbeeld
- Implementatie van Imaginale Blootstelling: Revisiting the Trauma Memory
- In Vivo Blootstellingstherapie voor PTSS: The Essentials
- Het verhogen van emotionele betrokkenheid in PE therapie voor PTSS: Addressing Under-Engagement and Homework
- Managing Comorbidities in PE Therapy for PTSD
- Mechanisms of PE in PTSD: Emotionele Verwerking en Cognitie Modificatie
- Cliënten voorbereiden op PE: Eerste Stappen
- Verwerking van Emotionele Hot Spots voor PTSS: Inleiding
- PTSD vanuit PE-oogpunt: De angststructuur, trauma en herstel
- PTSD-behandeling met Exposure Therapie en Virtual Reality: Tips voor therapeuten
- Zelfzorg voor PTSS-therapeuten: Developing Tolerance for Patient Distress
- Understanding DSM-5 Criteria for PTSD: A Disorder of Extinction
- Using PE to Overcome Fear: 4 Cornerstones