Pervez Musharraf, (geboren 11 augustus 1943, New Delhi, India), Pakistaans militair die in 1999 door een staatsgreep aan de macht kwam. Hij was president van Pakistan van 2001 tot 2008.
Musharraf verhuisde met zijn familie van New Delhi naar Karachi in 1947, toen Pakistan werd afgescheiden van India. Als zoon van een beroepsdiplomaat woonde hij in 1949-56 in Turkije. Hij ging in 1964 bij het leger, studeerde af aan het Army Command and Staff College in Quetta en volgde het Royal College of Defence Studies in Londen. Hij bekleedde een aantal aanstellingen bij de artillerie, de infanterie en commando eenheden en gaf ook les aan het Staff College in Quetta en in de War Wing van het National Defence College. Hij vocht in de Pakistaanse oorlogen van 1965 en 1971 met India. Premier Nawaz Sharif benoemde hem in oktober 1998 tot hoofd van de strijdkrachten. Musharraf zou een sleutelrol hebben gespeeld bij de invasie in het door India bestuurde deel van de betwiste regio Kasjmir in de zomer van 1999. Onder internationale druk gaf Sharif de troepen later de opdracht zich terug te trekken op Pakistaans grondgebied, een maatregel die het leger boos maakte.
Op 12 oktober 1999, toen Musharraf het land uit was, ontsloeg Sharif hem en probeerde hij te voorkomen dat het vliegtuig met Musharraf naar huis zou landen op de luchthaven van Karachi. De strijdkrachten namen echter de controle over de luchthaven en andere overheidsinstallaties over en zetten Sharif af, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor Musharraf om hoofd van een militaire regering te worden. Hoewel hij over het algemeen als gematigd werd beschouwd en een uiteindelijke terugkeer naar een burgerregering beloofde, schortte Musharraf de grondwet op en ontbond hij het parlement. Hij vormde de Nationale Veiligheidsraad, bestaande uit civiele en militaire benoemingen, om Pakistan in de tussentijd te leiden. Begin 2001 nam hij het presidentschap op zich en later probeerde hij met India te onderhandelen over een akkoord over de regio Kasjmir. Na de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten en de daaropvolgende Amerikaanse invasie in Afghanistan later dat jaar, knoopte de Amerikaanse regering nauwe banden aan met Musharraf in een poging de islamitische extremisten in het Afghaans-Pakistaanse grensgebied uit te roeien.
In de daaropvolgende jaren overleefde Musharraf een aantal moordaanslagen. Hij herstelde de grondwet in 2002, hoewel deze ingrijpend werd gewijzigd met de Legal Framework Order (LFO) – een bepaling daarvan verlengde zijn termijn als president met nog eens vijf jaar. In oktober 2002 werden parlementsverkiezingen gehouden en eind 2003 bekrachtigde de wetgevende macht de meeste bepalingen van de LFO.
In 2007 streefde Musharraf naar herverkiezing voor het presidentschap, maar hij ondervond tegenwerking van het Pakistaanse Hooggerechtshof, voornamelijk vanwege de kwestie of hij tegelijkertijd president en hoofd van het leger kon blijven. Het hof verijdelde zijn poging om de opperrechter te schorsen en vertraagde in oktober de uitslag van de herverkiezing van Musharraf (door het parlement). In november riep Musharraf de noodtoestand uit. Verwijzend naar de toenemende terreurdreiging schortte hij de grondwet voor de tweede maal op, ontsloeg de opperrechter en verving andere rechters in het Hooggerechtshof, arresteerde politieke leiders van de oppositie en legde beperkingen op aan de onafhankelijke pers en media. Later die maand verwierp het opnieuw samengestelde Hooggerechtshof de laatste juridische bezwaren tegen zijn herverkiezing, en hij legde zijn militaire functie neer om burgerpresident te worden. Musharraf maakte half december een einde aan de noodtoestand, maar alvorens de grondwet te herstellen, bracht hij een aantal wijzigingen aan die de maatregelen die tijdens de noodtoestand waren ingevoerd, beschermden.
© World Economic Forum/swiss-image.ch-Remy Steinegger
De slechte prestaties van Musharrafs partij bij de parlementsverkiezingen van februari 2008 werden algemeen gezien als een afwijzing van de president en zijn bewind. De verkiezingen leverden een oppositiecoalitie op onder leiding van Sharif en Asif Ali Zardari, de weduwnaar van de voormalige premier Benazir Bhutto, die in december 2007 was vermoord. Na een periode van zelfverkozen ballingschap kondigde Musharraf in oktober 2010 de oprichting aan van een nieuwe politieke partij, de All Pakistan Muslim League, en beloofde hij op tijd terug te keren naar Pakistan voor de nationale verkiezingen van 2013. Dat deed hij in maart 2013, maar zijn kandidaatstelling stuitte op tal van juridische en politieke obstakels, waaronder verscheidene lopende strafrechtelijke onderzoeken naar zijn optreden als president. Op 18 april diskwalificeerde een Pakistaanse rechtbank hem van deelname aan de race vanwege een lopend onderzoek naar zijn opschorting van de grondwet in 2007. De volgende dag werd hij gearresteerd wegens beschuldigingen in verband met het onderzoek. In augustus 2013, met Musharraf nog steeds onder huisarrest, werden aanklachten wegens moord tegen hem ingediend in verband met de moord op Bhutto in 2007.
Musharraf mocht in 2016 het land verlaten om een medische behandeling te ondergaan in Dubai, waar hij daarna bleef. Eind 2018 werd bekend dat zijn gezondheid snel verslechterde als gevolg van amyloïdose. Hij werd een jaar later bij verstek veroordeeld op beschuldiging van hoogverraad en ter dood veroordeeld, hoewel zijn gezondheidstoestand een terugkeer naar Pakistan onwaarschijnlijk maakte. In januari 2020 werd het speciale hof dat het vonnis had uitgesproken ongrondwettelijk verklaard, en werd zijn veroordeling vernietigd.