Philip Zimbardo is een hedendaagse sociaal psycholoog die vooral bekend is om zijn Stanford Prison Study.
Professioneel leven
Philip Zimbardo werd geboren op 23 maart 1933 in New York City. Hij studeerde aan het Brooklyn College en studeerde af in 1954 met als hoofdvakken sociologie, antropologie en psychologie. Zimbardo studeerde af aan de Yale University, waar hij in 1959 promoveerde in de psychologie. Zimbardo gaf één jaar les aan Yale en zeven jaar als universitair hoofddocent aan de Universiteit van New York. In 1968 aanvaardde Zimbardo een baan aan de Stanford University als professor in de psychologie.
Zimbardo ontwikkelde in 1977 de Stanford Shyness Clinic om mensen te helpen hun verlegenheid in sociale omgevingen te overwinnen. Toen de kliniek verhuisde van de Stanford campus, werd het omgedoopt tot The Shyness Clinic; Zimbardo is er nog steeds werkzaam als onderzoeksconsultant. Zimbardo besteedde tientallen jaren aan het bestuderen en onderzoeken van sektegedrag en mind control, en hij getuigde over de kracht van situationele druk en de gebeurtenissen in de Abu Ghraib gevangenis.
Zimbardo diende als voorzitter van de American Psychological Association in 2002, en hij is professor emeritus aan Stanford sinds 2003. Hij werkt met het Greater Good Science Center op UC Berkeley en is de oprichter en directeur van het Heroic Imagination Project, een organisatie die alledaags heldendom wil erkennen en bevorderen. Zijn populaire PBS serie, Discovering Psychology, onderwijst psychologische basisprincipes en theorieën aan een lekenpubliek.
Bijdrage aan de psychologie
Zimbardo heeft het grootste deel van zijn carrière besteed aan onderzoek naar hoe en waarom mensen in bepaalde situaties zo worden getransformeerd dat ze zich op onverwachte manieren gedragen, zoals wanneer een goed persoon een gruwelijke daad begaat, of een intelligent persoon iets irrationeels doet. Zimbardo heeft ook onderzoek gedaan naar verlegenheid, motivatie en de menselijke kijk op tijd.
Zimbardo ontwierp het Stanford Prison Experiment om te bepalen wat het resultaat zou zijn als een groep gezag over een andere groep zou krijgen. In de studie van 1971 gaf Zimbardo 24 studenten de rol van bewaker of gevangene in een nagebouwde gevangenis op het terrein van Stanford. Hoewel de studie gepland was twee weken te duren, ontwikkelden de gevangenen in de loop van zes dagen uniek gedrag dat die van echte gevangenen nabootste, waaronder rellen, rebellie en zelfs depressie en woede. De gevangenisbewakers, die duidelijke instructies hadden gekregen over welke tactieken ze mochten gebruiken, begonnen al snel de grenzen van straf en vernedering te overschrijden. De observerende psychologen merkten dat veel gevangenisbewakers sadistisch en zelfs martelend gedrag gebruikten om controle te krijgen over de gevangenen, zelfs wanneer dat niet gerechtvaardigd was. De gevangenen geloofden dat zij echte gevangenen waren, en verscheidene waren ernstig emotioneel getraumatiseerd. Het experiment werd dan ook voortijdig afgebroken.
De ethiek van het onderzoek is tot op de dag van vandaag onderwerp van discussie. Veel onderzoekers wijzen op de studie als bewijs van de effecten van opsluiting, als een indicatie van de negatieve effecten die absolute controle kan hebben op iemands geweten, of als een verklaring van groepsdenken en sektegedrag. Zimbardo ging dieper in op de resultaten van het experiment en trok parallellen met de omstandigheden in de Abu Ghraib-gevangenis in zijn boek uit 2007, The Lucifer Effect: Understanding How Good People Turn Evil.
De Zimbardo Time Perspective Inventory (ZTPI) is door Zimbardo ontworpen om iemands perspectief op het verleden, heden en de toekomst te meten. De ZTPI test meet vijf houdingen ten opzichte van tijd: verleden-negatief, verleden-positief, heden-fatalistisch, heden-hedonistisch, en toekomst. Zimbardo schetste zijn theorieën in The Time Paradox: The New Psychology of Time That Will Change Your Life. Zimbardo gelooft dat ons leven wordt gevormd door ons perspectief op tijd en dat een reeks paradoxen zowel persoonlijk als cultureel gedrag beïnvloedt:
- Paradox 1. Mensen zijn zich doorgaans niet bewust van het krachtige effect dat tijd heeft op hun gevoelens, gedachten en handelingen.
- Paradox 2. Iemands houding ten opzichte van tijd kan heilzaam zijn, tenzij een bepaalde houding standhoudt boven andere.
- Paradox 3. Het tijdsperspectief van een persoon wordt gevormd door persoonlijke ervaringen, maar deze houdingen vormen ook een collectief, cultureel perspectief dat een natie vormt.
Recentelijk begon Zimbardo met het ontwikkelen van het concept van het sociale intensiteitssyndroom, met collega’s Sarah Brunskill en Anthony Ferreras. De theorie is bedoeld om de cultuur van het leger te verklaren. Zimbardo en zijn collega’s beweren dat de intense omgeving van het leger kan leiden tot hypergemasculiniseerd gedrag dat een extreme endorfine-high veroorzaakt.
Selected works by Philip Zimbardo
- The Cognitive Control of Motivation (1969)
- Influencing Attitudes and Changing Behavior (with E. Ebbesen, 1969)
- Shyness: What It Is, What To Do About It (1977)
- The Lucifer Effect: Understanding How Good People Turn Evil (2007)
- The Time Paradox: The New Psychology of Time That Will Change Your Life (with J. Boyd, 2008)
- The Demise of Guys: Why Boys Are Struggling and What We Can Do about It (2012)