Business leider, burgerrechten activiste, professor, verpleegster, echtgenote en moeder, Rachel Isum Robinson is een vrouw met enorme prestaties, haar eigen en die welke zij samen met haar man, Jackie Robinson, bereikte, die de kleurbarrière doorbrak in Major League Baseball in 1947 toen hij speelde bij de Brooklyn Dodgers. Samen steunde het echtpaar talrijke doelen, maar vooral de burgerrechten in en buiten de sportwereld. Sinds de vroegtijdige dood van haar man heeft mevrouw Robinson haar vermogen en zijn nalatenschap gebruikt om de doelen die zij zo vurig steunden te bevorderen.
Na de dood van haar man in 1972 richtte mevrouw Robinson de Jackie Robinson Development Corporation op, die werd opgericht om woningen te bouwen en te beheren voor mensen met gematigde en lage inkomens. Een jaar later richtte mevrouw Robinson de Jackie Robinson Foundation op, een non-profitorganisatie met als missie het verstrekken van studiebeurzen en leiderschapstraining.
Mevrouw Robinson is een vurig pleitbezorgster van kansen door onderwijs – ze heeft bedrijven in Amerika betrokken bij het ondersteunen van de missie van de Foundation om getalenteerde toekomstige leiders te cultiveren en jonge mensen te inspireren om hun dromen waar te maken door een universitaire opleiding te volgen.
Jackie en Rachel Robinson organiseerden vanaf 1963 legendarische jazzconcerten in hun huis in Stamford, Connecticut, als fondsenwervers voor gevangengezette burgerrechtenactivisten. De iconische Afternoon of Jazz shows trokken enkele van de meest herkenbare namen in het genre, waaronder Dizzie Gillespie en Ella Fitzgerald.
Als verpleegster behaalde mevrouw Robinson haar masterdiploma in psychiatrische verpleegkunde aan de New York University en werkte ze als onderzoeker aan de afdeling sociale en gemeenschapspsychiatrie van het Albert Einstein College of Medicine. Daarna werd ze verpleegkundig directeur van het Connecticut Mental Health Center en assistent-professor in de verpleegkunde aan de Yale University.
Na jaren aan het hoofd van het bestuur van de Stichting te hebben gestaan, trad Rachel Robinson in 1996 terug als voorzitster. Datzelfde jaar schreef ze het boek “Jackie Robinson: An Intimate Portrait,” gepubliceerd door Abrams Publishing Company. Mevrouw Robinson heeft talrijke onderscheidingen ontvangen, waaronder de Candace Award for Distinguished Service van de National Coalition of 100 Black Women, de Equitable Life Black Achievers Award en de Associated Black Charities Black History Makers Award. Daarnaast hebben St. John’s University, Springfield College, Macalester College, Boston College, Suffolk University, New York University, Connecticut College en de University of Massachusetts haar eredoctoraten verleend.
Robinson heeft twee kinderen, twaalf kleinkinderen, drie achterkleinkinderen en drie achterachterkleinkinderen.
De tijdlijn van Rachel Robinson