Regolith, een gebied van los, ongeconsolideerd gesteente en stof dat bovenop een laag vast gesteente ligt. Op aarde omvat regolith ook aarde, een biologisch actief medium en een belangrijk bestanddeel voor plantengroei. Regolith dient als bron van andere geologische hulpbronnen, zoals aluminium, ijzer, klei, diamanten en zeldzame aardmetalen. Regoliet komt ook voor op het oppervlak van de maan, andere planeten en asteroïden; het materiaal dat tot dusver op andere onderzochte hemellichamen is gevonden, bevat echter geen aarde. Het woord is de Griekse term voor “dekenrots”.”
NASA/The Johns Hopkins Unviersity Applied Physics Laboratory
Op aarde is regoliet grotendeels een product van verwering. Rotsgesteente kan worden blootgesteld aan water of andere verbindingen die door de bodem sijpelen, of het kan voorkomen als een outcrop (dat wil zeggen een afzetting van aan het aardoppervlak blootgelegd gesteente). Deze chemicaliën kunnen de minerale inhoud van het gesteente in de loop van de tijd veranderen, waardoor sommige materialen in kleinere componenten worden afgebroken en van de bedrocklaag worden gescheiden. Bedrock kan ook regolith worden als gevolg van mechanische verwering, een proces waarbij het gesteente in kleinere stukken wordt gebroken door de toepassing van een kracht, zoals thermische expansie, vries-dooicycli, of schuren door deeltjes die door wind en water worden meegevoerd. Plantenwortels kunnen ook helpen bij het verweringsproces door reeds in het gesteente aanwezige scheuren binnen te dringen en te verbreden.
Op de maan komt regoliet voor als een mengsel van poederig stof en gebroken gesteente. Maanregolith wordt gevormd door de inslag van meteorieten op het maanoppervlak. Door de kracht van de botsing smelt een deel van het ingeslagen regolith tot objecten die agglutinaten worden genoemd en worden brokstukken (ejecta) van het inslagpunt naar buiten gestuwd. De ontwikkeling van regolith op asteroïden volgt ook het patroon van de maan. Op Mars is aangetoond dat zand een belangrijk deel van het regolith vormt, terwijl op Saturnus’ maan Titan het regolith bestaat uit waterijs en koolwaterstofijs.