Opleiding en bedieningEdit
Bell is de zoon van U.S. District Judge Robert Holmes Bell, die door Ronald Reagan tot federaal rechter werd benoemd.
Na zijn middelbare school ging Bell naar Wheaton College in Illinois. Toen hij op Wheaton zat, woonde hij samen met Ian Eskelin van All Star United. Met vrienden Dave Houk, Brian Erickson, Steve Huber en Chris Fall vormde hij de indierockband “_ton bundle”, die deed denken aan bands als R.E.M. en Talking Heads. In deze periode schreef _ton bundle het nummer “Velvet Elvis”, gebaseerd op hetzelfde Velvet Elvis schilderij dat hij gebruikte in zijn eerste boek, Velvet Elvis: Repainting the Christian Faith. Wheaton College was ook de plaats waar Bell zijn vrouw Kristen ontmoette. De band _ton bundle begon enige plaatselijke bekendheid te krijgen en werd zelfs gevraagd om op grote evenementen op te treden, maar toen Bell werd getroffen door een virale meningitis vielen deze plannen in duigen.
Bell behaalde in 1992 zijn bachelordiploma aan Wheaton en gaf ’s zomers les in waterskiën op het Honey Rock Camp van het college, waarmee hij ongeveer dertig dollar per week verdiende. In die tijd bood hij aan een christelijke boodschap te brengen aan de begeleiders van het kamp, nadat er geen voorganger kon worden gevonden. Hij gaf een boodschap over rust en werd later door verschillende mensen benaderd, die hem allemaal vertelden dat hij als beroep leraar moest worden.
Bell verhuisde naar Pasadena, Californië om deze roeping voor het leraarschap na te streven en behaalde een M.Div. aan Fuller Theological Seminary. Volgens Bell kreeg hij nooit goede cijfers voor zijn preeklessen, omdat hij altijd vernieuwende manieren zocht om zijn ideeën over te brengen. Tijdens zijn tijd op Fuller was hij een jeugd stagiair bij Lake Avenue Church. Wel bezocht hij af en toe Christian Assembly in Eagle Rock, Californië, wat ertoe leidde dat hij en zijn vrouw vragen gingen stellen in de richting van een nieuwe stijl van kerk zijn.
Tussen 1995 en 1997 vormde Bell een band genaamd Big Fil die twee CD’s uitbracht; de eerste was een titelloze schijf en de tweede was getiteld Via De La Shekel. Op de vraag welke muziekstijl ze speelden, antwoordde Bell met “Northern Gospel!”, wat later de naam werd van een nummer op het tweede album. Zelfs nadat Big Fil stopte met optreden, ging Bell door met nog twee projecten onder de naam Uno Dos Tres Communications volume 1 en 2, die beide een vergelijkbaar muzikaal geluid hadden als Big Fil.
Mars Hill Bible ChurchEdit
Bell en zijn vrouw verhuisden van Californië naar Grand Rapids om dicht bij familie te zijn en op uitnodiging om te studeren onder pastor Ed Dobson. Hij deed veel van de preekdiensten voor de zaterdagavonddienst in Calvary Church. Bell kondigde aan dat hij zijn eigen weg zou gaan om een nieuw soort gemeenschap te stichten en zou het “Mars Hill” noemen naar de Griekse plaats waar de apostel Paulus zei: “Want toen ik rondliep en goed keek naar jullie voorwerpen van aanbidding, vond ik zelfs een altaar met deze inscriptie: AAN EEN ONBEKENDE GOD. Wat u nu aanbidt als iets onbekends, ga ik u verkondigen.”
In februari 1999 stichtte Bell Mars Hill Bible Church, de kerk kwam aanvankelijk bijeen in een gymzaal van een school in Wyoming, Michigan. Binnen een jaar kreeg de kerk de beschikking over een winkelcentrum in Grandville, Michigan, en kocht het omliggende land. In juli 2000 opende de 3.500 “grijze stoelen” faciliteit haar deuren. In 2005 woonden naar schatting 11.000 mensen de twee “samenkomsten” bij op zondag om 9 en 11 uur. In maart 2011 waren er tussen de 8.000 en 10.000 bezoekers op zondag. Zijn leer op Mars Hill inspireerde de populaire “Love Wins” bumpersticker, en de gemeente deelde deze stickers vrijelijk uit na de diensten.
Om zijn leven in balans te houden, onderhield Bell zijn vrijdagen als een persoonlijke sabbat, waarin hij geen contact toestond met elektronische middelen, en liet hij alle pastorale taken overdragen aan andere Mars Hill pastors.
In het januari 2007 nummer van het tijdschrift TheChurchReport.com, werd Bell nr. 10 genoemd in de lijst van “De 50 meest invloedrijke christenen in Amerika”, zoals gekozen door hun lezers en online bezoekers.
In juni 2011 werd Bell door Time Magazine genoemd als een van de “2011 Time 100”, de jaarlijkse lijst van het tijdschrift met de 100 meest invloedrijke mensen in de wereld.
Op 22 september 2011 kondigde Bell zijn ontslag aan bij Mars Hill Church om “een spirituele talkshow in Los Angeles” te beginnen. In juli 2012 hield Bell zijn eerste grote evenement sinds zijn vertrek bij Mars Hill, hij sprak in de Viper Room nachtclub in Los Angeles. Bell organiseerde conferenties en workshops in Laguna Beach voor “leiders, leraren, predikers, ondernemers, kunstenaars, pastors – iedereen die iets creëert en het vervolgens loslaat in de wereld.”
Andere projectenEdit
Bell is de hoofdspreker in NOOMA, een serie korte films. De titel van de videoserie, “NOOMA”, is een Engelse variant van het Griekse woord pneuma dat adem of geest betekent. Alle video’s bevatten de lessen van Bell, vergezeld van muziek geschreven en gezongen door lokale onafhankelijke artiesten, met uitzondering van de muziek van The Album Leaf die gelicenseerd is voor de NOOMA DVD Lump.
In augustus 2005 publiceerde Zondervan Publishing Bell’s eerste boek, Velvet Elvis: Repainting the Christian Faith. Velvet Elvis is, volgens de officiële online samenvatting, “voor de miljoenen mensen die gefascineerd zijn door Jezus, maar niet het standaard christelijke pakket kunnen doen. In zijn debuutboek verkent Bell een nieuw begrip van het Christelijk geloof.”
Bell’s Everything is Spiritual nationale tournee begon op 30 juni 2006 in Chicago, en trok uitverkochte zalen in steden door heel Noord-Amerika. De opbrengst van de kaartverkoop werd gebruikt om WaterAid te steunen, een internationale non-profit organisatie die zich inzet om mensen te helpen ontsnappen aan de armoede en ziekte die veroorzaakt worden door het leven zonder veilig water en sanitaire voorzieningen.
Bell’s tweede boek, getiteld Sex God: Exploring the Endless Connections between Sexuality and Spirituality, is in maart 2007 uitgekomen. In februari en maart 2007 organiseerde Bell een “Sex God” tournee op zes universiteitscampussen om zijn boek te promoten. De tournee fungeerde meer als een tijd voor boeiende vragen en gesprek. De vragen varieerden van oudtestamentische codes tot homoseksualiteit en wat christenen moeten doen met het woord “evangelisch”. Elke avond eindigde met de vertoning van NOOMA nummer 15, getiteld “YOU”.
In juni 2007 toerde Bell door het Verenigd Koninkrijk en Ierland met een serie die Calling All Peacemakers heette.
Bell begon op 5 november 2007 in Chicago aan een andere toespraaktournee. “The Gods Aren’t Angry” trok opnieuw uitverkochte zalen in steden door heel Noord-Amerika. Het onderwerp was een verhalende verdediging van rechtvaardiging door geloof en niet door werken (opoffering). De opbrengst van deze tournee werd gebruikt om het Turame Microfinance programma te steunen dat de armen in Burundi helpt, een missie die gesteund wordt door Bell’s kerk.
Bell’s 2009 project, Drops Like Stars, onderzoekt de verbanden tussen creativiteit en lijden. Drops Like Stars bestond uit een internationale tournee en een boek, aanvankelijk handgeschreven door Bell, met foto’s. De titel van het project komt van de blik van een jong kind op regendruppels op een raam ’s nachts. In plaats van zich te richten op het raadsel waarom een almachtige God lijden zou toestaan, kijkt Bell in plaats daarvan naar de creativiteit, empathie, nieuwe verbindingen en groei die uit lijden kunnen voortkomen. Toen Bell in een interview werd gevraagd hoe hij geïnteresseerd was geraakt in lijden, antwoordde hij dat hij als pastor op de eerste rij had gezeten bij de meest aangrijpende momenten in het leven van mensen. Tegelijkertijd deed hij lezingen over creativiteit en realiseerde zich: “Er was een verband tussen deze twee helften van mijn leven – al deze connecties tussen lijden en kunst maken.”
In september 2013 werd Bell geïnterviewd door Oprah voor haar Super Soul Sunday televisieshow. Bell’s boek, What We Talk About When We Talk About God, werd die maand ook genoemd als eerste aanbevolen boek in Oprah’s “Book of the Month” club.
TelevisieEdit
ABC televisie kondigde de productie aan van een nieuw televisiedrama, Stronger, mede geschreven door Bell en Carlton Cuse, de uitvoerend producent van de televisieserie Lost. De show, losjes gebaseerd op Bell’s leven en zijn ongepubliceerde roman-turned-pilot-script, zou het leven volgen van Tom Stronger, een muzikant op een spirituele reis. Uiteindelijk kregen Bell en Cuse geen toestemming om een pilot te maken voor Stronger.
Bell en Cuse zijn verder gegaan met een ander project dat wordt omschreven als een “talkshow over geloof”, gepresenteerd door Bell. Twee opnames van de voorgestelde show werden gefilmd in september 2012 in een pakhuis in het kunstdistrict van Los Angeles om een reel samen te stellen voor netwerkexecutives. Op dat moment werden ze aangeduid als “That One Show Rob Bell and Carlton Cuse Have Been Working On”, of kortweg “The September Shows”. Sindsdien is er een trailer gemaakt met The Rob Bell Show als titelkaart. Zijn eerste en tweede gast elke avond waren Cathleen Falsani en James “Jame-o” Primbram, een eco-strijder.
PodcastEdit
Rob Bell host een podcast, The Robcast, als enige gastheer, maar hij wordt regelmatig bijgestaan door gasten. Hij gelooft dat “kerken en denominaties tanende zijn” en dat het medium podcasting vrijheid biedt om te leren en spiritueel te groeien zonder de belemmeringen van instituten. Hij werd de beste religie en spiritualiteit podcast van 2015 genoemd op iTunes. Juliana Chan Erikson van het World Magazine, zette vraagtekens bij de richting die podcasts als de Robcast hun publiek sturen.