Paulus’ gebed voor de Christenen in Rome in dit vers wordt vandaag de dag in kerken vaak gebruikt als een afsluitende zegenbede. Het is een krachtige uitspraak over wat God kan doen in het hart en de geest van iedere christen.
Paulus richt dit verzoek tot de God van hoop, een andere mooie naam voor God. Hij is de enige blijvende bron van hoop die we hebben op betekenis in dit leven, en op een leven na de dood. Paulus vraagt dat de God van hoop deze gelovigen vervult met alle vreugde en vrede “in het geloven” of als zij op Hem vertrouwen. Met andere woorden, Paulus vraagt God niet om zomaar vreugde en vrede in hun harten te dumpen zonder reden. Hij vraagt dat als deze gelovigen op God vertrouwen, hun geloof vreugde en vrede in hun harten zal brengen. Met andere woorden, help hen om te blijven geloven, zodat zij vreugde en vrede kunnen ervaren.
Ten slotte vraagt Paulus dat zij deze blijdschap en vrede in het geloof mogen hebben, zodat zij door de kracht van de Heilige Geest overvloedig mogen zijn van hoop. Paulus vraagt God om hun meer te geven dan gewone menselijke hoopvolheid. Hij vraagt om een bovennatuurlijke, door de Heilige Geest aangedreven hoopvolheid.
Wat een fantastisch gebed om God te vragen voor anderen of voor onszelf. Wat kunnen we andere gelovigen meer toewensen dan vervuld te zijn van vreugde en vrede en overvloedig in hoop?