Rural Health Information Hub

Bekijk meer

De leden van een plattelandsgemeenschap gebruiken hoofdzakelijk zes soorten vervoer om zich in hun omgeving te verplaatsen. Afhankelijk van de gemeenschap, kunnen sommige vormen van vervoer meer beschikbaar zijn dan andere. Deze omvatten:

  • Bussen, inclusief die welke binnen en tussen gemeenschappen rijden
  • Passagierstreindienst, inclusief Amtrak of forensentreinlijnen
  • Passagiersluchtdienst, die commercieel, privé of semi-privé kan zijn
  • Persoonlijke voertuigen zoals auto’s, inclusief busjes en huurauto’s zoals taxi’s of ride-sharing-diensten, en golfkarretjes of terreinvoertuigen (ATV’s)
  • Voetgangersvervoer, waaronder lopen en fietsen
  • Boten, die persoonlijk eigendom kunnen zijn of als veerdienst worden geëxploiteerd

Bussen

Veel plattelandsgemeenschappen gebruiken bussen als het primaire voertuig voor hun openbaar vervoersystemen, met vaste-lijndienst op een regelmatige dienstregeling. In tegenstelling tot spoorwegsystemen die grote investeringen in infrastructuur kunnen vereisen, maken lokale of stedelijke bussystemen gebruik van bestaande wegen en goedkopere bushaltes. Dit zorgt voor meer flexibiliteit bij het ontwerpen, plannen en wijzigen van dienst routes.

Het intercity bussysteem, dat vaak grotere charter- of touringcarbussen exploiteert, is van oudsher een belangrijke vorm van vervoer in plattelandsgebieden. Intercity bussen kunnen bieden kritisch belangrijke verbindingen tussen landelijke gemeenschappen, alsmede het vervoer naar grotere, regionale vervoersknooppunten, zoals luchthavens. Vervoerssystemen concentreren zich echter steeds meer op uitbreiding van routes tussen grote stedelijke centra in plaats van kleinere plattelandsgebieden. Bovendien zijn veel vervoerders die vroeger kleinere gemeenschappen bedienden hun diensten aan het verminderen als gevolg van een laag aantal passagiers en verminderde winstgevendheid.

Passagierstreindiensten

Net als intercitybussen bieden passagierstreinen vitale vervoersverbindingen tussen plattelandsgemeenschappen. De National Railroad Passenger Corporation, ook bekend als Amtrak, is de belangrijkste aanbieder van deze dienst op het vasteland van de Verenigde Staten. De staat Alaska is ook eigenaar van de Alaska Railroad, die intercity passagiers- en vrachtdiensten aanbiedt. Terwijl de meerderheid van de passagiers treinreizigers in grootstedelijke gebieden wonen, zoals de stedelijke Northeast Corridor, kan de trein betaalbaar, toegankelijk vervoer bieden voor plattelandsbewoners die naar steden reizen voor medische zorg, zaken, werk, en andere diensten.

Passenger Air Service

Mensen die in afgelegen gebieden wonen of op plaatsen met zeer beperkte toegang tot vervoer over de grond, zoals delen van Alaska, kunnen op vliegtuigen vertrouwen om zaken te doen, goederen af te leveren, post te vervoeren, medische zorg te krijgen, en vrienden of familie te bezoeken. De federale regering verstrekt een subsidie via het Essential Air Service-programma dat is ontworpen om commerciële vluchten te ondersteunen vanuit kleine gemeenschappen die anders beperkte of geen commerciële passagiersluchtdienst zouden hebben. Momenteel ondersteunt het programma 60 plattelandsgemeenschappen in Alaska en 115 gemeenschappen in de aangrenzende Verenigde Staten.

Persoonlijke voertuigen

De auto is de belangrijkste vorm van vervoer op het platteland. Uit onderzoek blijkt dat in slechts 60% van de plattelandsdistricten openbaar vervoer beschikbaar is en dat daarvan 28% een beperkte dienstverlening heeft. Als zodanig zijn plattelandsbewoners veel meer afhankelijk van persoonlijke voertuigen (auto’s, vrachtwagens en bestelwagens) voor hun dagelijkse reisbehoeften. Volgens het Rural Transit Fact Book worden meer dan 90% van de passagiersverplaatsingen op het platteland gemaakt met de auto, en meer dan 80% van de plattelandsarbeiders pendelt alleen met een eigen voertuig. Slechts 4% van de huishoudens op het platteland geeft aan geen auto tot hun beschikking te hebben.

Plattelandsbewoners blijven ook vaker autorijden als ze ouder zijn dan 75 jaar, vergeleken met hun stedelijke tegenhangers. Voor oudere volwassenen en anderen die niet in staat zijn om te rijden in landelijke gebieden, kunnen auto-dominante gemeenschappen echter moeilijk te navigeren zijn. Bovendien kunnen ride-sharing diensten en commerciële taxi’s beperkte diensten aanbieden in/naar plattelandsgemeenschappen omwille van de kosten die gepaard gaan met het bedienen van een bevolking die geografisch verspreid is. Deze kosten kunnen langere afstanden tussen ophaallocaties en langere wachttijden tussen passagiers omvatten, die de kosten voor chauffeurs kunnen verhogen die ook kunnen worden doorberekend aan de gebruikers.

Naast auto’s, kunnen bewoners van het platteland golfkarretjes of ATV’s gebruiken voor korte ritten rond hun gemeenschap, vaak gebruikmakend van trottoirs en fietspaden om veilig autoverkeer te vermijden. Deze methoden kunnen vooral nuttig zijn voor jongere en oudere bewoners, omdat ze relatief goedkoop zijn en werken bij lagere snelheden dan auto’s.

Vervoer te voet

Fietsen en lopen worden steeds populairdere vormen van vervoer en lichaamsbeweging. Veel mensen die op het platteland wonen, kunnen echter niet te voet naar hun werk of school gaan, omdat de afstanden te groot zijn of omdat ze zich zorgen maken over de veiligheid. Sommige plattelandsgemeenschappen overwegen strategieën ter ondersteuning van voetgangersinfrastructuur om het gemakkelijker en veiliger te maken voor mensen om te lopen of te fietsen in hun gemeenschap, naar andere vervoersknooppunten zoals busstations, en voor recreatie. Daarnaast kunnen fietsdeelprogramma’s in landelijke gemeenschappen fietsen betaalbaarder en toegankelijker maken.

Boten

Vooral in sommige gemeenschappen in Alaska met beperkte toegang tot de weg, kunnen boten een belangrijke bron van vervoer zijn tussen bevolkingscentra en diensten. Op andere plaatsen kunnen veerboten dienen als verbinding tussen eiland- of riviergemeenschappen. Publieke en private veerdiensten zijn over het algemeen ontworpen om zowel passagiers als hun auto’s te vervoeren. Waterwegen kunnen ook een belangrijke bron van economische activiteit zijn voor plattelandsgemeenschappen als gevolg van toerisme, scheepvaart, of visserij- en oogstactiviteiten.

Bronnen voor meer informatie

De website van de League of American Bicyclists
Bronnen en links die richtlijnen en voorbeelden geven voor het creëren van een fietsvriendelijke gemeenschap. Inclusief voorbeelden van initiatieven die in het hele land zijn uitgevoerd en die het gemakkelijker hebben gemaakt voor mensen om de fiets als vervoermiddel te gebruiken.

Toolkit for Estimating Demand for Rural Intercity Bus Services
Document
Ontworpen voor staatsvervoersdepartementen en busdienstverleners die geïnteresseerd zijn in het leren over de behoeften aan intercity busdiensten in hun gemeenschappen. Het helpt de lezer bij het vergelijken van potentiële routes en het overwegen hoe hun middelen te prioriteren. De toolkits en bestanden voor de bijbehorende CD-ROM kunnen gratis worden gedownload of in gedrukte vorm worden aangeschaft.
Auteur(s): Fravel, F., Barboza, R., & Quan, J.
Organisatie(s): Transit Cooperative Research Program
Datum: 2011

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *