door Sylvia Kikuyama april 01, 2019
Hawaii blijft jaar na jaar gerangschikt worden als de gelukkigste staat in de natie. Iets zegt ons dat de geest van aloha, de nabijheid van de oceaan, en veel zonnige dagen bijdragen tot deze tevredenheid. En de mensen zijn niet de enigen die gelukkig zijn in Hawaï. Dankzij het milde klimaat het hele jaar door gedijen de lokale producten ook goed in de Aloha State. Hoewel weinig fruitsoorten eigenlijk inheems zijn in Hawaï, groeit exotisch fruit hier nu in overvloed.
Vers fruit is als snoepgoed op de eilanden. Als u Hawaï bezoekt, is het echt de moeite waard om een boerenmarkt, fruitkraam of kruidenierswinkel op te zoeken om een heerlijke smaak van vers lokaal fruit te ervaren.
Zekere producten volgen de gebruikelijke seizoensoogst van wat op zijn hoogtepunt is in de lente, zomer, herfst en winter; Het groeiseizoen van Hawaï duurt echter het hele jaar door. Hier zijn enkele van onze favoriete Hawaiiaanse vruchten en de beste tijd om ze te vinden.
Lilikoi (passievrucht)
Passievrucht staat in Hawaii bekend als lilikoi. Deze wrange maar zoete vrucht is bijna rond, ongeveer 1 1/2 tot 3 inches breed, met een taaie buitenste schil. Als de vrucht rijp is, is de schil geel of paars gekleurd, afhankelijk van de soort. Binnenin is de vrucht gevuld met sappig vruchtvlees en wel 250 eetbare zaden
Lilikoi groeit aan een liaan en is op zijn hoogtepunt voor de oogst van juni tot januari. Lilikoi is klaar om te eten wanneer het mollig is, een beetje meegeeft en volledig gekleurd is. In zijn gele vorm is de kleur diep goudkleurig en de paarse vruchten zijn dan bijna zwart. Wat veel mensen zich niet realiseren is dat hoe lelijker en meer gerimpeld de vrucht is aan de buitenkant, hoe zoeter hij is aan de binnenkant. De rijpste vruchten vallen gewoon van de rank af.
De eenvoudigste manier om lilikoi te eten is door hem doormidden te snijden en er met een lepel in te duiken. Vergeet niet dat je de pitjes kunt eten! Maar het is ook heerlijk als jam of gelei, verwerkt in desserts, en toegevoegd aan drankjes.
Mango
Mango is absoluut een lokale favoriet. Honolulu heeft verschillende mango-gerelateerde evenementen in de zomer, zoals het jaarlijkse Moana Festival in juli in het Moana Surfrider Hotel. Er is ook een jaarlijks Mangofestival in augustus op het Grote Eiland (Hawaii) om de geliefde vrucht te vieren.
Er zijn meer dan 60 soorten mango’s in Hawaii, maar de meest populaire variëteiten zijn Hayden, Raposa, en Pirie. Hayden, de meest voorkomende mango in Hawaii, wordt meer rood en geel met slechts een vleugje groen wanneer hij klaar is om te eten. De Hawaïaanse Rapoza begint groen, wordt dan paars en uiteindelijk geel. De Pirie mango, een oudere variëteit die op de eilanden voorkomt, is meer geel en groen dan rood.
Mangobomen produceren bloemen van december tot april. De bomen beginnen vruchten te dragen in mei, met het hoogseizoen in juli en sommige bomen geven pas vruchten in oktober.
Rijpe, sappige mango’s zijn heerlijk als ze vers en koud worden gegeten (eet de schil niet). Snijd een mango eens doormidden en snijd rond de grote pit. Kerf het vruchtvlees in, niet de schil, in een kriskras patroon. Duw vervolgens de schil omhoog, zodat de vrucht uitsteekt en met een keukengerei kan worden gegeten of gewoon met uw handen kan worden vastgehouden en in worden gebeten. Mango wordt ook vaak ingemaakt of gedroogd en gedroogd gegeten.
Guave
Een paar rijpe guaves in een fruitschaal kunnen een hele kamer begeuren. De gewone guave heeft een gele schil, roze vruchtvlees gevuld met zaden, en kan ongeveer zo groot worden als een tennisbal. Elk deel van de guave is eetbaar, zelfs de schil en de zaden. De vrucht kan vers worden gegeten en wordt vaak verwerkt tot sap, jam, gelei of pasta. Hout van de guaveboom is zeer geschikt voor het roken van vlees.
Guave kan worden gevonden in twee oogstperioden, een van augustus tot december en de tweede van januari tot april. Een perfect rijpe guave is zacht, geel en geurig. Ze geeft mee onder je vingers als je er zachtjes in knijpt. Hoe zachter een guave is, hoe zoeter hij is. Knijp niet te hard. Guaves kneuzen gemakkelijk. Rijpe guaves zijn die welke van heldergroen naar zachtgeel zijn overgegaan. Als de vrucht op zijn best is, kan er zelfs een vleugje roze op te zien zijn. De geur van een guave wordt omschreven als zoet en doordringend, wat betekent dat je de guave moet kunnen ruiken zonder hem recht voor je neus te zetten. Als de guave gefermenteerd ruikt, is hij overrijp. Guaves zijn zeer bederfelijk. Als je eenmaal een rijpe guave hebt, heb je ongeveer twee dagen voordat ze bederven, afhankelijk van hoe rijp de vrucht is als je hem te pakken krijgt.
De aardbei-guave komt ook veel voor in Hawaii. Hij smaakt naar guave met een vleugje aardbei. Hij heeft een rode schil en romig wit vruchtvlees met gele zaden. De aardbei guave is veel kleiner dan een gewone guave, ongeveer de grootte van een kwart.
Pineappel
Pineappel, hoewel niet inherent Hawaïaans, wordt vandaag de dag erkend als een vrucht van de eilanden. Op een bepaald moment leverde Hawaï meer dan 80% van de ananasconserven in de wereld. Hoewel de productie is gedaald tot minder dan 10% van de wereldwijd verkochte ananas, teelt Maui Gold Pineapple Company nog steeds ananas hier op Maui, die bekend staat om zijn extra zoete en sappige smaak.
Pananas wordt het hele jaar door geteeld. Er zijn een paar manieren om te bepalen of een ananas rijp is – kleur, tast, geur, en de pluktest.
De buitenkant van een ananas verandert van een groengrijs naar geel als hij rijpt, dus je wilt een ananas die goudgeel is. De kleur loopt op van de onderkant naar de bovenkant. Sommige ananassen zijn al rijp als ze naar de top toe nog groen zijn. Een volledig groene of bruine ananas is nog niet rijp. Als een ananas een roodbruine of geheel oranje schil, gerimpelde schil, scheurtjes, schimmel, of verwelkende bruine bladeren heeft, is hij overrijp en kan hij beginnen te rotten.
Een ananas moet zwaar aanvoelen voor zijn grootte. Hij moet stevig zijn, maar meegeven als je erop duwt.
Controleer de geur aan de basis van de ananas, waar het aroma het sterkst is. Als een ananas zoet ruikt, is hij rijp. Een overrijpe ananas ruikt gefermenteerd naar alcohol of azijn.
Als je alle andere tests hebt gedaan en nog steeds onzeker bent, probeer dan een binnenblad van de kroon van de ananas te plukken. Het blad moet er zonder veel weerstand uitkomen.
Kokosnoot
De kokospalm produceert het hele jaar door vruchten. Omdat de kokosnoot verschillende toepassingen heeft, waaronder kokoswater, kokosmelk en kokosolie, wordt hij in verschillende stadia van rijpheid geoogst.
Om kokoswater te krijgen, moet de kokosnoot worden geoogst als hij nog jong en groen aan de boom hangt. Een jonge kokosnoot is malser en zit vol water.
Als de kokosnoot rijpt, wordt de groene kokosnoot bruin. Van binnen wordt het water minder, en het kokosvlees verandert van een zachtere, gelatineachtige consistentie in stevig wit kokosvlees.
Wanneer het zachtere kokosvlees wordt geraspt en vervolgens geperst, is de resulterende vloeistof kokosmelk. Zodra de buitenkant bruin is en het vlees hard wordt, kan de kokos gedroogd en versnipperd worden of tot vlokken of chips verwerkt worden. Dit is ook het punt waarop kokosvlees in olie wordt omgezet.
Banaan
Wist u dat er zo’n 1000 verschillende soorten bananen bestaan? Het is dan ook jammer dat de meeste Amerikanen alleen bekend zijn met de Cavendish-banaan (ook wel “Williams-banaan” genoemd) die u in de winkel vindt.
U kunt uw bananenpalet uitbreiden in Hawaï, waar verschillende bananenvariëteiten te vinden zijn, van groot tot klein, extreem lichtgeel tot roodachtig roze. De appelbanaan is een van de populairste bananensoorten die u in Hawaï aantreft. Hij is korter, zoeter en rijker aan vitamine A en C dan de Cavendish, met smaken van appels en aardbeien. Ze kunnen het hele jaar door worden geoogst, maar het hoogseizoen loopt van juni tot oktober.
Papaya
Papaya’s in Hawaï zijn zo smaakvol dat ze als andere vruchten moeten worden beschouwd dan de papaja’s die op het vasteland te vinden zijn. Ze zijn het hele jaar door verkrijgbaar in Hawaï en je weet dat ze rijp zijn als ze van groen naar geel verkleuren. Om ze te eten, snij je ze in de lengte doormidden, schep je de pitjes eruit, en smullen maar!
De ronde, zwarte pitjes zijn ook eetbaar. Deze worden vermalen en toegevoegd aan saladedressings, waar ze een peperige smaak geven.
Sterfruit
Sterfruit dankt zijn naam aan de vijf ribbels aan de zijkanten, die een stervorm vormen wanneer je ze doorsnijdt. De vrucht is ongeveer 5 tot 6 centimeter lang en heeft een gladde, wasachtige schil die geel kleurt als hij rijp is.
Sterfruit is verkrijgbaar van september tot april. De hele vrucht is eetbaar. Hij kan vers worden gegeten, tot sap worden verwerkt of worden gedroogd. Sterfruit is een mooie toevoeging aan salades, en gedroogde sterfruit kan worden verwerkt tot een speciale traktatie door het in chocolade te dopen.
Sylvia Kikuyama
auteur