Abstract
Een studie werd ondernomen om te bepalen of langdurig gebruik van een koper intrauterine device (IUD) geassocieerd was met enige verandering in de serum koperniveaus en daarmee of absorptie van koper uit het apparaat in utero zou kunnen resulteren in koper toxiciteit. Seriële bepalingen bij dragers van een koperspiraaltje toonden aan dat er geen verandering in de serumkopergehalten optrad gedurende een periode van maximaal 24 maanden. Het gemiddelde bereik en de frequentieverdeling van de serumkopergehalten bij langdurige koperspiraaltje-dragers was vergelijkbaar met die in de normale populatie. Er was geen verschil in de gemiddelde 24-uurs urinaire koperuitscheiding tussen de controlegroep en de koperspiraaltje-dragers. De gegevens suggereren dat het koper dat uit een koperspiraaltje vrijkomt, niet gemakkelijk uit de baarmoedervloeistof wordt geabsorbeerd. Deze hypothese moet worden geverifieerd.
PIP: Deze studie werd uitgevoerd om te bepalen of langdurig gebruik van koperspiraaltjes geassocieerd was met enige verandering in serum koperniveaus bij gebruikers. Deze studie had zowel een cross-sectioneel als een longitudinaal deel, waarbij het cross-sectionele aspect 148 controles omvatte en 202 vrouwen die ofwel de Lippes-lus (n=95) ofwel de koperen T 200 (n=107) gebruikten gedurende 6-48 maanden. Het longitudinale aspect werd uitgevoerd bij 7 vrouwen die geen enkele vorm van anticonceptie gebruikten en bij 17 vrouwen bij wie een koperspiraaltje was ingebracht; gedurende 24 maanden werden om de 3 maanden serumspiegels van koper gemeten. Het doel was om vast te stellen of er gevaar van kopertoxiciteit bestaat bij gebruik van een koperspiraaltje. Seriële bepalingen bij koperspiraaltje-dragers toonden aan dat er tot 24 maanden geen verandering in de serumkoper-spiegels optrad. Het gemiddelde bereik en de frequentieverdeling van de serum koperniveaus bij langdurige koperspiraaltje-dragers waren vergelijkbaar met die in de normale (controle) populatie. Bovendien was er geen verschil in de gemiddelde 24-uurs uitscheiding van koper in de urine tussen de controlegroep en de koperspiraaltje-gebruikers. De resultaten bevestigden de eerste hypothese van de onderzoekers, dat koper dat uit een koperspiraaltje vrijkomt, niet gemakkelijk wordt geabsorbeerd.