Sheryl Crow

1986-1991: beginjarenEdit

Na haar afstuderen aan de Universiteit van Missouri werkte Crow als muzieklerares aan de Kellison Elementary School in Fenton, Missouri. Overdag lesgeven gaf haar de kans om in het weekend in bands te zingen. Later werd ze voorgesteld aan de plaatselijke muzikant en platenproducer Jay Oliver. Hij had een studio in de kelder van zijn ouderlijk huis in St. Louis en hielp haar door haar te gebruiken in reclamejingles. Haar eerste jingle was een terug-naar-school spotje voor het St. Louis warenhuis Famous-Barr. Niet lang daarna zong ze in reclamespotjes voor McDonald’s en Toyota. Ze werd geciteerd in een 60 Minutes segment waarin ze zei dat ze alleen al met de McDonald’s advertentie $40,000 verdiende.

Crow toerde met Michael Jackson als achtergrondzangeres tijdens diens Bad tour 1987-1989, en trad vaak op met Jackson op “I Just Can’t Stop Loving You”. Ze nam ook achtergrondvocalen op voor Stevie Wonder, Belinda Carlisle, Jimmy Buffett, en Don Henley.

In 1989 droeg Crow achtergrondvocalen bij aan het Neal Schon nummer “Smoke of the Revolution” van zijn album Late Nite.

Crow zong ook in de kortstondige Steven Bochco drama Cop Rock serie finale in 1990 en haar nummer “Heal Somebody” verscheen in de film Bright Angel. In 1991 verscheen haar opname van “Welcome to the Real Life” op de soundtrack van de Brian Bosworth actiefilm, Stone Cold. Later dat jaar werd haar uitvoering van “Hundreds of Tears” opgenomen op de soundtrack van Point Break en zong ze een duet met Kenny Loggins op het nummer “I Would Do Anything”, afkomstig van diens album Leap of Faith.

1992: geschrapt debuutalbumEdit

In 1992 nam Crow haar eerste poging tot een debuutalbum op met Sting’s platenproducer Hugh Padgham. Het titelloze debuutalbum zou in september 1992 worden uitgebracht, maar Crow en haar label besloten wederzijds dat het album het niet waard was om te worden uitgebracht. Crow beschreef het als “te geproduceerd” en “gladjes”. Er zijn echter een handvol cassette-exemplaren van het album uitgelekt, samen met persmappen voor publiciteit over het album. Dit album werd op grote schaal verspreid via file sharing netwerken en fanhandel. Ondertussen werden Crow’s nummers opgenomen door grote artiesten als Celine Dion, Tina Turner en Wynonna Judd.

1993-1997: Internationaal succesEdit

Crow begon te daten met Kevin Gilbert en sloot zich bij hem aan in een ad hoc groep muzikanten die bij zichzelf bekend stonden als de “Tuesday Music Club”. De groep bestond als een informeel songwriting collectief voorafgaand aan haar associatie met Crow, maar ontwikkelde zich snel tot een voertuig voor haar debuutalbum na haar komst. Groepsleden Gilbert, David Baerwald, en David Ricketts (beiden voorheen van David & David), Bill Bottrell, Brian MacLeod, en Dan Schwartz delen songwriting credits met Crow op haar debuutalbum, Tuesday Night Music Club, uitgebracht in augustus 1993. Haar relatie met Gilbert werd al snel na het uitbrengen van het album bitter, en er ontstonden geschillen over songwriting credits. Tuesday Night Music Club bevatte veel van de nummers geschreven door vrienden van Crow, met inbegrip van de tweede single, “Leaving Las Vegas”. Het album kreeg maar langzaam aandacht, totdat “All I Wanna Do” een onverwachte hit werd in oktober 1994. Zoals ze later in People verklaarde, vond ze een oud poëzieboek in een tweedehands boekenwinkel in de buurt van Los Angeles en gebruikte een gedicht als de tekst van het nummer. De singles “Strong Enough” en “Can’t Cry Anymore” werden ook uitgebracht, waarbij het eerste nummer (“Strong Enough”) op nummer 5 van Billboard belandde en “Can’t Cry Anymore” de Top 40 haalde. Tuesday Night Music Club verkocht in de jaren 90 meer dan 7 miljoen exemplaren in de VS en UK. Het album leverde Crow in 1995 ook drie Grammy Awards op: Record of the Year, Best New Artist en Best Female Vocal Performance.

Crow trad op tijdens het Woodstock Festival in 1994, en verscheen in de “New Faces” sectie van Rolling Stone in 1994. Ze verzorgde ook de achtergrondzang bij het nummer “The Garden of Allah” van Don Henley’s 1995 album Actual Miles: Henley’s Greatest Hits.

In 1996 bracht Crow haar zelfgetitelde tweede album uit. Ze produceerde het album zelf en bespeelde ook een verscheidenheid aan instrumenten, van verschillende gitaren, bas of pedal steel tot verschillende orgels en piano. De debuutsingle, “If It Makes You Happy”, werd een radiosucces en leverde haar twee Grammy Awards op voor Beste Vrouwelijke Rock Vocale Prestatie en Beste Rock Album. Andere singles waren “A Change Would Do You Good”, “Home”, en “Everyday Is a Winding Road”. Het album werd verboden bij Wal-Mart, omdat in de tekst van “Love Is a Good Thing” Crow zegt dat Wal-Mart wapens verkoopt aan kinderen. Het album bevat ook een protestsong genaamd “Redemption Day”, dat door Johnny Cash werd gecoverd op zijn laatste album American VI: Ain’t No Grave.

Crow trad op tijdens Another Roadside Attraction in 1997. Ook in 1997 droeg Crow bij aan het themalied van de James Bond film Tomorrow Never Dies. Haar lied “Tomorrow Never Dies” werd genomineerd voor een Grammy Award en Best Original Song Golden Globe.

1998-1999: The Globe Sessions en live albumEdit

Crow in The Grove van Los Angeles, Californië in 2002, met gitarist Peter Stroud

Crow werkte mee aan Scott Weiland’s album uit 1998, 12 Bar Blues. Eveneens in 1998 bracht Crow The Globe Sessions uit. In deze periode vertelde ze in interviews dat ze door een diepe depressie was gegaan, en er werd gespeculeerd over een korte affaire met Eric Clapton. De debuutsingle van dit album, “My Favorite Mistake”, zou over Clapton gaan, maar Crow zegt iets anders – dat het nummer over een flirtende ex-vriend gaat. Crow heeft geweigerd te zeggen over wie het liedje ging en vertelde Billboard magazine bij de release van haar album, “Oh, er zal zoveel speculatie zijn, en daardoor is er een grote veiligheid en bescherming in het feit dat mensen zoveel verschillende mensen zullen raden en ik ben de enige persoon die het ooit echt zal weten. Ik ben erg gesloten over met wie ik relaties heb gehad, en ik praat er niet over in de pers. Ik praat er zelfs niet echt over met de mensen om me heen.” Ondanks de moeilijkheden bij het opnemen van het album vertelde Crow in 2005 aan de BBC dat: “Mijn favoriete single is ‘My Favorite Mistake’. Het was erg leuk om op te nemen en het is nog steeds erg leuk om te spelen.” Het album won Best Rock Album bij de 1999 Grammy Awards. Het werd opnieuw uitgebracht in 1999, met een bonustrack, Crow’s cover van het Guns N’ Roses nummer “Sweet Child o’ Mine”, dat werd opgenomen op de soundtrack van de film Big Daddy. Het nummer won in 1999 de Grammy voor Beste Vrouwelijke Rock Vocale Optreden. Andere singles waren “There Goes the Neighborhood”, “Anything but Down”, en “The Difficult Kind”. Crow won de 2001 Grammy voor Beste Vrouwelijke Rock Vocal Performance voor There Goes the Neighborhood. The Globe Sessions bereikte een hoogtepunt op nummer 5 in de Billboard 200 chart, met een verkoop van 2 miljoen in de VS in januari 2008. Later in 1998 nam Crow deel aan een live concert als eerbetoon aan Burt Bacharach en zong mee op “One Less Bell to Answer”.

In 1999 maakte Crow ook haar acteerdebuut als een noodlottige zwerver in het suspense/drama The Minus Man, met in de hoofdrol haar toenmalige vriend Owen Wilson als seriemoordenaar. Eveneens in 1999 verscheen ze in Prince’s album Rave Un2 the Joy Fantastic, waar ze achtergrondzang zong in het nummer “Baby Knows”. Prince nam een cover van haar “Everyday Is a Winding Road” op in het album. Ze verscheen ook in Zucchero Fornaciari’s collectie Overdose d’amore/The Ballads met het nummer “Blue” (mede geschreven door Bono).

Ze bracht ook een live album uit genaamd Sheryl Crow and Friends: Live From Central Park. Op de plaat zong Crow veel van haar hitsingles met nieuwe muzikale spinsels en gastoptredens van vele andere muzikanten, waaronder Sarah McLachlan, Stevie Nicks, de Dixie Chicks, Keith Richards, en Eric Clapton. Het bevatte “There Goes the Neighborhood”, dat de Grammy won voor Beste Vrouwelijke Rock Vocale Prestatie.

2002-2004: C’mon, C’mon and The Very Best ofEdit

Crow en Mick Jagger op het podium tijdens een concert van de Rolling Stones in 2002

Crow is al sinds eind jaren negentig betrokken bij de Scleroderma Research Foundation (SRF), Ze trad op tijdens inzamelingsacties en raakte bevriend met Sharon Monsky. In 2002, als gevolg van het overlijden van haar vriend Kent Sexton aan sclerodermie, onderbrak ze het werk aan haar nieuwe album C’mon C’mon om de traditionele hymne “Be Still, My Soul” op te nemen, om te spelen op zijn begrafenis. In november van dat jaar werd het als single uitgebracht, waarvan de opbrengst naar SRF ging.

Haar vierde studio album, C’mon, C’mon, kwam uit in 2002, en bracht de hitsingle “Soak Up the Sun” voort. De tweede single, “Steve McQueen”, won de Female Rock Vocal Performance Grammy.

Crow op de Houston Livestock Show and Rodeo in 2007

Crow verzette zich tegen de invasie van Irak in 2003 en droeg een shirt met de tekst “I don’t believe in your war, Mr. Bush!” tijdens een optreden op Good Morning America en plaatste een open brief op haar website waarin ze uitlegde waarom ze tegen was. Tijdens een optreden met Kid Rock op de 45ste jaarlijkse Grammy Awards droeg ze een groot vredesteken en een gitaarband met de woorden “No War”. In 2003 betuigde ze haar steun aan gewonde soldaten door op haar gitaar te spelen en te zingen voor individuele patiënten in het Walter Reed Army Medical Center.

Ze nam het nummer “Kiss That Girl” op voor de film Bridget Jones’s Diary. Ook nam ze een coverversie op van The Beatles’ song “Mother Nature’s Son” voor de film I Am Sam. Crow zong een duet met rock artiest Kid Rock op de crossover hit single “Picture”, van Kid Rock’s 2001 album Cocky. Ze assisteerde hem ook op het nummer “Run Off to L.A.”.

Crow werkte samen met Michelle Branch aan het nummer “Love Me Like That” voor Branch’s tweede album, Hotel Paper, uitgebracht in 2003.

Ze was te horen op het Johnny Cash album American III: Solitary Man op het nummer “Field of Diamonds” als achtergrondzangeres, en speelde ook accordeon voor de nummers “Wayfaring Stranger” en “Mary of the Wild Moor”.

In 2003 werd een greatest hits compilatie uitgebracht genaamd The Very Best of Sheryl Crow. Daarop stonden veel van haar hitsingles, maar ook enkele nieuwe nummers. Onder hen was de jaren 1960 pop song, “The First Cut Is the Deepest” door Cat Stevens, dat werd haar grootste radio hit sinds “All I Wanna Do”. Ze bracht ook de single “Light in Your Eyes” uit, die beperkte airplay kreeg. “The First Cut Is the Deepest” leverde haar twee American Music Awards op voor respectievelijk Beste Pop/Rock Artiest en Volwassen Eigentijdse Artiest van het Jaar.

In 2004 verscheen Crow als musicaltheaterartieste in de Cole Porter biografische film De-Lovely.

2005-2007: WildflowerEdit

Crow at Crossroads 2007

Crow in Memphis, Tennessee, op 18 augustus 2007

Haar vijfde studioalbum, Wildflower, werd uitgebracht in september 2005. Hoewel het album debuteerde op nummer 2 in de Billboard charts, kreeg het gemengde kritieken en was het commercieel niet zo succesvol als haar vorige albums. In december 2005 werd het album genomineerd voor een Best Pop Vocal Album Grammy, terwijl Crow genomineerd werd voor een Best Female Pop Vocal Performance Grammy voor de eerste single Good Is Good. Uiteindelijk verloor ze echter in beide categorieën van Kelly Clarkson. Het album kreeg een nieuwe boost in 2006 toen de tweede single werd aangekondigd als Always on Your Side, opnieuw opgenomen met de Britse muzikant Sting en naar de radio gestuurd, waar het snel werd omarmd in de Adult Top 40. De samenwerking met Sting resulteerde in een Grammy-nominatie voor Best Pop Collaboration With Vocals. In januari 2008 werd Wildflower 949.000 keer verkocht in de Verenigde Staten.

In 2006 leverde Crow een bijdrage met “Real Gone”, het openingsnummer van de soundtrack van Disney en Pixar’s animatiefilm Cars uit 2006. Half februari 2006 werd bij Crow borstkanker in een vroeg stadium geconstateerd, en haar artsen verklaarden: “De prognose voor een volledig herstel is uitstekend.”

Crow’s eerste concert na haar kankerdiagnose was op 18 mei van dat jaar in Orlando, Florida, waar ze speelde voor meer dan 10.000 informatietechnologie professionals op de SAP Sapphire Convention. Haar eerste publieke optreden was op 12 juni, toen ze optrad in het Murat Theater in Indianapolis, Indiana. Ze verscheen ook bij Larry King Live op CNN op 23 augustus 2006. In deze show sprak ze over haar comeback, haar breuk met Lance Armstrong, haar vroegere baan als achtergrondzangeres van Michael Jackson, en haar ervaring als overlevende van borstkanker.

In het najaar van 2006 werd Crow genomineerd voor een Golden Globe Award voor het lied Try Not To Remember (Best Original Song categorie) uit de film Home of the Brave.

In het begin van 2007 stond Crow gepland om te zingen op een jaarlijks benefietconcert voor The Cardinal Glennon Children’s Hospital dat sportverslaggever Bob Costas elk jaar organiseert. Haar optreden werd tegengewerkt door de katholieke aartsbisschop Raymond Burke vanwege haar standpunt over abortus. Burke trad af als voorzitter van de raad van bestuur van het medisch centrum toen Crow’s optreden werd bevestigd.

Crow schreef een voorwoord voor het boek Crazy Sexy Cancer Tips, een boek geschreven door Kris Carr dat was gebaseerd op haar documentairefilm Crazy Sexy Cancer uit 2007. Crow droeg haar cover van The Beatles’ “Here Comes the Sun” bij op de soundtrack voor de DreamWorks animatiefilm Bee Movie in november 2007. Ze droeg achtergrondvocalen bij aan Ryan Adams’ nummer “Two” van zijn album Easy Tiger.

2008-2009: DetoursEdit

Crow keerde terug met haar zesde studioalbum Detours, dat werd uitgebracht op 5 februari 2008. Detours debuteerde op nummer 2 in de US Billboard 200 chart met een verkoop van bijna 92.000 exemplaren in de eerste week en nog eens 52.000 exemplaren in de tweede week. Ter ondersteuning van het nieuwe album, lanceerde Crow een 25-daagse tour met James Blunt, en de line-up bevatte reggae groep Toots and the Maytals na te zijn uitgekozen door Crow, die zei dat ze een van haar favoriete bands zijn.

Detours werd opgenomen op Crow’s boerderij in Nashville. Haar zoon, Wyatt, maakt een verschijning op het nummer “Lullaby for Wyatt”, dat te horen is in de film Grace Is Gone.

“Shine Over Babylon” was de eerste promotionele single van het album (alleen te downloaden). De eerste officiële single die van het album werd uitgebracht was “Love Is Free”, gevolgd door “Out of Our Heads”. In 2010 waren er van Detours wereldwijd meer dan 700.000 exemplaren verkocht.

Crow trad op tijdens de laatste dag van de Democratische Nationale Conventie van 2008 in Denver, Colorado

Crow steunde Barack Obama tijdens de presidentsverkiezingen van 2008 in de Verenigde Staten en trad later op tijdens de vierde en laatste dag van de Democratische Nationale Conventie van 2008.

Crow nam ook een studioversie op van “So Glad We Made It” voor de Team USA Olympic Soundtrack, in samenwerking met de sponsors van het Amerikaanse Olympische team van 2008, AT&T. Crow verklaarde ook dat ze $1 van elk gekocht ticket voor haar 2008 tour zou doneren aan het United Nations World Food Programme.

A&M Records bracht Crow’s debuutalbum, Tuesday Night Music Club, opnieuw uit als een deluxe versie 2CD/DVD set op 17 november 2009. De uitgave bevatte de single “Killer Life”, die matig scoorde bij de alternatieve radio voor volwassenen. De bonus CD bevat onuitgebrachte songs en B-sides, en een nieuwe mix van “I Shall Believe”. De DVD bevat muziekvideo’s voor elk van de singles van het album.

In augustus 2008 lanceerde Crow (in samenwerking met Western Glove Works) een jeansmerk, Bootheel Trading Company.

Crow in januari 2008

Op 4 april 2009 nam Crow, die Transcendente Meditatie beoefent, deel aan een benefietconcert in de Radio City Music Hall in New York georganiseerd door de David Lynch Foundation ter ondersteuning van het doel van de Foundation om een miljoen risicostudenten te leren mediteren. Zij en Ben Harper brachten George Harrison’s “My Sweet Lord”. Andere artiesten op het concert waren Paul McCartney, Ringo Starr, Mike Love, Moby, Eddie Vedder en Donovan.

2010-2012: 100 Miles from MemphisEdit

Crow met Stevie Wonder tijdens het inwijdingsconcert voor het Martin Luther King Jr. Memorial op 16 oktober 2011.

In 2010 droeg Crow de originele gesproken track “My Name Is Mwamaroyi” bij aan de Enough Project en Downtown Records’ Raise Hope for Congo compilatie. Met de opbrengst van de compilatie worden inspanningen gefinancierd om de bescherming en emancipatie van Congolese vrouwen tot een prioriteit te maken, en mensen over de hele wereld te inspireren om hun stem te verheffen voor vrede in Congo.

A&M Records bracht Crow’s zevende studioalbum, 100 Miles from Memphis, uit op 20 juli 2010. Het album heeft een klassieke Memphis soul vibe en bevat de lead single “Summer Day”.

Later dat jaar, voegde ze zich bij Loretta Lynn en country zangeres Miranda Lambert op een update van Lynn’s song “Coal Miner’s Daughter” voor het 2010 album Coal Miner’s Daughter: A Tribute to Loretta Lynn. Later brachten ze het nummer ten gehore tijdens de 44th Annual Country Music Awards in november.

In juli 2011 trad Crow op tijdens de openingsavond van de Cheyenne Frontier Days Rodeo. Voorvechters van dierenwelzijn hadden er bij haar op aangedrongen dit niet te doen, omdat er sprake zou zijn van dierenmishandeling tijdens het evenement. Bijna 13.000 mensen ondertekenden een petitie waarin ze Crow opriepen niet op te treden.

Op 20 september 2011 werd bekend dat Crow de muziek en teksten zal schrijven voor Diner, een nieuwe musical geïnspireerd op de veelgeprezen film uit 1982. De show komt naar Broadway in de herfst van 2012, en zal worden geregisseerd en gechoreografeerd door Tony Award winnares Kathleen Marshall.

Op 11 oktober 2011 bracht William Shatner het album Seeking Major Tom uit, waarop Crow het nummer “Mrs. Major Tom” zong van de elektronische muziek artiest KIA, in 2003 uitgebracht op het album Adieu Shinjuku Zulu.

Op 21 september 2012 bracht Mailboat Records Mark Twain uit: Words & Music, een americana dubbel-cd die het leven van Mark Twain vertelt in gesproken woord en zang. Het project was een benefiet voor het Mark Twain Boyhood Home & Museum in Hannibal, Missouri. Crow zong het enige historische nummer van het project, Stephen Foster’s “Beautiful Dreamer”. Het lied werd a capella gezongen en begeleidde het verhaal over de begindagen van Mark Twain’s jonge gezin in Hartford, Connecticut. Andere artiesten die aan het project meewerkten, geproduceerd door Carl Jackson, waren onder meer Jimmy Buffett, Clint Eastwood, Garrison Keillor, Brad Paisley, Emmylou Harris, Vince Gill, Ricky Skaggs, en anderen. AirPlay Direct meldde het project als het meest gedownloade Americana album.

In september 2012 was Crow te horen in een campagne genaamd 30 Songs/30 Days ter ondersteuning van Half the Sky: Turning Oppression into Opportunity for Women Worldwide, een multiplatform mediaproject geïnspireerd door het boek van Nicholas Kristof en Sheryl WuDunn.

Crow werd door journaliste Katie Couric uitgenodigd om het themalied te schrijven voor haar nieuwe talkshow, Katie. Het nummer, getiteld “This Day”, werd genomineerd voor een Daytime Emmy Award in de categorie Outstanding Original Song.

Op 1 november 2012 bracht Crow een origineel nummer uit dat ze “Woman in the White House” noemde en dat gratis te downloaden was. Zoals de titel suggereert, verdedigt het country-getinte liedje het idee van een vrouwelijke president. Gemengde kritieken van critici varieerden van “een beetje betuttelend en gender essentialistisch” tot “goedmoedig en goedbedoeld”. Het liedje, geprezen om zijn tongue-in-cheek teksten, werd becommentarieerd door country zanger Brad Paisley, die het karakteriseerde als “all in good fun”. Het nummer werd later uitgebracht als digitale download op iTunes en een deel van de opbrengst werd gedoneerd aan het Amerikaanse Rode Kruis om te helpen bij de herstelwerkzaamheden na de orkaan Sandy.

Ook in 2012 rangschikte VH1 Crow op nr. 25 als een van de 100 Greatest Women in Music.

2013-2015: Feels Like HomeEdit

In 2011 scheidde Crow zich af van haar label, A&M Records. De zangeres volgde het advies van Nashville-buurman Brad Paisley op en, nadat ze was voorgesteld aan producer Justin Niebank en verschillende in Nashville gevestigde songwriters zoals Chris DuBois, Luke Laird en Chris Stapleton, begon ze in 2013 aan haar eerste countrymuziekproject.

In 2013 tekende Crow een platencontract bij Warner Music Nashville en bracht een paar maanden later “Easy” uit, de eerste single van het aankomende album, dat haar eerste top twintig countryradiohit werd en haar hoogst genoteerde leadsingle sinds 2005. Feels Like Home werd uitgebracht op 10 september 2013, en debuteerde op nummer zeven in de Billboard 200 met een eerste-week verkoop van meer dan 36.000 exemplaren, en werd Crow’s negende top tien album.

Crow was een van de openingsacts voor George Strait’s 2014 leg van The Cowboy Rides Away Tour. Samen met Stevie Nicks, Bonnie Raitt, Emmylou Harris en Carrie Underwood maakte ze haar opwachting bij de Rock and Roll Hall of Fame inductieceremonie, waarbij ze een eerbetoon bracht aan Linda Ronstadt, die een van de inductees van 2014 was. Crow sloot zich, samen met countryband Gloriana, aan bij Rascal Flatts op hun Rewind Tour, die op 16 mei 2014 van start ging.

Het 40-jarige jubileumviering benefietconcert van het Austin City Limits Festival werd gehouden op 26 juni 2014. Crow was gastheer van het evenement samen met Jeff Bridges en trad op met Kris Kristofferson, Gary Clark Jr., Alabama Shakes, evenals haar voormalige gitarist Doyle Bramhall II. Crow zong op een vertolking van “Baby, It’s Cold Outside” dat verscheen op Darius Rucker’s kerstalbum, Home for the Holidays. In december 2015 coverde ze “A Hard Day’s Night” tijdens het John Lennon 75th Birthday Concert, en vertolkte ze “Two More Bottles of Wine” met Vince Gill tijdens een ander tribute concert: The Life & Songs of Emmylou Harris.

2017-heden: Be Myself en ThreadsEdit

Crow duet met Americana-artiest Rodney Crowell op het nummer “I’m Tied To Ya” van zijn album Close Ties dat in maart 2017 uitkwam. Crow’s tiende studioalbum, Be Myself, werd uitgebracht op 21 april 2017. Het werd gecoproduceerd door Crow, Jeff Trott en Tchad Blake, en is de eerste keer dat de laatste op een van Crow’s studioalbums verscheen sinds The Globe Sessions in 1998. Het is door Crow beschreven als een terugkeer naar het geluid van haar jaren negentig werk, en opzettelijk vermijdt ze het door country beïnvloede geluid van haar vorige album. Ze heeft gezegd dat ze niet genoot van het politieke promotiesysteem dat door country radio werd gebruikt, zeggende: “Je doet veel gratis voor radiostations in ruil voor het gedraaid worden tussen drie en vier uur ’s nachts. En dat is gewoon niet hoe andere formats werken, en dat gaat tegen mijn gevoel in. Ik ben te oud om dat voor mezelf toe te staan, en om daarvoor een nacht weg van mijn kind door te brengen is niet verantwoord.” Een uitgebreide tournee is gepland ter ondersteuning van het album, evenals een zesdaagse “Outlaws” tour in juli 2017 met als hoofdact Willie Nelson en met artiesten als Bob Dylan, Jason Isbell, Margo Price en Hayes Carll onder anderen. In juni 2018 ondersteunde Crow James Taylor op een deel van zijn Amerikaanse tournee nadat oorspronkelijke support Bonnie Raitt om gezondheidsredenen een aantal shows moest missen. Daarna begon ze aan een “Greatest Hits” tour in het Verenigd Koninkrijk, afgesloten met een set op het Isle of Wight Festival op 24 juni.

Ook is er een album met duetten in de maak, met bijdragen van Don Henley, Jason Isbell, Maren Morris, Chris Stapleton, Joe Walsh, Sting, Stevie Nicks, Lucius (band), Willie Nelson, Vince Gill, Emmylou Harris en Kris Kristofferson, en Keith Richards, die een duet zal spelen op een Rolling Stones cover. Ook zal een herwerkte versie te horen zijn van “Redemption Day”, een nummer van Crow’s titelloze plaat uit 1996. Hierop zal Johnny Cash zingen van zijn eigen cover van het nummer, dat postuum werd uitgebracht op zijn album American VI: Ain’t No Grave uit 2010. Tijdens de promotie van haar UK tour bracht Crow “Wouldn’t Wanna Be Like You” uit met St. Vincent en onthulde ze dat ze van plan is om het duettenproject haar laatste album te laten zijn, omdat het onmogelijk is om iets uit te brengen dat zo’n samenkomst van artiesten kan opvolgen. Ze voegde eraan toe dat ze zal blijven schrijven en toeren en dat ze mogelijk korte muziek zal uitbrengen, vergelijkbaar met extended plays. Crow kondigde de titel voor dit laatste album, Threads, aan op 22 mei 2019, samen met een nieuw nummer “Live Wire” waarin Bonnie Raitt en Mavis Staples te horen zijn. Ze verklaarde ook dat het album op 30 augustus zou verschijnen. De week daarop bracht Crow nog een track uit, “Prove You Wrong” featuring Maren Morris and Stevie Nicks.

Op 25 juni 2019 noemde The New York Times Magazine Sheryl Crow onder honderden artiesten wiens materiaal naar verluidt was vernietigd in de Universal-brand van 2008. Crow bevestigde aan BBC News dat de master- en veiligheidsback-ups voor haar eerste zeven albums verloren gingen in de brand, en zei dat ze niet op de hoogte was gebracht van hun vernietiging totdat ze het Times-rapport las.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *