Overzicht
Een non-profit organisatie is een groep die is georganiseerd voor andere doeleinden dan het maken van winst en waarbij geen deel van de inkomsten van de organisatie wordt uitgekeerd aan de leden, bestuurders of functionarissen. Vennootschappen zonder winstoogmerk worden vaak aangeduid als “non-stock corporations”. Zij kunnen de vorm aannemen van een vennootschap, een individuele onderneming (bijvoorbeeld individuele liefdadigheidsbijdragen), een vereniging zonder rechtspersoonlijkheid, een vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid, een stichting (die zich onderscheidt door de schenking door een stichter en die de vorm aanneemt van een trustschap) of een condominium (gezamenlijk eigendom van gemeenschappelijke ruimten door eigenaars van aangrenzende individuele eenheden, opgericht volgens de condominiumwetten van de staat). Non-profitorganisaties moeten bij hun oprichting als non-profitorganisaties worden aangemerkt en mogen alleen doeleinden nastreven die zijn toegestaan bij de statuten voor non-profitorganisaties. Non-profitorganisaties zijn onder meer kerken, openbare scholen, openbare liefdadigheidsinstellingen, openbare klinieken en ziekenhuizen, politieke organisaties, verenigingen voor rechtshulp, vrijwilligersorganisaties, vakbonden, beroepsverenigingen, onderzoeksinstituten, musea en sommige overheidsinstanties.
Non-profitorganisaties zijn georganiseerd volgens staatsrecht. Voor non-profitorganisaties hebben sommige staten de Revised Model Non-Profit Corporation Act (1986) aangenomen. Voor verenigingen zonder winstoogmerk hebben enkele staten de Uniform Unincorporated Non-Profit Association Act aangenomen (zie Colorado §§ 7-30-101 t/m 7-30-119). In sommige staten zijn non-profitorganisaties vrijgesteld van staatsbelastingen en werkgelegenheidsprogramma’s van de staat, zoals de bijdrage voor werkloosheidsuitkeringen. Sommige staten verlenen non-profitorganisaties immuniteit voor aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad (zie de wet van Massachusetts die immuniteit verleent aan een kleine groep non-profitorganisaties) en andere staten beperken de aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad door een schadevergoedingsplafond vast te stellen. De wetgeving van de staat regelt ook de voorrechten op het gebied van solicitatie en erkenningsvereisten zoals licenties en vergunningen. Elke staat definieert non-profit anders. Sommige staten maken onderscheid tussen organisaties zonder winstoogmerk zonder liefdadigheidsdoelen (zoals een sport- of beroepsvereniging) en liefdadigheidsverenigingen om te bepalen welke wettelijke privileges de respectieve organisaties krijgen.
Voor federale belastingdoeleinden is een organisatie vrijgesteld van belasting als zij uitsluitend is georganiseerd en wordt geëxploiteerd voor religieuze, liefdadige, wetenschappelijke, literaire, educatieve doeleinden, ter voorkoming van wreedheid jegens kinderen of dieren, en/of ter ontwikkeling van nationale of internationale sporten. Ook de sociale-zekerheidsbelasting is momenteel facultatief, hoewel 80 procent van de organisaties ervoor kiest deel te nemen.
In de afgelopen jaren heeft het Hooggerechtshof verschillende uitspraken gedaan met betrekking tot non-profits. Als men een trend in de arresten zou kunnen ontdekken, lijkt het erop dat het Hof heeft geprobeerd uitzonderingen te maken ten gunste van non-profits, zoals Citizens United v. Federal Election Commission en Advocate Health Care Network v. Stapleton. Citizens United breidde de bescherming van het Eerste Amendement uit voor non-profitorganisaties met betrekking tot politieke meningsuiting. In het recente arrest Advocate Health besliste het Hof dat “een employee benefit plan dat wordt onderhouden door een organisatie die wordt gecontroleerd door of geassocieerd is met een kerk en waarvan het hoofddoel is de administratie of financiering van het plan voor de werknemers van de kerk, een “kerkplan” onder ERISA is dat is vrijgesteld van de vereisten van ERISA”. De Advocate Health versoepelde effectief bepaalde ERISA-vereisten voor relevante religieuze non-profits.