Sociale klasse heeft de mogelijkheid om vele definities te hebben, afhankelijk van hoeveel mensen er naar gevraagd wordt. Sommigen zullen zeggen dat het een manier is om mensen in categorieën in te delen, uitsluitend gebaseerd op hun financiële positie, terwijl anderen zullen zeggen dat het slechts een reeks titels is, gebaseerd op sociale status. Sociale klasse is een brede groep in de samenleving met een gemeenschappelijke economische, culturele of politieke status (Dictionary.com, 2018). In de Middeleeuwen, het tijdperk waarin “The Canterbury Tales” zich afspeelde, waren sociale klassen zeer duidelijk en onderscheidend. Uitzoeken welk personage wordt geassocieerd met een sociale klasse binnen het feodale systeem is de taak. Er zijn vier groepen die het hele feodale systeem vormen. De rijkste klasse met het meeste respect is de adel, die wordt gevolgd door de adel. Zowel de adel als het koningschap hadden een paar dingen gemeen, waaronder kleding van fijne materialen met felle kleuren en chique voedsel met kruiden dat door de rijken werd verorberd en door de armen werd opgediend (De Middeleeuwen, 2018).
NOBLE
Nabij de top van het systeem zijn de ridders gehuld in hun heldere en glanzende harnassen gevuld met vulling om de pijn te verzachten. Niet iedereen is fortuinlijk genoeg om ridder te worden; je moet het kind zijn van iemand die in de adellijke klasse is ingedeeld. Nadat je hebt besloten deze weg in te slaan, leer je meerdere talen en vechtvaardigheden die je helpen het niveau van een schildknaap te overstijgen. Ridders reizen over de hele wereld, verblijven in kastelen en dienen hun koning (De Middeleeuwen, 2008). Chaucer beschrijft de ridder als geen ander; de verteller verheft de ridder meer dan enig ander personage. “A KNYGHT ther was, and that a worthy man, That from the tyme that he first bigan To riden out, he loved chivalrie, Trouthe and honour, freedom and curteisie. Ful worthy was he in his lords were, And therto hadde he riden, no man ferre” (Chaucer, 2007). Met andere woorden, de ridder is iemand die genereus is en waarheid en eer hoog in het vaandel heeft staan. De verteller beschrijft ook niet zozeer zijn kledij, maar gaat in detail in op zijn paard. “Zijn paarden waren goed, maar waren niet vrolijk.” (Chaucer, 2007). Het hebben van een goed onderhouden paard betekende dat je een soort van rijkdom bezat. De secundaire bronnen beschrijven de ridder als iemand die het fijnste metaal draagt, maar Chaucer vertelt ons dat hij niet “gay” is. De ridder is niet opzichtig met zijn kledij die zijn financiële status zou kunnen aanduiden, maar zijn militaire gewatteerde jas bevlekt met pantser toont zijn feodale systeem status. (Chaucer, 2007). Het lezen van de beschrijving die Chaucer gaf van de zoon van de ridder die een schildknaap was, was een manier om de financiële status van de ridder op te merken. De schildknaap kon heel goed paardrijden, woorden schrijven met muziek, en kon tekenen. Het kunnen leren en kennis vergaren was niet goedkoop of betaalbaar voor mensen zonder geld.
CLERGIE
De volgende in het feodale systeem zouden bepaalde leden van de kerk zijn, of “de geestelijkheid”. De geestelijkheid wordt meestal gevormd door de kerk, maar werd niet echt beschouwd als een van de sociale klassen van de Middeleeuwen gezien de verschillen in posities. (Newman, 2018). De clerus heeft zijn eigen rangorde systeem binnen. Bisschoppen zijn het hoogst en het rijkst en worden als adellijk beschouwd, gevolgd door de priester, monniken en nonnen die in elke klasse boven de boeren en horigen worden beschouwd. Bisschoppen waren niet zo machtig in de kerk als de priesters, maar droegen mooiere kleren, waren betrokken bij het hof, en woonden in dezelfde gebieden als de edelen. Bisschoppen werden beschouwd als betrokken bij de adellijke klasse vanwege hun invloed op de maatschappij, bisschoppen waren ook zeer rijk door het feit dat zij belastingen inde. (Middeleeuwse feodale hiërarchie, 2018). Ook bij het gebruik van Voyant tool, was ik in staat om text mining te doen in de Canterbury Tale tekst met het woord “Bisschop” en was in staat om te lezen hoe bisschoppen worden uitgenodigd voor een ceremonie met de heren en ridders van hoge faam tijdens de “Man of Law Tale”. Priester zijn had één taak, en die taak was het geestelijk verzorgen van het publiek. Monniken waren slimme geleerden die de kinderen van de edelen onderwezen en handenarbeid verrichtten, zoals tuinieren, om financieel in hun behoeften te voorzien. Nonnen kregen niet dezelfde lessen als monniken, maar non zijn was een baan die velen hun dochter wilden geven om een zekere toekomst te hebben. Nonnen zorgden voor het publiek, vergelijkbaar met de priester. (De Middeleeuwen, 2008). Na het lezen van het hoofdstuk over de avonturen van de monnik en het vergelijken met de beschrijving van andere auteurs, kwam de monnik niet overeen met de gemiddelde monnik. Deze monnik was gekleed in veel dure kleding en leefde meer in een adellijke levensstijl. De monnik was ook een slechte representatie van de kerk.
TRADESMEN / MERCHANTS
Na de clerus komen de handelaren of kooplieden, die worden bezet door mensen die werk deden met een specifieke vaardigheid. In deze klasse verdienden de mensen een behoorlijk inkomen omdat zij de enigen waren die het werk konden doen dat gedaan moest worden. Van smid tot barbier, alleen zij kunnen dat werk doen. Vaak kon je aan iemands achternaam zien wat zijn beroep was of wat het beroep van iemand in de familie was. (De Middeleeuwen, 2008). De personages die het best aan deze beschrijving voldoen, zijn de handelaars. Er zijn vijf leden in deze groep die elk een specifieke vaardigheid bezitten, waaronder een wever, een timmerman en een tapijtmaker. Elk lid is rijk en gaat naar de kerk.
PESANTS
Last but not least zijn de boeren, die een zwaar leven hadden in de Middeleeuwen. Het was niet zeldzaam om een boer te zien werken als boer of hard werk te zien verrichten, maar het was wel gebruikelijk om een boer te zien zonder vrijheid. Alle boeren hadden geen ondergoed, de maaltijden bestonden uit brood, pap, groenten en misschien vlees. Het waren mensen die een sterk geloof in religie hadden en stierven door barre weersomstandigheden of door uithongering (De Middeleeuwen, 2008). Er zijn geen personages die boeren worden genoemd, maar ze passen wel heel erg bij de beschrijving. De ploman, de oxford cleric, en de parson zijn elk zeer arm, hebben de neiging om andere mensen te helpen, en zijn zeer religieuze mensen.
KEY TERMS
– Bulse – een pakje diamanten of goudstof
– Flactchet – zwaard
– Heanling – nederig
– Blonk- krachtig paard
– Chinkers – geld
– Cosh – hut
– Flag-fallen – werklozen
– Fleak – onbeduidend persoon
– Maw-wallop- puinhoop van voedsel
– Theow – slaaf of knecht
– Thigging – bedelen
– Vassals – plaatselijke heren
– Velleins – boeren maar niet slaaf noch vrij
CONCLUSIE
Nadat ik text mining heb gedaan met behulp van Voyant tools, ben ik tot de conclusie gekomen dat een vergelijking tussen secundaire bronnen en de eigenlijke tekst van Canterbury tale meer behulpzaam was voor mij om erachter te komen welke personages het beste passen bij het feodale systeem sociale klassen. Ik heb wat onderzoek gedaan en kon algemene termen ontdekken die in de Middeleeuwen werden gebruikt en die ik in de trendgrafiek heb gezet; geen enkel woord kwam in een hoofdstuk voor. Ik had meer geluk door mijn eigen kennis te gebruiken en woorden te gebruiken waarvan ik dacht dat ze in de Middeleeuwen werden gebruikt om rijkdom en armoede te beschrijven. Er waren ook geen bevindingen die secundaire bronnen over het feodale systeem in de Canterbury Tales in diskrediet zouden brengen, omdat personages die niet aan de volledige beschrijving van hun beroep en plicht voldoen, bijzonder zijn. De monnik in Canterbury Tales is bijvoorbeeld niet de doorsnee monnik die alleen maar bezig is met god en kerkelijke plichten. De monnik draagt de mooiste kleren en is iemand waar de kerk niet trots op zou zijn als hij in de tekst werd genoemd. De grootste overeenkomst die mij het meest interesseert tussen het feodale systeem en het systeem waarin wij nu leven, is dat de boeren de hardst werkende klasse zijn, maar niet betaald worden voor hun werkelijke waarde. In ons systeem deed het me denken aan hoe onze leraren, politie- en brandweerkorpsen tot de belangrijkste banen behoren, maar niet het bedrag krijgen dat hun belang voor onze maatschappij zou betekenen.
