Boot Safe is een door de gemeenschap ondersteunde site. We kunnen commissie verdienen aan de links op deze pagina, maar we hebben vertrouwen in alle aanbevolen producten.
Noord-Amerika is de thuisbasis van meer dan 30 meervalsoorten. Veel van de meervalsoorten in Noord-Amerika komen voor in geïsoleerde gebieden of in kleine populaties. Sportvissers noemen de populairste meervalsoorten de Grote Drie. De Grote Drie omvatten blauwe meerval, flathead meerval, en kanaalmeerval.
De Grote Drie zijn de meervalsoorten waar de meeste sportvissers naar op zoek gaan als ze gaan vissen. Er zijn echter ook behoorlijke populaties van andere vissoorten in Noord-Amerika. Voor welke meervalsoort u ook gaat, het is goed om te weten hoe u ze uit elkaar kunt houden.
De soorten meerval die u wilt vangen, zijn van invloed op veel zaken. Uiteraard speelt het aas dat u gebruikt een rol. En natuurlijk, waar je gaat vissen. Wanneer u vist is ook een factor. Sommige meervallen vang je het best ’s nachts. Sommige blijven in diep water. Sommige zijn moeilijker te vangen in bepaalde periodes van het jaar.
Weten wat het verschil is tussen de verschillende soorten meerval is belangrijk. Weten wat meerval graag eet is een integraal onderdeel van het vangen van meerval. U moet weten dat sommige meervalsoorten niet geweldig zijn om te eten. Sommige wel, maar alleen onder de juiste omstandigheden. Maak uzelf vertrouwd met de verschillende soorten meerval en veel succes.
Blauwe meerval of Ictalurus Furcatus
Blauwe meerval is de grootste soort meerval in Amerika. Als je iemand ziet poseren met een gigantische kat, is dit waarschijnlijk de kat die hij heeft. Sommige blauwe meervallen kunnen een gewicht bereiken van 100 tot 150 pond. Het officiële record voor de grootste blauwe meerval ooit gevangen is 143 pond. Die meerval werd gevangen in het John Kerr Reservoir in North Carolina. Verwacht echter geen monster meerval. De gemiddelde blauwe meerval weegt misschien 40 pond.
Er bestaan onofficiële verhalen over veel grotere blauwe meervallen. Sommigen beweren een blauwe meerval te hebben gezien die 300 pond of meer woog. Hoewel het mogelijk is dat zulke vissen bestaan, is er geen definitief bewijs. Zelfs een blauwe meerval van 100 pond zal zeldzaam zijn.
Opzicht
Blauwe meervallen zijn erg lange vissen. Ze kunnen een lengte bereiken van 60 centimeter of meer. De buik van een blauwe meerval is zilverwit. De rest heeft een grijze of leisteenblauwe kleur, vandaar de naam. Ze hebben een matig, maar niet diep gevorkte staart en platte rugvinnen. Ook rond hun bek zitten vier paar opvallende snorharen.
Habitat
Blauwe meervallen worden vaak aangetroffen in zoetwaterrivieren in geulen. Ze doen het goed in diep water. Ze houden ook van snelstromend water. Ze kunnen zich goed aanpassen aan nieuwe leefgebieden. In delen van Virginia zijn ze zelfs invasief. Sportvissers introduceerden ze in Virginia in de jaren 1970. Nu zijn ze een van de dominante meervalsoorten in het gebied.
Je vindt blauwe meerval in de Missouri, Mississippi, en Ohio rivieren. Ze zijn ook goed gevuld in 20 staten. Ongetwijfeld de meest begeerde Amerikaanse meerval is de blauwe.
Vissen
Verse shad is een ideaal aas voor het vangen van blauwe meerval. De wetenschap classificeert blauwe meervallen als opportunistische bodemeters. Dat betekent dat ze bijna alles eten. Hun normale dieet bestaat uit alles van krabben tot mosselen tot vegetatie.
Vlakke meerval of Pylodictis Olivaris
Vlakke meerval is een van de meest voorkomende meervalsoorten in Amerika. Ze komen voor van Canada tot in Mexico. Sommige mensen noemen ze Mudcats, Shovelhead Cats, en Johnny Cats.
Opzicht
Flathead meervallen zijn meestal geel tot bruin. Zoals de naam al doet vermoeden, hebben ze een platte kop. Gevlekte en vlekkerige buikzijden komen vaak voor. Hun onderzijde is meestal roomkleurig, lichtgeel. In tegenstelling tot sommige soorten is een vierkante en platte staart kenmerkend voor dit ras. De kenmerkende onderkaak steekt verder uit dan de bovenkaak. Ze hebben een korte anaalvin met 14 tot 17 stekels.
Flathead katten kunnen tot 1 meter lang worden. Een respectabel gewicht zou rond de 40 pond zijn. Sommigen kunnen ook meer dan 100 pond wegen. De grootste ooit gevangen woog 123 pond. Hij werd gevangen in Elk City Reservoir, Kansas.
Habitat
Flatheadkatten leven het liefst in grote watermassa’s. Dingen zoals reservoirs en vijvers. Ze zijn ook te vinden in grote rivieren en zijrivieren. In tegenstelling tot de blauwe meerval, geeft de platkop de voorkeur aan langzaam stromend water. Het geografische bereik omvat de Mississippi rivier en de Grote Meren. Je kunt ze vangen in Texas en de meeste zuidelijke staten. Ook het Midwesten herbergt een grote populatie.
Vissen
Flathead catfish reageert het beste op levend aas. Kleinere vissen zoals baars, blauwbaars, en goudvis zijn prima aas. Ondanks hun voorliefde voor levend aas, werkt gesneden aas ook. Hun natuurlijke dieet bestaat uit kleine visjes en ongewervelde dieren. Wormen, rivierkreeftjes en insecten maken allemaal deel uit van hun dieet.
Kanaalmeerval of Ictalurus Punctatus
Kanaalmeerval is de meest voorkomende meervalsoort in Noord-Amerika. Miljoenen sportvissers gaan elk jaar op zoek naar deze vis. Het is de staatsvis van Iowa, Kansas, Missouri, Nebraska en Tennessee.
Opzicht
Kanaalmeervallen zijn kleinere meervalsoorten dan de blauwe meerval of de platkopmeerval. Hun gewicht is zelden meer dan 40 pond. Hun lengte is vaak rond de 24 centimeter. De grootste kanaalmeerval kwam uit het Santee-Cooper Reservoir en woog 58 pond.
Kanaalmeervallen hebben een blauwe tot groengrijze huid met donkere vlekken. Hun buik is vaak wit of zilverkleurig. Ze hebben een diep gevorkte staart. Net als andere soorten meervallen hebben ze vier paar weerhaken rond hun bek.
Habitat
Kanaalkatten vind je in de zuidelijke delen van Canada. Ze reiken helemaal tot in Mexico. Kanaalkatten worden vaak aangetroffen in beken en rivieren, maar ook in vijvers. Hoewel sommige katers de voorkeur geven aan troebel water, vind je kanaalmeervallen vaak in helder water.
De laatste jaren is de kanaalmeerval ook in Europa opgedoken. Ze zijn ook in delen van Azië te vinden. Ze zijn een van de weinige soorten meervallen die op de meeste plaatsen niet als invasief worden beschouwd.
Vissen
Kanaalkatten zijn stevige eters. In het wild voeden ze zich met insecten, schaaldieren en kleine visjes. Als je op ze vist, zijn verschillende soorten aas geschikt. Wormen en kippenlevertjes zijn bijzonder succesvol bij meervallen. De kanaalmeerval is misschien wel de meest populaire vissoort om te eten. Het vlees is wit of geel en mild van smaak. Meerval wordt ook commercieel verkocht. U kunt ze op veel plaatsen vers of bevroren vinden.
Witte meerval of Ameiurus Catus
Witte meerval wordt ook wel witte goudbrasem genoemd. Het is niet ongewoon dat ze worden uitgezet in vijvers waar je moet betalen om te vissen. Hoewel ze niet zo populair zijn als de kanaalmeerval, zijn ze toch zeer gewild om te eten. Er zijn verschillende soorten goudkopmeervallen, behalve de witte.
Opzicht
Witte goudkopmeervallen lijken op kleinere versies van de platkopmeerval. Het meest opvallende verschil is hun gevorkte staart. Hun lichamen zijn korter. De kop kan een leisteen- of olijfgrijze kleur hebben. De buik is bleekwit. Ook de weerhaakjes op de kin zijn wit. Ze hebben afgeronde anaalvinnen met 19 tot 23 stekels.
Habitat
De witte meerval geeft de voorkeur aan schoon water. Je vindt ze ook in brak water. Ze leven langs de Atlantische kust. Het verspreidingsgebied strekt zich uit van New York tot Florida. Witte meervallen komen ook voor langs de Golfkust. In het binnenland vindt u ze uitgezet in plaatsen als Nevada, Illinois en Californië.
Vissen
Witte meervallen zijn gevarieerde eters. Alles van insecten tot mosselen tot viseieren zal hen aanspreken. Je kunt ze vangen met een grote verscheidenheid aan aas, van dip aas tot zelfs ongewone aas zoals hotdogs. Witte meerval is een eetbare vis. Het vlees is stevig en wit en licht zoet. Witte meerval is goed te bakken, maar kan ook worden gebakken.
Gele meerval of Ameiurus Natalis
Gele meerval is middelgroot, en de vinnen hebben veel stralen. De anaalvin kan er wel 27 hebben. Je kunt de gele goudkopmeerval eten en veel mensen genieten van de smaak. Toch zijn ze niet zo populair als de meeste andere meervallen.
Opzicht
Zoals de naam al doet vermoeden, zijn gele meervallen vaak geel. Ze kunnen ook een donkere zwarte tint hebben. De zijkanten van de vis zijn meestal de bleekste tint. Zoals de meeste meervallen heeft hij snorharen op zijn gezicht. Je kunt een gele goudkop van een andere goudkop onderscheiden doordat de snorharen wit zijn.
Habitat
Gele goudkopmeervallen kunnen goed gedijen in onaangenaam water. Modderig, vervuild en donker water kunnen allemaal een thuis zijn voor de gele goudkop. Ze gedijen echter ook in snelstromend schoon water. Hun typische verspreidingsgebied omvat het midden en oosten van de Verenigde Staten. U kunt ze aantreffen tot aan de Grote Meren in Canada.
Vissen
Zoals andere goudmakervissen, zijn gele goudkoppen stevige eters. U kunt ze vangen met natuurlijk aas zoals krekels en wormen. Ze reageren ook goed op kippenlevertjes. Je kunt ze gemakkelijk ’s nachts vangen door dicht bij de bodem te vissen. Voor uw eigen welzijn is het beter geen gele meerval te eten die in onzuiver water is gevangen. Zorg ervoor dat de vis uit schoon water komt en goed is schoongemaakt voordat u hem eet.
Bruine stierkop of Ameiurus Nebulosus
De bruine stierkop, ook wel Ictalurus nebulosus genoemd, heeft verschillende gangbare namen. Deze omvatten Mudcat, Mud Pout, en Horn Pout. Bijnamen voor verschillende soorten meervallen kunnen echter verwarrend zijn. Zo is mudcat ook een naam voor platkop meerval.
Opzicht
Ondanks de naam ziet de bruine goudkop er vaak groen uit. De rug is het donkerst en de kleur vervaagt naar groenbruin tot geel naar de zijkanten en de buik toe. De buik zelf is vaak wit. De zijkanten van de vis zijn ook gevlekt.
De anaalvin van de bruine goudkop heeft 21 tot 24 stralen. Hun staart is plat met een inkeping. De weerhaakjes rond hun bek zijn meestal zwart of bruin met geel. De bruine goudkop is meestal minder dan 2 meter lang.
Habitat
De bruine goudkop komt voor in het noordoosten van de Verenigde Staten en Canada. Ze zijn een belangrijk onderdeel van de Indiaanse traditie in dat gebied. In de Hudson Baai, de Grote Meren en de St. Lawrence Rivier leven bruine goudkoppen. Ze leven ook in het Mississippibekken. Bruinbaarzen leven in veel staten, variërend van Californië tot Idaho tot Louisiana en zelfs in Hawaii.
Vissen
Zoals andere brulkoppen werken verschillende soorten meervalaas het beste voor bruine brulkoppen. Wormen en kippenlevertjes kunnen zeer succesvol zijn. Het vlees van deze meerval is aangenaam van smaak en roodachtig-roze. Het is het beste om uit schoon water te vissen als u van plan bent ze te eten.
Zwarte goudkop of Ictalurus Melas
Zwarte goudkop meervallen worden meestal niet voor de sport of als voedsel bevist. Omdat het vaak om toevallige vangsten gaat, gooien de meeste vissers ze terug. Hun gedrag kan agressief worden tegenover andere vissen.
Opzicht
Het kan gemakkelijk zijn om de zwarte goudkop te verwarren met andere meervalsoorten. Een manier om de zwarte meerval te herkennen is de lichtgekleurde halvemaan bij zijn staart. Ze hebben ook zwarte weerhaken rond hun mond.
Zwarte goudkop weegt gemiddeld tussen de één en twee pond. Ze hebben geen gevorkte staart. In plaats daarvan is hun staart vierkant en plat met afgeronde hoeken. De anaalvin heeft 19 tot 25 stralen. De rug is meestal zwart of donkerbruin. Langs de buikzijde vervaagt de kleur, en de buik is meestal witachtig zilver.
Habitat
Zwarte meerval kan gedijen in wateren waar andere soorten meerval niet kunnen gedijen. Zuurstofgebrek en stilstaande poelen vormen voor hen geen probleem. Ze kunnen ook goed gedijen onder dammen en uitmondingen in meren. Zowel in diep als in ondiep water leven deze meervallen.
Zwarte meervallen komen in de hele Verenigde Staten voor. Ze komen vooral veel voor in het centrale deel van het land.
Vissen
Er is niet veel belangstelling voor het vissen op zwarte goudkopmeerval. De vis kan agressief zijn tegenover aasvissen en kan vaak een hele vijver overnemen, tenzij er baarzen aanwezig zijn. De baars voedt zich met de zwartkopkatvis. Dat helpt om een evenwicht van vissoorten te behouden.
Zwarte goudkop schijnt bijna alles te eten. Dode vis, levende vis, insecten, zelfs groenvoer. Net als andere goudkopmeervallen reageren ze goed op aas zoals wormen en kippenlevertjes.
Je kunt het vlees van de zwarte goudkopmeerval eten, maar het is het beste om dat alleen te doen als ze in schoon water gevangen zijn. De smaak is eigenlijk best aangenaam, maar het kan nodig zijn wat geel vet vlees weg te snijden.
Hoofdwaterkatvis of Ictalurus Lupus
Hoofdwaterkatvis wordt helemaal niet beschouwd als een sportvis. Hun verspreidingsgebied in de Verenigde Staten is beperkt. Ze worden zelden voor de sport gevangen, maar soms gebeurt dat wel. Ze zijn een van de zeldzaamste soorten meerval.
Opzicht
Hoofdwater meerval lijkt op kanaalmeerval, alleen kleiner. Ze worden zelden langer dan 20 centimeter. Ze hebben een zilverkleurige buik en een olijfkleurige flank. Bruine vlekken komen vaak voor. De anale vinnen van de meerval hebben 23 tot 26 stralen. Ze hebben een lange bek barbels voor de grootte van de vis.
Habitat
De kopwaterkatvis leeft in het zuidwesten van de VS en delen van Mexico. Ze worden opgevist in plaatsen als de Rio Grande en de Pecos rivier. In tegenstelling tot de goudkopmeerval, geeft de kopwater meerval de voorkeur aan schoon water.
Vissen
Levend aas werkt het best bij de kopwater meerval. Wormen, gesneden aas, en punch bait kunnen allemaal succes hebben. Hoewel je kopwater meervallen kunt eten, zijn ze vaak erg klein en leveren ze weinig vlees. Gezien het kleine formaat, is het in de meeste gevallen het beste om ze terug te gooien.