Ankle Osteochondritis Dissecans
Osteochondritis dissecans (OCD) van de talus (enkelbeen) treedt op wanneer herhaald trauma resulteert in een beschadiging van de bloedtoevoer naar de talus en het bot ofwel zich niet ontwikkelt uit het kraakbeen waarmee uw kind is geboren, ofwel het rijpende bot afsterft en daardoor zacht wordt en in elkaar zakt. De OCD bestaat uit bot en kraakbeen en kan losraken en in het gewricht rondzweven. We weten dat deze laatste situatie kan leiden tot vroege artritis.
Symptomen
Vaak zijn er geen symptomen van talus OCD. Als er wel symptomen zijn, kunnen die zijn:
- Pijn die erger wordt bij activiteit en verbetert bij rust.
- Vaak blokkerende gewrichten.
- Vaak optredende zwelling.
Diagnose
Een lichamelijk onderzoek kan andere problemen uitsluiten, maar een röntgenfoto stelt meestal de diagnose. Een MRI wordt vaak gedaan om de aard van de OCD en het risico op loslating te beoordelen.
Behandeling
Behandeling hangt van veel factoren af. Sommige kinderen kunnen in eerste instantie conservatief worden behandeld. Dit vereist een lange periode van rust van lichamelijke activiteiten, mogelijk zelfs bracing of gips tijdens deze rustperiode. De duur van de rustperiode hangt af van de symptomen van het kind en hoe de röntgenfoto’s eruit zien.
Als een groot deel van het gewricht is aangetast, of als er al stukjes bot en kraakbeen zijn losgekomen, moet een operatie worden uitgevoerd. Als er geen verbetering optreedt in de röntgenfoto’s of de symptomen, is een operatie een goede nabehandeling. Een operatie kan bestaan uit het verwijderen of vastzetten van losse stukjes of het stimuleren van de genezing van de OCD door er met een draadje in te boren. De OCD vereist vaak een lange periode van rust van sporten om de genezing mogelijk te maken. De periode om weer te gaan sporten is voor elk kind verschillend, maar mag pas worden toegestaan als de röntgenfoto of MRI volledige genezing laat zien.